حسن تفتیان: خیلی‌ها به من میگ میگ می‌گویند!

[taranomi]

روزنامه آسمان آبی - سعیده فتحی: اگر شما هم در چشم‌برهم‌زدنی از دست پدر و مادرتان، دوستان یا معلم‌هایتان فرار می‌کنید، قابلیت سریع‌ترین دونده ایران شدن را دارید! حسن تفتیان که سریع‌ترین دونده ایران و آسیاست، درباره چگونگی تشخیص استعدادش در دوومیدانی گفته است اعضای خانواده‌اش اهل ورزش حرفه‌ای نبودند و به دلیل این‌که بعد از خرابکاری در خانه و مدرسه به‌سرعت از دست والدین و معلم‌هایش فرار می‌کرده به استعدادش پی برده‌اند و امروز به خیلی از آرزوهایش در رشته دوومیدانی رسیده است.

 

 

به بهانه طلایی شدن سریع‌ترین دونده ایران در فینال دوی ۶۰ متر رقابت‌های دوومیدانی قهرمانی داخل سالن آسیا به مرور زندگی حسن تفتیان پرداختیم و با او گفت‌وگو کردیم که خواندن آن خالی از لطف نیست.

 

تفتیان از سال 84 با رشته دوومیدانی به‌طور کاملا تصادفی آشنا شد. او تا قبل از 12سالگی بیشتر به فوتبال علاقه‌مند بود و در رشته‌های فوتبال، هندبال و حتی تکواندو هم فعالیت می‌کرد، اما درنهایت و به درخواست مربی ورزشش، پا به رشته دوومیدانی می‌گذارد و به نوعی، معلم ورزش او با این استعدادیابی، تفتیان و مدال‌هایش را به ایران هدیه می‌دهد.

 

اولین رکوردی که در 12سالگی و در مسابقات استانی ثبت می‌کند، ۹۰.۱۳ ثانیه بوده است. بعد از یک سال تمرین با پیشرفتی خیره‌کننده رکوردش را به ۳۰.۱۱ کاهش می‌دهد و سریع‌ترین دونده نوجوان کشور لقب می‌گیرد. خیلی‌زود و در 15سالگی، بعد از درخشش در مسابقات کشوری، در مسابقات انتخابی تیم‌ملی با اختلاف قابل‌توجهی از رقیبانش مقام اول را کسب می‌کند و به عضویت تیم‌ملی درمی‌آید. در سال 88 درحالی‌که برای کسب سهمیه المپیک نوجوانان امید بسیاری به او داشتیم، در مسابقات انتخابی المپیک در سنگاپور تلخ‌ترین حادثه ورزشی عمرش را تجربه کرد.

 

او در مسابقه مقدماتی توانست رکورد 71. 10 را ثبت کند، اما عصر همان روز در مرحله پایانی با رکورد 86. 10 مقام چهارم را کسب کرد و فقط به خاطر ۰۱. ۰ ثانیه از حریف ژاپنی خود عقب افتاد و نتوانست جواز ورودی المپیک را به دست آورد؛ البته بعد از این ماجرا در مسابقات جوانان آسیا مدال نقره را به دست آورد. او همچنین در مسابقات جوانان جهان در کانادا با درخشش قابل‌توجه در رده‌بندی فدراسیون جهانی جزو ۱۵ دونده سرعت برتر جهان در رده نوجوانان قرار گرفت.

 

قهرمانی در مسابقات 60 متر داخل سالن آسیا، حضور در میان 24 نفر صعودکننده به دور نیمه‌نهایی رقابت‌های جهانی که برای اولین بار توسط یک دونده ایرانی رقم می‌خورد، قهرمانی در مسابقات دوومیدانی آسیا در قطر و حضور در المپیک ریو و رقابت‌های جهانی داخل سالن آمریکا گوشه‌ای از افتخارات این تیزپای ایرانی است.

 

قهرمانی آسیا

اما حسن تفتیان در مسابقات داخل سالن آسیا با رکورد ۶.۵۱ در رده نخست این رقابت‌ها قرار گرفت و رکورد ملی ایران را بهبود داد. جوزف اوگونود قطری با رکورد ۶.۶۳ دوم و کانداسان از هند با رکورد ۶.۶۷ سوم شدند. محمد چشمه‌زار با رکورد ۶.۷۲ ششم شد و رضا قاسمی نیز در این ماده با رکورد ۶.۷۱ به مقام چهارم دست یافت. او درباره این رقابت‌ها می‌گوید: «مسابقات خوبی بود و خوشحال شدم برای اولین بار در کشور خودم مسابقه دادم. حضور هموطنان و خانواده‌ام در سالن خیلی انرژی مثبت به من داد و همه این‌ها باعث شد نتیجه و رکورد خیلی خوبی کسب کنم. رقیب قطری، هندی و قاسمی از ایران را داشتم که آن‌ها هم رکوردهای خوبی ثبت کردند. در کل سطح مسابقات خیلی خوب بود؛ برای بعضی از رشته‌ها مسابقات در سطح بالاتری برگزار شد و برخی هم پایین‌تر بود ولی درکل راضی‌کننده بود.»

