امتیاز موضوع:
  • 5 رای - 4.2 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
سلام برخيمه گاه حسين
#91
برای امام سجاد علیه السلام

این زهر، دردی از تب دردم دوا نکرد
هیچ عقده ای از این گلوی بسته وا نکرد
آنچه که آرزوی من آن بود آن نشد
سی سال دیر آمد و فکر مرا نکرد
طوفان گرفت و دار و ندارم به باد رفت
روزی که غم وزید و به ما جز جفا نکرد
غم های من ز عصر مصیبت شروع شد
وقتی که دشمن آمد و رحمی به ما نکرد
در گیر و دار غارت معجر ز دختران
خلخال و گوشواره ای آرام وا نکرد
عمه رسید و گفتم "علیکن باالفرار"
یعنی کسی ز آل پیمبر حیا نکرد
از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام
دشمن ز بی حیایی و ظلمی ابا نکرد
اما میان این همه رنج و غم وبلا
جایی تلافی ستم "شام" را نکرد
بازار داغ برده فروشی شامیان
داغی به دل گذاشت که کرب و بلا نکرد
در بین کوچه های یهودی نشین شهر
ما را کسی به اسم مسلمان صدا نکرد
دیدم میان بزم شراب حرامیان
چوبی که دو لب پدرم را رها نکرد
عمری به یاد این همه غم سوختم ولی
این زهر، دردی از تب دردم دوا نکرد
***محمد علی بیابانی***
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#92
دوست دارم از پیام عاشورا بپرسم
پیام عاشورا چیه؟
امر به معروف 
نهی از منکر
به جا اوردن واجبات بخصوص نماز؟
جاودانگی اسلام با خون حسین؟
ذبح بزرگ قران یعنی حسین؟
ایثار
شهادت
شجاعت
عرفان 
عشق به خدا
استواری عقیده
زنده ماندن راه پیامبر و علی؟
..
...
..
..
..
چه پیامی داشت؟
ایا هیچ در راستای ان تلاشی می کنیم؟
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#93
امروز فقط می خواهم بگویم:
دوستت دارم امام حسین
[عکس: 589333_MCM63Dy5.jpg]
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#94
سه عامل مهم نهضت امام حسین(ع)
عامل و انگیزه‌ى اصلى قیام عظیم امام حسین(ع) بیعت‌نکردن با یزید بود تا در هر زمان حسینیان و پیروان حق، حکومت طاغوت را نپذیرند و تسلیم چنان حکومتى نشوند و بر ضد آن قیام کنند.
هدف امام حسین(ع) از حرکت به‌سوى عراق، گردآورى نیروها، تشکیل حکومت اسلامى و تحقق بخشیدن به آرمان‌هاى اسلام در پرتو حکومت اسلامى بود؛ چنان‌که جد بزرگوارش رسول خدا(ص) از مکه به‌سوى مدینه به جهت تشکیل حکومت هجرت کرد و در پرتو آن، اسلام و برنامه‌هاى آن‌را به‌طور گسترده و عمیق در سطح جهان عرضه نمود. با توجه به این‌که تحصیل حکومت عدل اسلامى براى اصلاح جامعه، غیر ازقدرت‌طلبى و ریاست‌خواهى براى هوس ‌هاى شخصى و نفسانى است.
محققان روشن‌بین اسلامى، عامل سومى را ذکر مى‌کنند و آن‌را عامل اصلى و مهم‌ انگیزه‌ى قیام امام حسین(ع) مى‌دانند: امر به معروف و نهى از منکر. چنان که درخطبه‌ها و گفتار امام حسین(ع) در همه‌ى زمان نهضت، از امر به معروف و نهى از منکر سخن به میان آمده است.
دو فریضه‌ى امر به معروف و نهى از منکر، با توجه به اهمیت و مرتبه‌هاى آن در اسلام، امام و مسلمین را الزام مى‌کند که قفل سکوت را بشکنند و فریاد بزنند و اسلام عزیز و کیان مسلمانان را از خطر کج‌روى‌هاى یزید و یزیدیان نگه دارند، گرچه فریادشان درکوتاه‌مدت و در ظاهر خاموش شد و موجب شهادت‌شان شد، در دراز‌مدت موجب نابودى ظلم و ظالم و احیاى حق و حقیقت مى‌گردد و براى مسلمانان در طول تاریخ، الگو و سازنده مى‌شود.
در نهضت امام هر سه عامل وجود دارد و آن حضرت با یزید بیعت نکرد، چنان‌که بیعت‌نکردن با طاغوت، سبب پیدایى نهضت او شد. امام به افکار عمومى مردم کوفه احترام‌ گذارد و به دعوت آنان جواب مثبت داد و هجرت براى تجمع نیروها و تشکیل حکومت اسلامى را براى اصلاح امت، کار شایسته‌اى دانست.
این دو عامل براى اتمام حجت و الگوسازى براى آیندگان بود، ولى در حقیقت دو شاخه از دو فریضه‌ى امر به معروف و نهى از منکر نیز هست، زیرا مایه و عامل اصلى انقلاب‌ها و نهضت‌هاى پیامبران و رادمردان حق، همیشه بر اساس پاک‌سازى و به‌سازى بوده، آنان نخست با هرگونه شرک و فساد و انحراف مبارزه مى‌کردند و سپس توحید و عدل الهى را برقرار مى‌ساختند، یعنى؛ نهى از منکر و امر به معروف مى‌کردند.
بنابراین، اصلى‌ترین و مهم‌ترین عامل نهضت امام حسین(ع) که مرکز و محورعامل دیگر بود و محرک اصلى او در هجرت، چنان که در گفتار و بیان امام در جاهاى گوناگون به این مطلب تصریح کرده، همان امر به معروف و نهى از منکر است. با توجه به این‌که بیعت نکردن با ظالم و تشکیل حکومت بر ضد او، دو شاخه و دو اصل فرعى از درخت تنومند و اصل نیرومند امر به معروف و نهى از منکر است.
استاد شهید مطهرى پس از بررسى سه عامل (1. بیعت نکردن؛ 2. دعوت اهل کوفه براى تشکیل حکومت؛ 3. امر به معروف و نهى از منکر) در نهضت امام حسین(ع) و میزان و نقش هر کدام در این نهضت، نظریه‌ى خود را چنین بیان مى‌کند:
این سه عامل از نظر ارزش، در یک درجه نیستند، هر کدام از این‌ها در یک حد معین به نهضت امام ارزش مى‌دهد.
ارزشى که مسأله‌ى دعوت اهل کوفه به نهضت مى‌دهد، ارزشى بسیار ساده و عالى است، زیرا انسانى که نیرویى دارد، آمادگى خودش را اعلام مى‌کند. این از جهت وسایل ظاهرى براى پیشرفت و پیروزى اثربخش است.
عامل بیعت خواستن از امام حسین(ع) که از همان روزهاى اول بود، به این نهضت ارزش بیشترى مى‌دهد، زیرا در روزهاى اول که هنوز جمعیتى اعلام وفادارى نکرده‌اند و دعوت ننموده‌اند و در برابر حکومتى جابر و مسلح حکومتى که زمان معاویه، دشمنى خود را با على و آل على(ع) تا سر حدّ اعلا نشان داد و در تمام قلمرو خود، حتى مکه و مدینه، بدگویى از على(ع) را آشکارا در نماز جمعه، عمل عبادى قلمداد مى‌کرد و بیت‌المال مسلمانان را در این‌راه مصرف مى‌نمود، ارزش بیعت نکردن در نهضت امام حسین(ع) از ارزش دعوت مردم کوفه بیشتر است.
عامل سوم که امر به معروف و نهى از منکر است و امام حسین(ع) آشکارا به این عامل استناد مى‌کند و به گفتار پیامبر(ص) در این‌باره تکیه مى‌نماید و مکرر نام امر به معروف و نهى از منکر را به زبان مى‌آورد، بى‌آن‌که در آن وقت اسمى از تقاضاى بیعت و دعوت مردم کوفه به میان آید، ارزش بسیار به نهضت مى‌دهد. و بر اساس این عامل، نهضت امام شایستگى آن‌را یافت که همیشه زنده بماند و براى همیشه یادآورى شود و سازنده و آموزنده باشد. از این‌رو؛ امام به دعوت مردم یا تقاضاى بیعت وابسته نیست. یعنى؛ اگر دعوتى و تقاضاى بیعتى هم نبود، حسین(ع) به موجب قانون امر به معروف و نهى از منکر قیام مى‌کرد.
