بی بهانه | به قلم ~Bi BaHaNeH~

[shazdekuchulu]

خیلی خوب مینویسی عزیزم
خیلی زیبا بو
موفق باشی یه عالمه

[.RaHa.]

خیلی خوب مینویسی عزیزم
خیلی زیبا بو
موفق باشی یه عالمه

ممنون عزیزم
ولی خودم میدونم فقط خط خطیه...تعریفی نیست

[.RaHa.]

تو مثل کودکی تنها
در فراسوی خیال خسته ام هستی

آرزوهای کودکانه ات
خواسته های کوچکت
دنیای ساده ات

همه را به خاطر دارم
مگر میشود روزی برسد
که من تو را
فراموش کنم....!

[.RaHa.]

دیگر درونم جایی برای فروپاشی ندارد
همه ی وجودم ازهم پاشیده است
میتوانی با خیال راحت
بروی....!!

[.RaHa.]

لبخندت
مثل خواب هرشبم شده است

همچون فیلمی
به زیبایی ترنم بهار

راستی می دانی
آخرین بار که خندیدی

بهار را
در من زنده کردی....

[.RaHa.]

تقدیم به عموی عزیزم



سالها گذشت
بی انکه بدانم در کجای این اسمان بی کران قرار داری
می گویند در نزدیکی هایم هستی
اما چر ا تو را نمیببنم

بهار جدیدت را ندیدی و رفتی
اینگونه بود وفاداریت به دنیا

من تو را داشتم و نداشتم
راحت تر از آن رفتی که به دنبالت بیابم و در لحظه وداع بگویم؟
" تنهایم نگذار ... اینجا بزرگ است و من کوچک.."

خداوندا!!
او را که از من گرفتی زندگی ام را از یاد بردم
چه کودکانه حس کرد م تنها شده ام

کاش در آن لحظه تاریک می دانستم
سرنوشت چه بازی هایی در پیش دارد
من او را می خواهم

تنها بهانه ی کودکی هایم
اینک چقدر دلم برایش تمگ است
دنیا را دور زدم

آنقدر زود مرا دور زد که به امروز رسیدم

ساگرد رفتنت

دلم برایت تگ است
چه کنم؟
برایت زمستانی میشوم..


17.12.90 ـــ 22:50


عمو! تو منو میبینی ،اره؟
دلم برات تنگ شده
دلم برای خنده های از ته دل تنگ شده
بیام پیشت؟

[.RaHa.]

امشب حال و هوایم بسی سرد و خاموش است
خدا کند که ببارد آن اسمان تیره قلبم به امید روزی روشن
ای هستی تمام هستی من !
دلتنگم

[.RaHa.]

وقتی شروع شد فقط یک بازی بود
یک بازی ساده
بین من و تو
از همان اول هم
حس غریبی همراه لحظه های با تو بودن داشتم
حس غیر قابل درک
کم کم از این حس ترسیدم
ترسیدم و کنار نکشیدم
تو
بی خبر از حس من امده بودی
بی خبر از حس من ماندی
و بی خبر بازی مرا سخت کردی
من
از حس تو ترسیدم
از آن نگاه مهربان که تمام بهانه ام شده بود
من و تو
با هم این بازی را شروع کردیم
این راه پر واهمه
من و تو
از همان اول
واهمه ی این بازی
را داشتیم

[.RaHa.]

همیشه یکی هست
که با رفتنش
که با نبودنش
میشه همه زندگی رو از لبخند پر کرد
همیشه یکی هست
که درست جایی که نباید باشه ، میاد
که درست جایی باید باشه ،میره
و حالا
تکرار این حرفا
خلاصه ای در من است

[.RaHa.]

کنایه نگاهت
همچون آتشی بود بر دل غم گرفته ام
وقتی که بی دوست
در جاده ی این سفر قدم گذاشتی
من رد آن نگاه را به گور بردم