۲۱-۱۰-۹۹، ۱۰:۲۲ ق.ظ
ایرج جنتی عطایی ترانه سرایی که در دهههای ۴۰ و۵۰ ترانههای تاثیرگذاری را سروده است.
برترینها: ایرج جنتی عطایی در ۱۹ دیماه ۱۳۲۵ در شهر مشهد دیده به جهان گشود. جنتی عطایی در دانشکدهی هنرهای دراماتیک تهران و کالج چلسی ِ دانشگاه لندن تاتر و جامعهشناسی ِ هنر خوانده است.
جنتی عطایی در مورد شرایط خانهی کودکیاش میگوید: «خیلی خردسال بودم. پدر من با اینکه شغلش ربطی به هنر نداشت و درجهدار نیروی هوایی بود، اما به خانه که برمیگشت، تار و یا فلوتش را برمیداشت و اندوه، خستگی و رنجش را به زبان موسیقی ترجمه میکرد و من هم دورادور گوش میکردم و دورادور به من هم سرایت کرد. او خیلی دوست داشت که من ویولون بزنم. جالب است که دیگران فرزندانشان را مجبور میکردند که پزشک یا مهندس بشوند، پدر من، مرا مجبور میکرد که ویولون بزنم و همانطور که آنهایی که مجبور شدند پزشک بشوند، نشدند، من هم در زمینهی ویولون زدن…
اما چون پدر وقتی میزد، نیازمند بهکار بردن واژه بود تا حس و حالش را فریاد کند یا بخواند، دست به دامن غزل میشد و غزل میخواند. غزل را بر مبنای ملودیهایی که به ذهنش میآمد، تکه پاره میکرد و میگفت. من هم به هر روی متوجه شدم جهانی وجود دارد، غیرواقعی، در کنار جهان بیرحم واقعی…»
ترانهسرایی را در نوجوانی آغاز کرد. برای ترانههای اولیهاش، میلاد کیایی آهنگسازی میکرد. اولین کاری که بهطور رسمی از او پخش شد ترانهای بود به اسم «شِکوِه» که بر روی ملودیای از سلیمان اکبری نوشته بود. بعدتر به صورت تیمی، کار با یکی از درخشانترین آهنگسازان موسیقی پاپ ایران، پرویز مقصدی را آغاز کرد. سپس به استودیو طنین پیوست و ترانههایش در این دوران در کنار ترانههایی از شهیار قنبری و اردلان سرفراز آغازگر موج نو ترانه ایران شد.
او درباره ترانههایی که در دهه ۵۰ و اواخر دهه ۴۰ سروده و موسوم به دوره طلایی موسیقی پاپ ایران است میگوید: «در هر صورت نمیشود این دورهها را از مشابههای جهانیاش جدا کرد. باید ببینیم که در آن دوره در فرامرزهای ایران در موسیقی پاپ چه اتفاقی میافتاد و این دستاوردهایی که جامعه بشری داشت چطور کار میکرد. در ایران هم این اتفاق افتاد و آهنگسازها و ترانهسراهایی به وجود آمدند که ناگهانه جامعه را متوجه نوع دیگری از ترانه کردند. نوعی که شما به عنوان پاپ از آن اسم میبرید. آهنگسازهایی مثل سورن، مقصدی، کسانی که در این زمینه کارهای درخشانی کردهاند به ویژه پرویز مقصدی که برای من به نوعی پدر ملودیسازی مدرن و امروزی است.»
اینجا همه ی برادران قابیلند
با وسوسه های ناتنی فامیلند
از ترس خیانت به رفاقت،ای عشق
اینجا همه ی رابطه ها تعطیلند...
با وسوسه های ناتنی فامیلند
از ترس خیانت به رفاقت،ای عشق
اینجا همه ی رابطه ها تعطیلند...