۱۶-۰۳-۹۷، ۱۲:۴۷ ب.ظ
![[عکس: %D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%20%D8%B9%D9%84%DB%8C1_1.jpg]](https://www.anvartaha.ir//UploadedData/1/Contents/%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85%20%D8%B9%D9%84%DB%8C1_1.jpg)
در تاريخ اسلام نام دو شخصيت با عنوان ثارالله ثبت شده است
در زبان و ادبيات فارسي، يك معادل درست و كامل براي اصطلاح عربي «ثار» نداريم. وقتى كسى از خانواده اي از روى ظلم به قتل مي رسد، خانواده مقتول صاحب اين خون است. اين را ثار مي گويند و آن خانواده حق دارد خونخواهى كند. اينكه مي گويند خون خدا، تعبير خيلي نارس و ناقصي از ثار است و مراد را درست نمي رساند. ثار يعني حق خونخواهي، اگر كسي ثارِ يك خانواده است يعني اين خانواده حق دارد دربارة او خونخواهي كند.
در تاريخ اسلام از دو نفر اسم آورده شده است كه صاحبِ خونِ اينها و كسي كه حق خونخواهىِ اينها را دارد، خداست. اين دو نفر يكي امام حسين (عليه السلام) است و يكي هم پدر بزرگوارشان، مولي الموحدين اميرالمؤمنين عليه السلام؛ «يا ثارَالله وَ ابنَ ثارِه »[1] .
حق خونخواهي اميرالمؤمنين(ع) هم، متعلق به خداست.
پي نوشت:
[1] الكافي، ج4، ص 576. همچنين زيارت امام حسين در روز عاشورا.
خدايا تو ببين
خدايا تو ببخش
خدايا تو ببخش