زیر گریه های بارون | به قلم taraneh-20

[.RaHa.]

دستمال های کاغذی
نوازش گراشک های بی پایانم
بی بهانه!عاشقانه
برروی چشم های نیمه جانم
هرازگاهی دستی می گیرد دستم را
جدامی شود عاقبت ناخوداگاه
به فراموشی کشیده می شوم
روزی ازروز ها ایا!
منی که درسکوت وهرشب وبی راهی
هوای گریستن دارد!این شب تنهایی...

[.RaHa.]

نگاه کن نگاه کن
ستاره های شب شکن
به اغوشت فرامی خوانند مرا
که دل سپرده می شوم
ازاین قفس ترانه را
نگاه کن نگاه کن
لبریز عشق می شوم
دلم به پای تو نشست
مثل نگاهت در دلم
مهرت چه اسوده نشست...!


من از تبار غصه های پرز درد
شب رهایی را بی تو شکسته ام
من عاشقم!گناه بی تو بودنیست!
به یاد من بمان که بی تو مرده ام
اندر خیال بوسه های روشنت
درانتظار بودنت شکسته ام

[.RaHa.]

زیر قصه های این شب
منم یک ستاره دارم
شب کناروی ماهت
چشمامو روهم میذارم
توبه یادمی هنوزم
من همیشه چشم به راهت
کاش بمونیم ماهمیشه
بمونم من درکنارت
واژه عشق من وتو
اززمین تااسمونه
اما ازفاصله انگار
دلم هیچی نمیدونه...

[.RaHa.]

نگاه کن چه شوقیست
همان نگاه ساده هم
غمنیمتیست برای من
که عاشقانه سوختم...!

سحر دربارش باران
تورااسوده می خواند
محال است گرغریب شب
غمی برچهره بنشاند

باز هم انتظار
می گذرد هرروز ازکنارم
چه بی قرار!
می بارد ازقلب اسمان
بارانی نو دگربار
بازهم انتظار وانتظار وانتظار...

تشنه دیدار یارم
شوق دروصف نگاهت
اتشی میزند مرا بدین
که در اوج انتظارم
خوش گوارای نوشنده من
تاج من!عشق من!باورمن!
رخ بنما ازاین دوری ممتد
تشنه ام!تشنه دیدار رویت!

[.RaHa.]

اسوده می گریم اگرخنده حرامم باشد
دلم تنگ!این جانم فدایت باشد
تو گریان می شوی یانه دلم اسوده خاطر نیست
من اینجا منتظرماندم اگریادت هنوز باشد...

[.RaHa.]

می روم شاید که بایادت نگاهی ساده برگردد!اگر بود امیدوجوش وخروشی برای نوشتن دیگر نیست!
واین ویرانگری هایم نپاید!تورادوست داشتن وعشق وگله ونفرت و...می شود کوله باری از نامهربانی های بی بدیل که گنجانده درذهن خالی وسردم!
دیگر پی دوست داشتن و اغازگر جدایی هایمان نمی گردم!تو بهتر ازهرکسی می دانستی که دل اشوب و بی پروا نگاری را نمی خواهد!
دلم تنگ است!
دلم خزان بی بهاری شد ازان بی تابی وشور وعشق وبی خزانی تو که حالا می شود باجای خالی من اسودگی وراحتی هایت!
می روم وبه یاد بادمی سپارم کسی راکه گفت عادت کرده ام بمان!می گذرم وازیاد می برم این شب های زلال وفقس ترانه هاو حتی انکه ازبارش اشک هایم بهار می شدی!

اری!تمام لحظه های ما جوش وخروشی ساده بودو ادامه دارد این!
تنهایی...!

[.RaHa.]

می سوزدوخاکسترش درباد می رود.دوستش داری واما می گذری!مبادا اوخسته باشدوگذرش ناپیدا!مبادادلش جای دیگر وتنهاگه گاهی دلش پیش من!
خسته ام! ازاین دلتنگی بی وقفه ازاین بغض بی صدا خسته ام...
بگویم باردگربرگرد؟نه!حتی اگرزندگی بازیچه باشد تونیستی!تو درتکاپوی بی من؟شاید!نمی دانم ازاین احساس خالی می شوم ایا؟دوستت داشتم!دارم.دلم می سوزد!نه برای دلت نه!برای دل خسته ای که اولین اشتباه اخرین اشتباهش بود!
دلی که دردکشید!دم نزد اگرمیبینی گذرکردم وهچ نگفتم مگذاربه پای سنگ بودن!نیستم.به ان خدایی که می پرستی شکسته ام!خسته ام.بخوان وببین که درهرلحظه ام دوست داشتن می بارد ومن!انکارمی کنم.نه فقط برای خودم.برای!شایداینطور بعدازگذشت چندی ازان قرار بی تعهدمان تو!تنهایم نگذاری...
من هنوز لبریز عشقم ازتوای پاک سرشتم ولی این قصه نپاید می روی ازسرنوشتم...

[.RaHa.]

به بارون به دریا بهاروبه عشق
سراغاز وپایان وصایای عشق
بدین بی کسی!یادگاری عشق
به دیوانگی وبه دامان عشق
قسم می خورم کزتو مستم شده!
نگاهت همه دردوهستم شده
ترنم ترانه تبسم تویی
توشمعی بهاری ومجنون تویی
من ازدارفانی دنیای عشق
تودارم که خود کل هستم تویی

[.RaHa.]

سخت می کوشدبهاردرپی خندادن این کوهسار
سخت می کوشدبهار
تابراندغصه های پایدار
سخت می کوشدبهار
تابفهمدرازدل های سنگ را
سخت می کوشدبهار
تابفهمدراه جاده
واین دل تنگ را!

[.RaHa.]

من همانم که روزی
شکوفه می پنداشتی
پژمردی مراافسوس
چه راحت ازمن گذشتی!