‌

[taranomi]

استقبال

عده‌ای اعتقاد دارند دیگر کشورها استقبال خوبی از رقابت‌های آسیایی نکرده‌اند و تفتیان هم می‌گوید: «دونده‌های بزرگی در این مسابقات حضور داشتند؛ مثل قهرمان المپیک و جهان، بهترین‌های آسیا هم بودند، ولی معمولا در مسابقات داخل سالن کشورها با حداکثر توان تیمی شرکت نمی‌کنند؛ ‌به این دلیل که مسابقات داخل سالن بیشتر جنبه کسب آمادگی برای مسابقات تابستان و فضای باز را دارد و شاید تعدادی از تیم‌ها هدف‌شان مسابقات زمستانی نیست و برای همین هم شرکت نکردند.»

میزبانی

ایران برای این میزبانی هزینه میلیاردی کرده بود؛ قهرمان دوومیدانی در این باره می‌گوید: «میزبانی ایران خیلی خوب بود و اکثرا راضی بودند. سالن خیلی شکیل بود. به‌هرحال یک‌سری اتفاقات هم افتاد که قابل پیش‌بینی است و در همه مسابقات بین‌المللی رخ می‌دهد. در کل راضی‌کننده بود و به همه مسئولان برگزاری خسته‌نباشید می‌گویم.»

فرانسه

تفتیان قرار است برای برگزاری اردو راهی فرانسه شود. او می‌گوید: «از آن‌جا که مربی‌ام در فرانسه است باید زیر نظر او تمرین کنم. هدف اصلی من بازی‌های آسیایی جاکارتاست و امکان دارد این پروسه تا آن بازی‌ها ادامه داشته باشد؛ هم در ایران و هم در فرانسه اردوهای منظمی برگزار خواهیم کرد.»

مربی

اونتانون گای مربی فرانسوی دوومیدانی است که حسن تفتیان زیر نظر او تمرین می‌کرد و قرار است همکاری با این مربی به منظور آماده‌سازی برای رویدادهای آتی پیگیری شود. تفتیان می‌گوید: «می‌توانم بگویم مربی‌ام در حد کی‌روش فوتبال است، چون خیلی از کشورهای دنیا او را دعوت می‌کنند و مدرسی شناخته‌شده‌ای است. عملکردش نیز فوق‌العاده بوده و در این مدت که با او کار کرده‌ام سه طلا در سطح آسیا گرفته و من هم توانسته‌ام رکوردهای شخصی‌ام را بشکنم.»

امکانات

خیلی‌ها اعتقاد دارند که احسان حدادی و حسن تفتیان سوگلی‌های دوومیدانی هستند و فدراسیون امکانات خوبی را برای آن‌ها مهیا می‌کند، اما تفتیان این را رد می‌کند و می‌گوید: «نه! من این را قبول ندارم و سوگلی نیستم. اگر منظور امکانات است که اتفاق خیلی خاصی برای ما نیفتاده است. من هفت سال در پیست خاکی تربت حیدریه تمرین کردم و قهرمان آسیا شدم؛ در تهران هم در مجموعه انقلاب پنج سال در یک اتاق 15 متری زندگی و تمرین کردم و باز هم قهرمان شدم.

 

خاک این رشته را خورده‌ام و خدا را شکر به سطحی از رکورد رسیدم که لازم بود امکانات بیشتری در اختیارم قرار بگیرد؛ البته امکانات زیادی هم نیست؛ یک مربی دارم که خارج از کشور زیر نظر او تمرین می‌کنم، آن‌جا هم همه‌چیز گل و بلبل نیست و سخت‌ترین لحظاتم را در اردوهای خارج کشور می‌گذرانم، چون تنها هستم و فقط تمرین می‌کنم. فکر نمی‌کنم کار لذت‌بخشی باشد؛ به نظرم سختی‌هایش از لذت‌های آن بیشتر است. من ترجیح می‌دهم داخل ایران مسافرت بروم. ایران را دوست دارم و در کنار خانواده و دوستانم بیشتر خوش می‌گذرد. از طرف دیگر مربی‌ام همان روز اول گفت به خاطر کاری که در فرانسه دارد و مدرس است نمی‌تواند به ایران بیاید، اما دوره‌های کوتاه که ضروری باشد مثل شهریور امسال به ایران می‌آید و برای همین من باید بروم.»

جاکارتا

مسابقات آسیایی جاکارتا برای تمام رشته‌ها اهمیت دارد، تفتیان هم می‌گوید: «هدف همه ما بازی‌های آسیایی و المپیک است و همه این‌ها تدارکات برای همان رقابت‌هاست. تمام تلاش‌مان را می‌کنیم، اما این‌که درنهایت چه اتفاقی بیفتد به شرایط روز مسابقه بستگی دارد.»

کمبود

ملی‌پوش دوومیدانی از مشکلات و کمبودها می‌گوید: «کمبود در دوومیدانی زیاد است، ولی مهم‌ترین بحث درآمدهای دوومیدانی‌کاران است. ورزش ما زمانبر است و باید انرژی زیادی بگذاریم. هفته‌ای 12 جلسه تمرین می‌کنیم و باید حرفه‌ای باشیم و نمی‌توان کار دیگری کرد، اما متأسفانه درآمدی نداریم و این مهم‌ترین دغدغه ماست.»

 

لیگ

تفتیان در رقابت‌های لیگ برتر تیم ندارد، او می‌گوید: «من دو سال است با هیچ تیمی در لیگ برتر قرارداد نبسته‌ام. آن‌قدر مبلغ قراردادها پایین است که ترجیح دادم بدون تیم باشم و به جایی تعهد نداشته باشم. سر همان پرداخت کم هم بدقولی زیاد است و حوصله چانه زدن و التماس کردن نداشتم که همان مقدار کم را پرداخت کنند. تاپ‌ترین دوومیدانی‌کاران ایران حدود 20میلیون برای یک سال قرارداد دارند که این از هزینه‌های ما کمتر است و صرف ندارد بخواهیم خودمان را به یک تیم متعهد کنیم.»

[taranomi]

رده‌بندی

تفتیان که در سال 2017 در رده نهم دنیا قرار داشت، الان مدعی است به رده دوم جدول صعود کرده است و می‌گوید: «امیدوارم امسال بتوانم رکورد بهتری را ثبت کنم؛ البته فقط پای من در میان نیست و به عملکرد رقبایم نیز بستگی دارد و نمی‌توان از قبل وعده‌ای داد، اما تمام تلاشم را می‌کنم از این رکورد بهتر بزنم. من در سال 2017 در رده نهم دنیا قرار داشتم، اما در سال 2018 به رده دوم صعود کردم.»

سفیدپوست

سیاه‌پوستان در مسابقات دوومیدانی ید طولایی دارند؛ تفتیان می‌گوید: «من به‌عنوان سفیدپوست بین بهترین‌های 100 متر دنیا قرار گرفتم؛ غیر از من تنها یک سفیدپوست از فرانسه تجربه حضور در چنین مرحله‌ای را داشته است. در فینال 100 متر اکثرا سیاه‌پوست هستند و اگر بتوانم 100 متر را زیر 10 ثانیه بدوم، سومین سفیدپوست در کل دنیا و دومین دونده آسیایی می‌شوم که توانسته این رکورد را کسب کند. ژنتیک و قدرت بدنی سیاه‌پوست‌ها خیلی قوی‌تر از سفیدپوست‌هاست و رقابت با آن‌ها بسیار سخت است.»

بولت

قهرمان دوومیدانی ایران تجربه دویدن کنار بزرگانی همچون یوسین بولت را داشته و معتقد است: «بولت ورزشکار بزرگی است و کسی که ورزش را در دنیا بشناسد طرفدار بولت است؛ برای من هم لذت‌بخش بود با او رقابت کنم. خیلی خوشحال بودم در دوره‌ای مسابقه دادم که بولت بود و توانستم کنار او بدوم. خیلی چیزها از او یاد گرفتم؛‌ تکنیکش را نگاه می‌کردم، شرایط قبل و بعد از مسابقه‌اش را می‌دیدم و همیشه از او آموخته‌ام.»

میگ میگ

عده‌ای وقتی کارتون «میگ میگ» را می‌بینند یاد سریع‌ترین مرد دونده ایران می‌افتند؛ تفتیان می‌گوید: «خیلی‌ها به من میگ میگ می‌گویند! همچنین دیده‌ام که بعضی‌ها نام من را در تلفن همراه‌شان به نام میگ میگ ذخیره کرده‌اند!»