بین این سه عامل تفاوت بسیار است. معناى اول و دوم این است که اگر یزید از حسین(ع) مطالبه بیعت نمى‌کرد و مردم کوفه از امام دعوت نمى‌کردند، آن‌حضرت نهضت نمى‌نمود. بنابراین، حکومت طاغوتى از وجود امام آسوده بود، ولى به جهت عامل سوم (امر به معروف و نهى از منکر) امام اعتراض مى‌کرد.
از گفتار امام حسین(ع) در مسیر نهضت برمى‌آید که دو عنصر امر به معروف و نهى از منکر عامل و انگیزه‌ى اصلى نهضت آن‌حضرت بوده است؛ امام حسین(ع) درنامه‌اى مى‌فرماید: همانا سنت الهى مرده و بدعت‌هاى ضد اسلام زنده شده است.
یعنى قیام ما براى زنده‌کردن سنت‌ها و نابودى بدعت‌ها و یکى از مرتبه‌هاى امر به معروف و نهى از منکر است.
امام در بخشى از خطبه‌ى مشروح خود مى‌فرماید: اى مردم! عبرت بگیرید به آنچه که خداوند به اولیاى خود پند داده است که مانند علماى یهود و نصارا، از امر به معروف و نهى از منکر سر باز نزنید، زیرا پیشوایان یهود، جور و ظلم ستمگران را نمى‌نگرند و آنان را از این‌کار زشت نمى‌ترسانند، به امید آن‌که از پرتو مرحمت ستم‌پیشه‌ها به نوایى برسند و از بر آنان گزند نبینند و براى این‌که دو روز خوش زندگى کنند و غبار ناراحتى بر دامن دلشان ننشیند، از گفتن حرف حق هراسناکند، درحالى‌که پروردگار بزرگ گوید: فقط از من بیمناک باشید و از مردم عاجز و زبون نهراسید.
با تجزیه و تحلیل عمیق دو فریضه‌ى امر به معروف و نهى از منکر، از نگاه قرآنى، روایى و فقهى و با بررسى قیام‌هاى امامان و مجاهدان راستین صدر اسلام، مانند ابوذر غفارى، حجربن عدى، میثم تمار، رشید هجرى و عمروبن حمق و... چنین برمىآید که همه‌ى آن‌ها بر اساس امر به معروف و نهى از منکر بوده و حتى جنگ‌هاى حضرت على(ع) در عصر خلافتش نیز بر همین اساس بوده است.
سپاس شده توسط:
#95
نظر بزرگان غیر مسلمان  در مورد امام حسین علیه السلام
1 . انگری، کابریل
به عوض اینکه واقعه کربلا، موجب ترس طرفداران حسین (ع) و علی (ع) شود، شجاعت شیعیان را برانگیخت و آنان را به گرفتن انتقام تهییج کرد . (1)
2 . ایروینگ، واشنگتن مورخ آمریکایی
در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ های تفدیده عراق، روح حسین فناناپذیر است ; ای پهلوان، و ای نمونه شجاعت وای شهسوار من، ای حسین! (2)
3 . بر و کلمان، کارل خاورشناس و محقق آلمانی
شهادت حسین (ع) علاوه بر نتایج و اثرات سیاسی، موجب تحکیم و اشاعه مذهب شیعه گردید و این مذهب مرکز و مظهر تمایلات ضد عرب شد . (3)
4 . برون، ادوارد مورخ و دانشمند انگلیسی
به عقیده ما دسته شیعه یا طرفداران علی (ع) به قدر کافی هیجان و از خود گذشتگی نداشتند، ولی پس از حادثه کربلا قضیه دگرگون شد و تذکار زمین کربلا که به خون فرزند پیامبر آلوده بود و یادآوری عطش سخت وی و نعش نزدیکانش که اطرافش روی زمین ریخته بود، کافی بود که عواطف سست ترین مردم را به هیجان آورد و روح ها را غمگین سازد . چنانچه به رنج و خطر و حتی نسبت به مرگ بی اعتنا شوند . (4)
5 . پطروشفسکی، ایلیا پاولویچ مورخ بزرگ روسی
حسین (ع) در پیکار نابرابر پس از آن که 33 زخم نیزه و 34 زخم شمشیر بر او وارد آمد از پای در آمد . هم رزمان وی نیز کشته شدند . . . (5)
6 . توندول، بورشو تامداس
شهادت حسین (ع) از همان زمان که طفلی بیش نبودم، در من تاثیر عمیق و حزن آوری می بخشید . من اهمیت بر پاداشتن این خاطره بزرگ تاریخی را می دانم . این فداکاری های عالم از قبیل شهادت امام حسین (ع) سطح بشریت را ارتقاء بخشیده است و خاطره ی آن شایسته است همیشه بماند و یادآوری شود . (6)
7 . توین بی، ارنولد، جوزف فیلسوف و مورخ انگلیسی
معاویه یکی از قریشی های مقتدر نسل خودش بود . حضرت علی (ع) نتوانست با ریاکاری های سیاسی او مقابله کند لذا او و پسرش حسین (ع) نوه پیامبر مظلومانه به شهادت رسیدند . (7)
8 . جمس فردریک
درس امام حسین (ع) و هر قهرمان شهید دیگر این است که در دنیا اصول ابدی عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغییرناپذیرند . همچنین می رساند که هر گاه کسی برای این صفات ابدی مقابله کند و بشر در راه آن پافشار ی نماید، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند . (8)
9 . جوزف، رینو متشرق فرانسوی و مؤلف کتاب اسلام و مسلمین
شیعه دین خود را با شمشیر پیش نبرده، بلکه با نیروی تبلیغ و دعوت پیشرفت کرده و اهتمام آنها به برگزاری مراسم سوگواری موجب شده که تقریبا دو ثلث مسلمانان و بلکه جماعت از هنود و مجوس و سایر مذاهب نیز با آنان در عزای حسین (ع) شرکت کنند . (9)
10 . دیکنس، چارلز
اگر منظور امام حسین (ع) جنگ در راه خواسته های دنیایی خود بود، من نمی فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند . پس عقل چنین حکم می کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری کرد . (10)
11 . دو کبری، موریس اندیشمند فرانسوی
پیروان حسین به واسطه عزاداری حسین می دانند که پستی و زیر دستی استعمار و استثمار را نباید قبول کنند، زیر شعار پیشرو و آقای آنها تن ندادن زیر بار ظلم و ستم بود . (11)
12 . زیدان، جرجی نویسنده مسیحی لبنانی
پس از رحلت پیامبر . . . حب جاه و مال بر فضایل اخلاقی، فایق آمد و افکار و آرای آل علی (ع) در میان چنان مردمی بی اثر ماند . چنانکه مردم کوفه به خاطر جاه و مال بیعتی را که با حسین بن علی (ع) کرده بودند، در هم شکستند و به این نیز اکتفا نکرده، او را کشتند . (12)
13 . طوماس، مان متفکر آلمان
اگر بین فداکاری مسیح و حسین (ع) مقایسه شود، حتما فداکاری حسین پر مغزتر و با ارزش تر جلوه خواهد نمود . زیر مسیح روزی که آماده برای فدا شدن گردید زن و فرزند نداشت و در فکر آنان نبوده که بعد از او به چه سرنوشتی دچار خواهند آمد . امام حسین (ع) زن و فرزند داشت و بعضی از آنها کودک خردسال بودند و احتیاج به پدر داشتند . (13)

پی نوشت:
1 . علی و حسین دو قهرمان اسلام: گابریل انکری، ترجمه فروغ شهاب، کتاب فروشی زوار، تهران، بی تا، ص 282 .
2 . درسی که حسین (ع) به انسان ها آموخت، سید عبدالکریم هاشمی نژاد، ص 451 .
3 . تاریخ ملل و دول اسلامی: کارل بروکلمان، ترجمه هادی جزایری، بنگاه ترجمه و نشر کتاب، تهران 1364، ص 108 .
4 . عظمت حسین بن علی (ع) ، تالیف ابوعبدالله زنجانی، ص 44 .
5 . اسلام در ایران، ایلیا پاولویچ پطروشفسکی، ترجمه کریم کشاورز، پیام، تهران، 1354، ص 54 .
6 . درسی که حسین (ع) به انسان ها آموخت، ص 448 .
7 . تاریخ تمدن: ارنولد توین بی، ترجمه یعقوب آژند، مولی، تهران، 1368، چاپ سوم، ص 45 .
8 . درسی که حسین به انسانها آموخت، ص 449 .
9 . پرتویی از عظمت حسین (ع) ، لطف الله صافی، 440 .
10 . درسی که حسین (ع) به انسان ها آموخت، ص 448 .
11 . همان، ص 451 .
12 . تاریخ تمدن اسلام، جرجی زیدان، ترجمه علی جواهر کلام، امیر کبیر، تهران، 1372، چاپ هشتم، ص 65 .
13 . تحریف شناسی عاشورا در پرتو امام شناسی، داود الهامی، مکتب اسلام، قم 1378، ص 130 .
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#96
14 . فریشلر، کورت مورخ بزرگ آلمانی
امام حسین (ع) در فداکاری قدم را از حدود فدا کردن خود برتر نهاد و فرزندانش را هم فدا کرد . . . تصمیم ثابت حسین (ع) برای فداکاری مطلق نه ناشی از لجاجت بود نه معلول هوی و هوس و او با پیروی از عقل، مصمم شده بود که به طور کامل فداکاری کند تا این که مجبور نشود بر خلاف پر نسیب (عقیده، آرمان والا) خود به وسیله سازش کاری با یزید بن معاویه و زندگی ادامه دهد .
می دانیم که حسین (ع) خود را برای کشته شدن آماده کرده بود و او که عزم داشت خویش را فدا نماید، چرا توقف نکرد تا به قتلش برسانند و چرا دایم اسب می تاخت و شمشیر می انداخت . . . . حسین (ع) دست روی دست گذاشتن و توقف برای کشته شدن را دور از مردانگی و جهاد در راه پر نسیب خود می دانست در نظر حسین (ع) در همانجا توقف کردن و گردن بر فضا دادن، تا این که دیگران نزدیک شوند . تا او را به قتل برسانند . خودکشی محسوب می شود، یک مرد دلیر و با ایمان خودکشی نمی کند . (14)
15 . کارلایل، توماس دانشمندی بزرگ انگلیسی
بهترین درسی که از تراژدی کربلا می گیریم این است که، حسین و یارانش ایمان استوار به خدا داشتند . آنان با عمل خود روشن کردند که تفوق عددی در جایی که حق و باطل روبرو می شوند اهمیت ندارد . پیروزی حسین با وجود اقلیتی که داشت موجب شگفتی من است . (15)
16 . گاندی، مهاتما رهبر انقلاب بزرگ هندوستان
من زندگی امام حسین (ع) آن شهید بزرگ اسلام را به دقت خوانده ام و توجه کافی به صفحات کربلا نموده ام، بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، بایستی از سر مشق امام حسین (ع) پیروی کند . (16)
17 . گبن، مسیو
فاجعه کربلا و مصیبتی که بر حسین بن علی (ع) وارد شده، بعد از قرن ها متمادی و اقالیم خیلی دور دست حس شفقت و همدردی خون سردترین و دل سخت ترین خواننده را تحریک نموده و منقلبش می سازد . (17)
18 . مادام، انگلیسی از نویسندگان دائرة المعارف قرن نوزدهم فرانسه
بزرگ ترین دلیل بر اثبات مظلومیت امام حسین (ع) مسلمان ها قربانی دادن بچه شیر خواره اش بود که در هیچ تاریخی سابقه ندارد بچه شیرخواری را برای طلب آب (بی قیمت و قد) بیاورند و آن قوم دغا عوض دادن آب، او را طعمه تیر جفا قرار دادند . این عمل دشمن اثبات مظلومیت حسین (ع) را نمود و به همین نیروی مظلومیت بساط عزت خاندان مقتدر بنی امیه را برچید و رسوای عالمشان نمود . در اثر جانبازی های او و اهل بیت بزرگش دین محمد صلی الله علیه وآله حیات نوینی بخود گرفت . (18)
19 . ماساریک، توماس کشیش متفکر اروپایی
گرچه کشیشان ما هم از ذکر مصائب حضرت مسیح مردم را متاثر می سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین (ع) یافت می شود در پیروان مسیح یافت نخواهد شد . گویا سبب این باشد که مصائب مسیح در برابر مصائب حسین مانند پر کاهی است در مقابل یک کره عظیم پیکر . (19)

پی نوشت:

14 . امام حسین (ع) و ایران، کورت فریشلر ترجمه ذبیح الله منصوری، جاودان، تهران، 1355، چاپ دوم، ص 444 .
15 . درسی که حسین به انسان ها آموخت، ص 448 .
16 . همان، ص 447 .
17 . تاریخ اسلام و عرب، امیر علی، ص 93 .
18 . چهره درخشان حسین بن علی (ع) ، علی ربانی خلخالی، ص 134 .
19 . درسی که حسین (ع) به انسان ها آموخت، ص 451 .
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#97
جرج جرداق (دانشمند و ادیب مسیحی)
وقتی یزید، مردم را تشویق به قتل امام حسین(ع) و مأمور به خون‌ریزی می‌‌کرد، آنها می‌گفتند: چه مبلغی به ما می‌دهی؟ امّا انصار حسین(ع) به او گفتند: ما با تو هستیم و اگر هفتاد بار کشته شویم، باز می‌خواهیم در رکابت جنگ کنیم و کشته شویم.
آنتون بارا (اندیشمند مسیحی)
اگر حسین از آنِ ما بود، در هر سرزمینی برای او بیرقی بر می‌افراشتیم و در هر روستایی برای او منبری برپا می‌کردیم و مردم را با نام حسین به مسیحیّت فرا می‌خواندیم
املاس توندون (رئیس سابق کنگره ملّی هندوستان)
این فداکاری‌های عالی از قبیل شهادت امام حسین(ع)، سطح فکر آدمی را ارتقاء بخشیده، و شایسته است خاطره آن همیشه باقی بماند و یادآوری شود.‏
فردریک جِمس
درس امام حسین و هر قهرمان شهید دیگری این است که در دنیا، اصول ابدی عدالت و ترحم و محبّت وجود دارد که تغییر‌ناپذیرند و همچنین می‌رساند که هر گاه کسی برای این صفات مقاومت کند و در راه آن پافشار ی کند، آن اصول همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند.
بنت الشاطی (نویسنده معروف مصری)
زینب، خواهر حسین‌بن علی، لذّت پیروزی را در کام ابن زیاد و بنی‌امیّه خراب کرد و در جام پیروزی آنان قطرات زهر ریخت. در همه حوادث سیاسی پس از عاشورا همچون قیام مختار و عبدالله بن زبیر و سقوط دولت امویّان و برپایی حکومت عباسیّان و ریشه دواندن مذهب تشیّع، زینب ـ قهرمان کربلا ـ نقش برانگیزاننده داشت.
عباس محمود عقّاد (نویسنده و ادیب مصری):‏
جنبش حسین، یکی از بی‌نظیرترین جنبش‌های تاریخی است که تاکنون در زمینه دعوت‌های دینی یا نهضت‌های سیاسی پایدار گشته است... دولت اموی پس از این جنبش، به قدر عمر یک انسان طبیعی، دوام نیاورد و از شهادت حسین تا انقراض آنان بیش از شصت و اندی سال نگذشت.
چارلز دیکنز (نویسنده معروف انگلیسی)
اگر منظور حسین، جنگ در راه خواسته‌های دنیایی بود، من نمی‌فهمم چرا خواهران و زنان و اطفالش به همراه او بودند؟ پس عقل چنین حکم می‌کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#98
محمد علی جناح (رهبر بزرگ پاکستان)
هیچ نمونه‌ای از شجاعت بهتر از این که حسین از لحاظ فداکاری و شهامت نشان داد، در عالم پیدا نمی‌شود. به عقیده من، تمام مسلمانان باید از این شهیدی که خود را در سرزمین عراق قربانی کرد، پیروی کنند
.‏ل. م. بوید
در طول قرون، افراد بشر همیشه جرأت و پردلی، عظمت روح و بزرگی قلب و شهامت روانی را دوست داشته‌اند و به خاطر همین‌هاست که آزادی و عدالت ‌هرگز به نیروی ظلم و فساد تسلیم نمی‌شود. و این بود عظمت امام حسین و من مسرورم که با کسانی که این فداکاری عظیم را از جان و دل ثنا می‌گویند، شرکت کرده‌ام، هر چند که 1300 سال از آن تاریخ گذشته است.
مهاتما گاندی (رهبر بزرگ هندوستان)
من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقّت خوانده‌ام و توجّه کافی به صفحات کربلا کرده‌ام. بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از امام حسین پیروی کند.
توماس کارلایل (دانشمند انگلیسی)
بهترین درسی که از تراژدی کربلا می‌گیریم، این است که حسین و یارانش به خدا ایمان استوار داشتند.
آنها با عمل خود روشن کردند که تفوّق عددی در جایی که حق و باطل روبه‌رو می‌شوند، اهمیّت ندارد و پیروزی حسین با وجود اقلیّتی که داشت، باعث شگفتی من است.‏
توماس ماساریک
اگر چه کشیشان ما هم از ذکر مصایب حضرت مسیح، مردم را متأثّر می‌سازند، ولی آن شور و هیجانی که در پیروان حسین یافت می‌شود، در پیروان مسیح یافت نخواهد شد و گویا سبب این باشد که مصایب مسیح در برابر مصایب حسین، پر کاهی است در مقابل یک کوه عظیم پیکر.‏
ادوارد براون (پروفسور)
حتی غیر مسلمانان نیز نمی‌توانند پاکی روحی را که این جنگ اسلامی تحت لوای آن انجام گرفت، انکار کنند.
‏واشنگتن ایرونیگ (تاریخ‌نگار آمریکایی)
در زیر آفتاب سوزان سرزمین خشک و در روی ریگ‌های تفتیده عراق، روح حسین فنا ناپذیر است.
ای پهلوان و ای نمونه شجاعت و ای شهسوار من، ای حسین
 موریس دوکبرا
اگر مورّخان ما حقیقت روز عاشورا را می‌دانستند و درک می‌کردند که عاشورا چه روزی است، این عزاداری را مجنونانه نمی‌پنداشتند؛ زیرا پیروان حسین به واسطه عزاداری حسین می‌دانند که پستی و زیر دستی و استعمار و استثمار را نباید قبول کنند و شعار پیشرو و آقای آنها تن به ظلم و ستم ندادن بود.‏
بروکلمان کارل (خاورشناس و پژوهشگر آلمانی)
شهادت حسین علاوه بر نتایج و اثرات سیاسی، موجب تحکیم و اشاعه مذهب شیعه گردید و این مذهب، مرکز و مظهر تمایلات ضدّ غرب شد.
موریس دو کبری
 
این دانشمند بزرگ مسیحی پس از تمجید و ستایش شکوه و عظمت روز عاشورا چنین می­گوید: «حسین(ع) برای شرف و ناموس و اجرای احکام اسلام و از بین بردن ظلم و ستم و جلوگیری از حیف و میل مسلمین و حمایت از مستضعفین و بینوایان و به خاطر خدا از جان و مال و فرزند گذشت؛ اما زیر بار استعمار نرفت پس بیایید ما نیز شیوه او را سرمشق خود قرار داده  از زیر دست استعمارگران خلاصی یابیم و مرگ با عزت را بر زندگی با ذلت ترجیح دهیم زیرا مرگ با عزت بهتر از زندگی همراه با ذلت است.»
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
#99
 
مسیو ماربین
 

مسیو ماربین -دانشمند و محقق آلمانی-  درباره­ ی امام حسین(ع) و قیام جاودانه اش، همچنین علل قیام آن حضرت(ع) و نتایج آن به طور مفصل سخن رانده است که خلاصه آن چنین است:
«حسین بن علی(ع) -نوه محمد(ص)، که از دختر محبوبش فاطمه(س) متولد شده- تنها کسی است که در چهارده قرن پیش در برابر حکومت جور و ظلم قد علم کرد. در فرزند علی(ع)، همه اخلاق و صفاتی که در دوران حکومت عرب پسندیده و قابل احترام بود، مشاهده می­شد. حسین(ع) شجاعت و دلاوری را از پدر خود به ارث برده بود و به احکام و دستورات اسلام تسلطی کامل داشت.....
موضوعی را که نمی­توان نادیده گرفت این است که حسین(ع) اولین شخص سیاستمداری بود که تا به امروز، احدی سیاستی به مؤثری سیاست او اتخاذ ننموده است. زمانی که بنی­امیه- دشمن کینه­توز اسلام- در مقام هتک حرمت به اسلام برآمدند حسین(ع) سکوت را جایز ندانسته به طور جدی و علنی علیه بنی­ امیه و حکومت وقت قیام کرد و آل ابی­ سفیان و یزیدیان را به رسوایی و نابودی کشانید. او علناً و آشکارا می­گفت: من در راه حق و جهت امر به معروف قیام خواهم کرد و کمترین تردیدی ندارم که در این راه کشته خواهم شد. من قیام خواهم کرد اگر چه جان خود و عزیزانم را در این راه از دست بدهم. او به گفته ­اش عمل کرد؛ عملی که هیچ­گاه در دنیا سابقه نداشته و نخواهد داشت که شرحش از حد ایجاز ما خارج است.
تاریخ عاشورا کاملاً نشان می­دهد که هیچ یک از شهیدان کربلا عمداً خود را به کشتن نداده­ اند، بلکه هر یک از کشته­ شدگان مورد هجوم و تاخت و تاز سپاه دشمن قرار گرفته مظلومانه از پای درآمده­ اند و هر یک از این شهدا به اندازه مظلومیت­شان بر عظمت و بزرگی اسلام افزوده­ اند؛ ولی شهادت حسین(ع) از همه مهمتر و از روی دانش و بصیرت و سیاست انجام گرفت و این شهادت و شهامت در تاریخ بشریت نظیر نداشته است.
... چندی نگذشت که حکومت ظلم  و جور معاویه و جانشینان او از میان رفت و در کمتر از یک قرن، قدرت از بنی­امیه سلب گردید. خارج شدن قدرت از دست بنی­ امیه به گونه­ ای انجام شد که امروز نام و نشانی از آنان نمودار نیست و اگر در متن کتابهای تاریخی نامی از این قوم ذکر شده در تعقیب آن هزاران نفرین و ناسزا نوشته شده و این نیست مگر به واسطه قیام حسین(ع) و یاران باوفای او.» 
 
واشنگتن ایرونیک
 
این مورخ شهیر آمریکایی در تمجید و ستایش از شخصیت و قیام سید و سالار شهیدان(ع) می­نویسد: «برای [امام] حسین(ع) ممکن بود که زندگی خود را با تسلیم شدن به اراده یزید نجات بخشد، لیکن مسؤولیت پیشوایی و نهضت نجات­ بخش اسلام اجازه نمی­داد که او یزید را به عنوان خلافت بشناسد، لذا خود را برای هر ناراحتی و فداکاری برای رها ساختن اسلام از چنگال بنی­ امیه آماده ساخت. در زیر آفتاب سوزان و روی ریگ های تفتیده عربستان، روح حسین(ع) فنا ناپذیر است. ای رهبر نمونه شجاعت و ای شه سوار من ای حسین(ع).»
 
 
پروفسور ادوارد براون
 
 پروفسور ادوارد گرانویل براون مشهور به ادوارد براون، پزشک و مستشرق بزرگ انگلیسی و استادیار زبان فارسی در دانشگاه کمبریج از قیام با عظمت کربلا چنین یاد می­کند: «آیا اقلیتی پیدا می­شود که حدیث کربلا را بشنود؛ اما آشفته و محزون نگردد، حتی غیر مسلمانان نیز نمی­توانند پاکی روحی را که این جنگ اسلامی در تحت لوای آن انجام گرفت انکار کنند.
 
گیبون
 
این مورخ مشهور نیز می­نویسد: «در طی قرون گذشته و در سرزمینهای مختلف، بشریت صحنه­ های حزن ­آوری به عظمت قیام حسینی که موجب بیداری قلب خونسردترین خوانندگان خواهد شد به خود ندیده است.»
 
پورشو تامداس (تاملاس) توندون
 
 این اندیشمند هندو در توصیف امام حسین(ع) و قیام شجاعانه­اش می­نویسد: «شهادت امام حسین(ع) از همان زمان که طفلی بیش نبودم در من تأثیر عمیق و حزن ­آوری داشت. من اهمیت داشتن این خاطره بزرگ تاریخی را می­دانم. فداکاری هایی مانند شهادت امام حسین(ع)، سطح فرهنگ بشر را ارتقا می­بخشد و خاطره آن شایسته است بماند و یادآوری گردد.»
 
مهاتما گاندی
 

 مهاتما گاندی رهبر بزرگ مردم هندوستان در توصیف عظمت و شکوه شخصیت و قیام اباعبدالله الحسین(ع) چنین سخن به میان آورده است: «من زندگی امام حسین(ع) -آن شهید بزرگ اسلام- را به دقت خوانده ­ام و به صفحات کربلا توجه کافی نموده ­ام و بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد بایستی از سرمشق امام حسین(ع) پیروی کند.»
 
 
چارلز دیکنز
 
 چارلز دیکنز نویسنده مشهور انگلیسی در توصیف و ستایش قیام مقدس اباعبدالله الحسین(ع) چنین می­گوید: «اگر منظور امام حسین(ع) جنگ در راه خواسته­ های دنیایی خود بود من نمی­فهمم چرا او خواهران و زنان و اطفالش را به همراه برده بود پس عقل چنین حکم می­کند که او فقط به خاطر اسلام فداکاری خویش را انجام داد.
 
سر فردریک جمس
 
 او نیز در ستایش از مقام رفیع و با عظمت اباعبدالله(ع) چنین نوشته است: «درس امام حسین(ع) و هر پهلوان شهید دیگری این است که در دنیا، اصول ابدی عدالت و ترحم و محبت وجود دارد که تغییر ناپذیرند و همچنین می­رساند که هر گاه بدی مقاومت کند و بشر در راه آن پافشار ی نماید آن اصول (عدالت و ترحم و محبت) همیشه در دنیا باقی و پایدار خواهد ماند [در نتیجه قیام علیه ظلم و بی­ عدالتی نیز استمرار خواهد یافت].
 
 
انتون بارا
 
این دانمشند مسیحی سوری ­تبار در کتابش -الحسین(ع) فی الفکر المسیحی- ضمن پرداختن به اسباب و علل قیام سیدالشهداء(ع) بارها از شخصیت عظیم و دست­ نیافتنی سید و سالار شهیدان(ع) سخن به میان آورده است. در قسمتی از این کتاب، او ضمن برشمردن اوصافی از شخصیت والای امام حسین(ع) چنین می­نویسد:
«شمع فروزان اسلام: حسین(ع) راه رهایی را برای میلیونها مسلمان روشن کرد مسیر حرکت و گام برداشتن را به آنان شناساند و آنان را از افتادن در گودال ضلالت و سقوط در دام گناه و خفت برحذر داشت. با پرتو نور همیشه درخشان خود، راه حق را پیش چشم آنان آشکار کرد و نشانه­های ترس و تنهایی را از این راه زدود و از آن پس انسانهای مؤمن، با بهره­ گیری از نور شمعی که او با سوختن خود در سرزمین کربلا برافروخت و تا آنگاه که خداوند اراده کند پرفروغ خواهد ماند، از این راه عبور خواهند کرد.
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:
هویت حضرت رقیه (س)
استاد شهيد مرتضي مطهري (ره)

در فصل پنجم از بخش دوم كتاب حماسه حسيني، در مبحث تحريفات لفظي، چنين آمده است:
« داستان طفلي از ابي عبدالله كه در شام از دنيا رفت و بهانه پدر مي گرفت و سر پدر را آوردند و آنجا وفات كرد (رجوع شود به نفس المهموم). » (1)
در اينجا نكته اي حائز اهميت است و آن اينكه اين بخش از كتاب حماسي حسيني مربوط به يادداشت هاي استاد شهيد مي باشد كه در واقع فيش هاي تحقيقاتي ايشان بوده كه قصد داشته اند بعدها راجع به آنها تحقيق نمايند تا به نتيجه نهايي و قطعي برسند. چنانكه در ميان اهل پژوهش و تحقيق مرسوم است. ولي متأسفانه ناشر محترم آثار ايشان - همانطوركه در مقدمه كتاب نيز تذكر داده است - اين يادداشت هاي خام را كه هنوز در آنها تحقيق صورت نگرفته است، در كنار سخنراني هاي استاد كه ديدگاه هاي نهايي ايشان بوده، به چاپ رسانده است و اين دستاويزي براي برخي اشخاص كم اطلاع و بعضاً معاند قرار گرفته است. بنابراين از اين يادداشت هاي استاد فرزانه نمي توان ادعا كرد كه ايشان وجود چنين دختري از سالار شهيدان را نفي نموده اند.
شكي نيست كه دختر كوچكي از امام حسين عليه السلام در شام از دنيا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلي منسوب به همان دختر است، اما اين كه نام آن دختر «رقيه» بوده يا نام ديگري داشته در بين دانشمندان اسلامي اختلاف نظر وجود دارد، هر چند معروف اين است كه نامش رقيه است

آيت الله العظمي ميرزا جواد تبريزي (ره)
متن سخنراني آيت الله العظمي ميرزا جواد تبريزي (ره) در حرم حضرت رقيه عليهاالسلام در سال 1381 هـ ش:
مزار كنوني حضرت رقيه بنت الحسين عليهماالسلام در شام، از اول مشهور بوده، گويا حضرت امام حسين عليه السلام نشاني را از خود در شام به يادگاري سپرده است، تا فردا كساني پيدا نشوند كه به انكار اسارت خاندان طهارت عليهم السلام و حوادث آن بپردازند، اين دختر خردسال گواه بزرگي است بر اينكه در ضمن اسيران حتي دختران خردسال نيز بوده اند ، ما ملتزم به اين هستيم كه بر دفن حضرت رقيه عليهاالسلام در اين مكان شهرت قائم است، حضرت عليهاالسلام در اين مكان جان سپرده و دفن شده است. ما به زيارتش شتافتيم، و بايد احترام او را پاس داشت.
دفن اين طفل خردسال (حضرت رقيه عليهاالسلام) در شام گواه بزرگ و نشان قوي از اسارت خاندان طهارت، و ستم روا داشته بر ايشان دارد، آن ستمي كه تمام پيامبران از آدم تا خاتم بر آن گريستند، تا آنجا كه خدا عزاي امام حسين عليه السلام را بر آدم خواند، از اين رو احترام اين مكان لازم است، به سخنان فاسد گوش فرا ندهيد، و به سخنان باطلي كه مي گويند: رقيه عليهاالسلام طفلي خردسال بيش نبود، گوش فرا ندهيد، مگر علي اصغر عليه السلام كودك خردسال نيست كه در روز قيامت شاهدي خواهد بود، و موجب آمرزش گنهكاران شيعه خواهد شد ان شاء الله تعالي.
بنابراين بر همه واجب است احترام اين مكان (محل دفن حضرت رقيه عليهاالسلام) را داشته باشند، و به سخنان فاسد و بيهوده اي كه از گمراهي شياطين است، گوش فرا ندهند و اعتنايي نكنند. ما با زيارت دختر امام حسين عليه السلام (رقيه عليها السلام) به خداوند متعال تقرب مي جوييم، آن دختري كه خود مظلوم بود، و خاندان وي همه مظلوم بودند. (2)

آيت الله العظمي مكارم شيرازي
شكي نيست كه دختر كوچكي از امام حسين عليه السلام در شام از دنيا رفت و در آنجا دفن شد و حرم فعلي منسوب به همان دختر است، اما اين كه نام آن دختر «رقيه» بوده يا نام ديگري داشته در بين دانشمندان اسلامي اختلاف نظر وجود دارد، هر چند معروف اين است كه نامش رقيه است. (3)
آيت الله العظمي نوري همداني
در كتاب هايي چون كامل بهائي و نفس المهموم و كتاب هاي معتبر ديگر دختر خردسالي كه برخي نام او را «رقيه» ناميده اند و در شام به شهادت مي رسد، براي امام حسين عليه السلام ذكر كرده اند و اگر كسي براي آن حضرت نذر كند، بايد آن را ادا نمايد و مضجع موجود در دمشق متعلق به آن حضرت است. (4)

آيت الله العظمي مظاهري
همين جا كه به عنوان مرقد حضرت رقيه عليها السّلام مشهور است ، مرقد اوست و تشكيك كردن يك ظلم است آن هم ظلم به بچه مظلوم امام حسين عليه السّلام و همين شهرت راجع به مرقد مطهر حضرت زينب سلام الله عليها نيز هست و تشكيك در آن ظلم به حضرت زينب سلام الله عليها است و ظلم به حضرت زينب گناهش خيلي بزرگ است و ما در اين گونه موارد نظير سيادت اشخاص و قبور بزرگان چيزي جز شهرت نداريم و اين شهرت در نظر همه فقها حجت بوده و هست. (5)
آيت الله العظمي علوي گرگاني
وجود حضرت رقيه سلام الله عليها از مسلّمات تاريخي است و اگر شبهه اي هم هست در اصل وجود ايشان نيست و بعضي از شبهات در نام مبارك او وجود دارد ولي اين مسئله كه دختري از امام حسين عليه السلام در شام مدفون است ، هيچ گونه شك و شبهه اي در آن وجود ندارد و توصيه ما به كساني كه اين شبهات را نسبت به معتقدات ديني مردم وارد مي كنند آن است كه بدانند هيچ گونه نفعي نخواهند برد و فقط آخرت خود را خراب كرده اند و خود را مورد غضب امام حسين عليه السلام قرار داده اند و لذا خوب است كه با اين گونه مسائل خود را درگير ننمايند. (6)
آيت الله العظمي روحاني
اولا راجع به حضرت رقيه سلام الله عليها اخيرا كتابي نوشته شده است و خيلي خوب اثبات نموده به اين كه حضرت رقيه 3 ساله در خرابه شام از دنيا رفته و قبرش هم در آنجاست و معجزات زيادي هم نقل شده است و ثانيا قاعده اي در فقه است بنام تسامح در ادله سنن ، مقتضي آن قاعده اين است كه آنچه راجع به اين دختر 3 ساله گفته اند شما هم نقل كنيد و به زيارت او برويد همه اش بر طبق موازين شرع است ، من خودم چند سال قبل براي معالجه به لندن رفتم در برگشت ، لبنان از هواپيما پياده شدم و چند روز در آنجا ماندم كه بروم سوريه براي زيارت آن خانم و الان هم از آن عمل خرسندم. (7)
آيت الله العظمي مبشّر كاشاني
قال الله تبارك وتعالي : « يريدون ليطفئوا نورالله بافواههم و الله متم نوره و لو كره الكافرون »
هيچ گونه شك و شبهه اي درباره وجود مقدس حضرت رقيه بنت الحسين عليهماالسلام وجود ندارد و شواهد تاريخي نشان مي دهد كه آن مظلومه بر اثر تحمل رنج ها و مصائبي كه در مسير شام و آن چه در خرابه شام اتفاق افتاد ، در صغر سن از دنيا رفته و در دمشق مدفون شد ، تنها مطلب مورد بحث اين است كه نام مبارك او رقيه بوده يا زينب يا اسم ديگري داشته ، سپس به اسم رقيه مشهور شده؟
و اما اشتهار اسم او به نام رقيه به اين جهت است كه در مدفن اين وجود مقدس و نوراني ، در دمشق ، نام رقيه بنت اميرالمومنين عليهماالسلام نوشته شده كه بديهي است انتساب به "جد اعلي " ، متداول و معمول بوده است پس تشكيك در اصل وجود مقدس آن حضرت جرم و ظلم به آن مظلومه و پدر بزرگوارش ، بلكه ظلم به اهل بيت عليهم السلام است و شبهه پراكنان بدانند كه نور خدا هرگز خاموش نخواهد شد ، بلكه پيوسته بر تزايد و تجليات بيشتر است. (8)

حجت الاسلام و المسلمين جاودان
اين فرزند خردسال امام عليه السلام در ماخذ موجود و قديمي اسم ندارد اما داستان شهادت ايشان با اندك تفصيل آمده است و آن را از آن ماخذ براي شما نقل مي كنيم :
در كتاب «كامل بهائي» نوشته حسن بن علي بن محمد بن علي بن حسن طبري، معروف به عماد الدين طبري، در ص 179، ج دوم، چاپ اول، قم، مؤسسه طبع و نشر قم، 1376 شمسي مي گويد:
در كتاب «حاوية در مثالب معاوية» آمده است كه زنان خاندان نبوت در حالت اسيري، حال مرداني را كه در كربلا شهيد شده بودند، مخفي ميداشتند و به پسران و دختران آنان ميگفتند: پدرتان به سفر رفته و برميگردد. پس از آنكه به دستور يزيد زنان و كودكان اسير را در جوار خانه يزيد جاي دادند، در ميان آنان دختركي چهار ساله شبي خواب ديد. از خواب بيدار شد و گفت: بابام حسين كجاست؟ همين الآن او را در خواب ديدم و خيلي هم پريشان بود. زنان و كودكان، همه به گريه افتادند. سر و صداي گريه يزيد را از خواب بيدار كرد. يزيد گفت: چه خبر است؟ گفتند: بچه اي پدرش را ميخواهد و براي همين زنان و كودكان گريه ميكنند. يزيد دستور داد: سر پدرش را ببريد و در كنار او بگذاريد. مأموران يزيد سر امام حسين را آوردند و در برابر چشمان آن بچه قرار دادند. دختر چهار ساله وقتي نگاهش به آن سر افتاد ترسيد و فريادي برآورد و پس از آن بيمار شد و وفات كرد. (9)


پي نوشت:
1) مجموعه آثار، ج 17، ص 586.
2) سايت اطلاع رساني آيت الله العظمي ميرزا جواد تبريزي.
3) خبرگزاري مركز مديريت حوزه علميه قم (حوزه نيوز).
4) همان.
5) خبرگزاري هاي لبيك ، فارس ، تابناك (توسط خبرنگار اداره كل فرهنگي سازمان صداوسيما).
6) همان.
7) همان.
8) همان.
9) سايت اطلاع رساني حجة الاسلام و المسلمين جاودان.در مورد هویت حضرت رقیه ابهاماتی است؟!!!!
خدايا تو ببين 
خدايا تو ببخش

 
سپاس شده توسط:


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
  سلام بر حسین(ع) d.ali 19 542 ۲۹-۰۶-۹۷، ۰۱:۱۶ ب.ظ
آخرین ارسال: زینب سلطان
Bug چرا شیعیان پس از سلام نماز سه بار الله اکبر می گویند؟ صنم بانو 0 138 ۰۵-۰۹-۹۶، ۰۸:۳۲ ق.ظ
آخرین ارسال: صنم بانو
  امام حسين عليـــه السـلام فرمود. !!Tina!! 2 168 ۰۹-۰۷-۹۶، ۰۴:۰۰ ب.ظ
آخرین ارسال: taranomi

چه کسانی از این موضوع دیدن کرده اند
31 کاربر که از این موضوع دیدن کرده اند:
admin (۲۱-۰۷-۹۵, ۱۱:۰۹ ق.ظ)، sadaf (۲۰-۰۷-۹۶, ۰۹:۰۶ ب.ظ)، زینب سلطان (۰۴-۰۷-۹۶, ۰۳:۴۶ ب.ظ)، ملکه برفی (۲۹-۰۷-۹۶, ۱۲:۳۲ ق.ظ)، مامان زهرا (۰۱-۰۸-۹۵, ۰۷:۱۴ ب.ظ)، نويد (۲۸-۰۸-۹۵, ۰۸:۲۸ ب.ظ)، • Niha • (۲۹-۰۸-۹۵, ۰۸:۲۰ ب.ظ)، deli67 (۲۱-۰۷-۹۵, ۱۰:۴۶ ق.ظ)، آیداموسوی (۱۸-۰۷-۹۵, ۰۸:۱۰ ب.ظ)، avapars (۱۸-۰۸-۹۶, ۱۲:۳۰ ق.ظ)، صنم بانو (۲۸-۰۸-۹۶, ۱۰:۴۷ ب.ظ)، Mina..h (۱۴-۰۷-۹۵, ۰۶:۳۹ ب.ظ)، ثـمین (۱۲-۰۹-۹۵, ۱۰:۴۶ ق.ظ)، maryamix (۲۲-۰۷-۹۵, ۰۹:۲۹ ب.ظ)، دخترشب (۱۶-۰۸-۹۶, ۱۲:۴۲ ق.ظ)، AsαNα (۲۷-۰۸-۹۵, ۰۴:۴۷ ب.ظ)، ft.samadi (۲۷-۰۷-۹۵, ۰۳:۵۸ ب.ظ)، _AYNAZ_ (۱۶-۰۸-۹۵, ۰۶:۴۵ ب.ظ)، فاطمه۲۷ (۲۰-۰۸-۹۵, ۱۱:۱۷ ب.ظ)، d.ali (۲۹-۰۶-۹۷, ۱۱:۱۷ ق.ظ)، * م .عباس زاده* (۲۱-۰۸-۹۵, ۱۲:۳۴ ق.ظ)، roz1375 (۰۸-۰۸-۹۵, ۱۱:۰۳ ب.ظ)، دختربهار (۰۸-۰۷-۹۶, ۰۶:۰۸ ب.ظ)، !!Tina!! (۲۷-۰۸-۹۶, ۰۳:۰۶ ب.ظ)، taranomi (۲۸-۰۸-۹۶, ۰۹:۳۵ ب.ظ)، بهار نارنج (۰۳-۰۸-۹۶, ۰۷:۱۶ ب.ظ)، ♥فاطیما♥ (۲۴-۰۷-۹۶, ۰۲:۴۶ ب.ظ)، لیلی مجنون (۰۲-۰۷-۹۶, ۰۶:۳۰ ب.ظ)، QaseDak (۱۸-۰۷-۹۶, ۰۹:۰۳ ب.ظ)، دختر ستاره (۰۸-۰۸-۹۶, ۱۲:۵۱ ب.ظ)، دهقانی (۲۷-۰۸-۹۶, ۰۲:۴۴ ب.ظ)

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان