۰۲-۱۲-۹۶، ۱۱:۴۲ ق.ظ
برترین ها - ترجمه از سولماز محمودی: بریژیت آن-ماری باردو (زاده 28 سپتامبر 1934) بازیگر، خواننده، رقص نده و مدل فشن فرانسوی است، که بعدها تبدیل به فعال در حوزه حقوق حیوانات شد. وی بیشتر به خاطر آنکه در دهه های پنجاه و شصت نماد جذابیت زنانه بود شهرت یافت و اغلب او را با نام «بی. بی» صدا می زدند.
باردو در جوانی بالرینی مشتاق بود. بازیگری را در سال 1952 آغاز کرد. در سال 1957، بعد از بازی در فیلم بحث انگیز «و خداوند زن را آفرید» به شهرت بین المللی رسید. او توجه روشنفکران فرانسه را به خود جلب کرد؛ از جمله موضوع مقالۀ سیمون دو بووآر در سال 1959، با عنوان «سندرم لولیتا» بود؛ مقاله ای که باردو را "لوکوموتیو تاریخ زنان" توصیف کرده و بر اساس مبانی اگزیستانسیالیسم بنا شده تا او را اولین زن آزاد و آزادترین آنها در فرانسۀ پس از جنگ بنمایاند. او سپس در فیلم ژان لوک گدار در سال 1963 با نام «تحقیر» بازی کرد و برای بازی در «زنده باد ماریا!» فیلم لویی مال در 1965، نامزد دریافت جایزۀ بفتا برای بهترین بازیگر زن خارجی شد. وی از سال 1969 تا 1978، چهرۀ رسمی ماریان (نماد ملی فرانسه که قبلاً ناشناس بود) برای معرفی آزادی فرانسه بود.
باردو در 1973 از صنعت سرگرمی کناره گرفت. او در طول دوران حرفه ای اش در 47 فیلم بازی کرد، چندین نمایش موزیکال اجرا کرد و بیش از 60 ترانه ضبط کرد. در 1985، نشان لژیون دونور به او اهدا شد، اما وی آن را قبول نکرد. بعد از بازنشستگی، در زمینۀ حقوق حیوانات به فعالیت پرداخت. در سال های 2000، با انتقاد به مهاجرت و اسلام در فرانسه بحث برانگیز شد و پنج بار به خاطر برانگیختن تنفر نژادی جریمه شد.
باردو در پاریس به دنیا آمد؛ پدرش لویی باردو و مادرش آن ماری توتی باردو بودند. لویی مدرک مهندسی داشت و نزد پدرش، شارل باردو، به کسب و کار خانوادگی شان می پرداخت. لویی و آن ماری در 1933 ازدواج کردند. باردو در خانوادهای پیرو کلیسای کاتولیک رومی از طبقۀ متوسط رو به بالای جامعه بزرگ شد. زمانی که هفت سال داشت، در مدرسۀ خصوصی کور اتمر پذیرفته شد. سه روز در هفته به مدرسه می رفت و روزهای دیگر در خانه درس می خواند. به همین دلیل وقت کافی داشت تا سه روز در هفته به کلاس های رقص مادام بورژه برود.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !