۱۸-۱۲-۹۶، ۰۳:۱۵ ب.ظ
روزنامه قانون: بهطورتقریبي بخش زیادی از زنان ایرانی تجربه آزار و اذیت در خیابان ها یا فضاهای عمومی و شهری را دارند. از این تعداد زیاد شاید درصد کمی از آنها نسبت به آزاری که می بینند، دهان به اعتراض باز کنند و از آزارگر بخواهند که به آزارش ادامه ندهد و این حق او هم هست که بدون آزار و اذیت در خیابان راه برود یا در تاکسی بنشیند. آزار و اذیت زنان در خیابان موضوعی جدید یا عجیبی نیست؛ شاید هر روز در خیابان و مجامع عمومی شاهد آن باشیم.
راننده موتوری که ناگهان دختری را در خیابانی خلوت می بیند و سرعتش را زياد می کند و با فریاد به او دست می زند و از کنارش عبور می کند یا پسرانی که از کنار دختران عبور می کنند و با الفاظی که گاهی رکیک هم هست، آنها را مورد آزار و اذیت قرار می دهند و می روند. باید پای صحبت زنان و دختران پیر و جوان ایرانی بنشینی تا برایت کتابی از ماجراهای این آزار و اذیت ها را بگویند که شاید بعضی از آنها را در صندوقچه اسرارشان نگه داشته اند و هیچ گاه به زبان نیاورده اند؛ آن هم به خاطر اینکه در جامعه سنتی ما همیشه زنان متهم بوده اند؛ حتی اگر قانون و ماده و تبصره رای به اتهام آزارگر بدهد.
زن های ایرانی سال ها با این درد زیسته اند و آن را تحمل کرده اند اما فرهنگ سازی برای امنیت زنان باید از جایی آغاز شود. باید گوش ها فریاد اعتراض زنان را بشنود که آنها هم می خواهند مانند مردان راحت در این جامعه زندگی کنند، بدون اینکه وقتی در خیابان راه می روند، نگران مزاحمانی باشند که هر لحظه از راه می رسند و آنها را اذیت می کنند.
آزار و اذیت زنان در فضای عمومی، مجازات شلاق و حبس دارد
چند روز پیش شهیندخت ملاوردی، معاون حقوق شهروندی ريیس جمهور، پوسترهایی را در حساب توییتری خود منتشر کرد که در آن ها با عناصر گرافیکی و تصویرسازی های ساده شده، مردان آزارگر و زنانی که در معرض آزار بودند، نشان می داد. این پوسترها که به همت فعالان حوزه زنان در ایران طراحی شده ،به چگونگی برخورد با آزار و اذیت خیابانی زنان در ایران میپردازد و مجازاتهایی که قانون برای این آسیب اجتماعی در نظر گرفته است، گوشزد میکند.
گروه مستقل هم اندیشی زنان، ایده تهیه این پوسترها را طراحی کرده است. گروهی که از مدت ها قبل روی آزار و اذیت خیابانی زنان مطالبی را می نویسند و منتشر می کنند. طراحی این پوسترها اینگونه است که ماده قانونی و مجازات های آزار و اذیت زنان را زیر آن نوشته اند که این هم بیشتر جنبه فرهنگسازی دارد. در متن زیر پوسترها آمده است:«مطابق ماده 619 قانون مجازات اسلامی، هر کس در اماکن عمومی با معابر معترض یا مزاحم اطفال و زنان شود یا با الفاظ و حرکات مخالف شئون و حیثیت به آنها توهین كند، به حبس از دو تا 6 ماه و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد» که البته توضیح این ماده قانونی در پوسترها حذف شد و تنها پیام های امنیت زنان روی آنها باقی ماند: « احساس امنیت در شهر، حق زنان است»، «متلک انداختن تفریح نیست، جرم است»، « تو سرگرم می شوی، من آزار می بینم»؛ این ها جملاتی است که شاید دل تکتک زن های ایرانی را جستوجو کنی، آن را پیدا می کنی؛ آن هم وقتی در شهر در حال تردد هستند یا سوار تاکسی شده اند یا در مترو نشسته اند.
ای کاش نهادها و سازمان های از این پوسترها حمایت کنند و حق زندگی زنان و امنیت آنها در شهر را مهم بدانند. در همین چند روزی که این پوسترها منتشر شده است، زنان زیادی آن را در صفحههای شبکههای اجتماعی خود منتشر کرده اند و متن هایی را درباره لزوم امنیت زنان در شهر نوشته اند. لیلا ارشد، فعال حقوق زنان در گفت و گو با «قانون» به جای خالی این نوع فرهنگ سازی ها برای امنیت زنان در جامعه اشاره می کند و می گوید:« ما به طور معمول از مسائلی که در سطح جامعه اتفاق می افتد، بهخصوص برای زنان عقب هستیم، به خاطر همین برای ساز وکارها و آموزش های ما و همچنین اطلاعرسانی برای امنیت حضور زنان در فضاهای عمومی دچار مشکل بود ه ایم.
در حال حاضر دیدن این پوسترها و مطالب جای خوشحالی دارد که بالاخره این همه مسالهای که در این حوزه وجود داشت، در حال بیان شدن است. ارشد با بیان اینکه باز هم فعالان این حوزه اقدام به چنین حرکتی کردند تا تجربه ناخوشایند خودشان را به گوش بقیه برسانند، گفت:« باید یاد بگیریم که در چنین مواردی تنها شاهد و حاضر نباشیم، باید یا از خودمان دفاع کنیم یا اینکه درباره این آزارها صحبت کنیم. البته کسانی که این پوسترها را در شبکه های اجتماعی می بینند، در خانه هم درباره آن بحث می کنند و این اتفاق بسیار خوبی است».
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان