.gif "مدال کاربر متعهد")
۲۲-۰۸-۹۶، ۰۹:۴۴ ب.ظ
عرفان اسلامی ریشه در متون و بنیانهای دین دارد
و از عالیترین فرآوردههای آن به حساب میآید.
عرفان در لغت به معنای شناخت و در اصطلاح شناخت شهودی پروردگار را گویند که از طریق تهذیب نفس وصفای باطن حاصل میشود. در اسلام عرفان و طی مدارج سلوک عرفانی مطرود نیست بلکه آنچه مطرود استجریانات جاهلانه انحرافی و صوفیانه است که با ظاهر و احکام شریعت به مخالفت برخاسته و با طی برخی از راههاینه چندان درست خود را واصل به دریای معرفت پنداشته و ادعا میکنند که دیگر آنان را حاجتی به رعایت احکام دینمقدس اسلام نیست. بنابراین عرفانی چون عرفان امام خمینی(ره) که از طریق ریاضات شرعی و با تکیه بر علوم ومعارف مقدس دین به دست آمده و در تمام مراحل سیر وسلوک حافظ و پاسدار احکام دین مبین است و از یکسونگری و تک بعدی بودن دور است بسیار خوب و پسندیده میباشد.
عرفان اسلامی ریشه در متون و بنیانهای دین دارد و از عالیترین فرآوردههای آن به حساب میآید.
عرفاي اسلامي، كمالات عرفاني را ده مرتبه دانستهاند و براي هر يك از آن، مراحل و منازل ده گانهاي معتقد شدهاند. به اين ترتيب منازل سير و سلوك را به عدد صد رساندهاند. در مجموع ميتوان گفت مهمترين مراحل سير و سلوك عبارتند از:
1 - تفكر،
2- عزم بر ترك گناه و انجام واجبات،
3 - توبه،
4 - مشارطه: در اول روز با خود شرط كند كه امروز برخلاف دستور خدا عمل نكند.
5 - مراقبه: در طول روز مواظب باشد گناهي از او سر نزند.
6 - محاسبه: به هنگام شب از خود حسابرسي نمايد.
7 - معاقبه: در برابر خطاهايي كه از او سر زده است، خود را مجازات نمايد.
مرحوم ملكي تبريزي (يكي از اساتيد معروف سير و سلوك) در رساله لقاء الله، براي سير و سلوك برنامهاي را پيشنهاد كرده است.
1 - تصميم و نيت براي پيمودن اين راه.
2 - توبه صحيح از گذشته، به طوري كه او را دگرگون سازد.
3 - برگرفتن توشه راه، كه براي آن چند برنامه ذكر كرده است:
أ) در صبح، مشارطه؛ در روز، مراقبه؛ در شامگاهان، محاسبه.
ب) توجه به اوراد و اذكار و توجه به وظائف بيداري و هنگام خواب.
ج) توجه به نماز شب و خلوت با خداوند و شب زنده داري و رياضت در مسئله خواب و خوراك كه از حد لازم تجاوز نكند.
4 - بهرهگيري از تازيانه سلوك و آن عبارت است از: مؤاخذه كردن خويشتن به خاطر توجه به دنيا و كوتاهي در برابر حق و سرزنش خويش.
در پایان کتب زیر در این موضوع معرفی می گردد:
رساله لقاء الله از ملکی تبریزی ، چهل حدیث از امام خمینی، مقالات از محمد شجاعی، اخلاق عملی از مهدوی کنی و اخلاق در قرآن از مکارم شیرازی
منابع :
1 - دکتر سید یحیی یثربی، عرفان نظری.
2 - امام خمینی، چهل حدیث.
تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان
و از عالیترین فرآوردههای آن به حساب میآید.
عرفان در لغت به معنای شناخت و در اصطلاح شناخت شهودی پروردگار را گویند که از طریق تهذیب نفس وصفای باطن حاصل میشود. در اسلام عرفان و طی مدارج سلوک عرفانی مطرود نیست بلکه آنچه مطرود استجریانات جاهلانه انحرافی و صوفیانه است که با ظاهر و احکام شریعت به مخالفت برخاسته و با طی برخی از راههاینه چندان درست خود را واصل به دریای معرفت پنداشته و ادعا میکنند که دیگر آنان را حاجتی به رعایت احکام دینمقدس اسلام نیست. بنابراین عرفانی چون عرفان امام خمینی(ره) که از طریق ریاضات شرعی و با تکیه بر علوم ومعارف مقدس دین به دست آمده و در تمام مراحل سیر وسلوک حافظ و پاسدار احکام دین مبین است و از یکسونگری و تک بعدی بودن دور است بسیار خوب و پسندیده میباشد.
عرفان اسلامی ریشه در متون و بنیانهای دین دارد و از عالیترین فرآوردههای آن به حساب میآید.
عرفاي اسلامي، كمالات عرفاني را ده مرتبه دانستهاند و براي هر يك از آن، مراحل و منازل ده گانهاي معتقد شدهاند. به اين ترتيب منازل سير و سلوك را به عدد صد رساندهاند. در مجموع ميتوان گفت مهمترين مراحل سير و سلوك عبارتند از:
1 - تفكر،
2- عزم بر ترك گناه و انجام واجبات،
3 - توبه،
4 - مشارطه: در اول روز با خود شرط كند كه امروز برخلاف دستور خدا عمل نكند.
5 - مراقبه: در طول روز مواظب باشد گناهي از او سر نزند.
6 - محاسبه: به هنگام شب از خود حسابرسي نمايد.
7 - معاقبه: در برابر خطاهايي كه از او سر زده است، خود را مجازات نمايد.
مرحوم ملكي تبريزي (يكي از اساتيد معروف سير و سلوك) در رساله لقاء الله، براي سير و سلوك برنامهاي را پيشنهاد كرده است.
1 - تصميم و نيت براي پيمودن اين راه.
2 - توبه صحيح از گذشته، به طوري كه او را دگرگون سازد.
3 - برگرفتن توشه راه، كه براي آن چند برنامه ذكر كرده است:
أ) در صبح، مشارطه؛ در روز، مراقبه؛ در شامگاهان، محاسبه.
ب) توجه به اوراد و اذكار و توجه به وظائف بيداري و هنگام خواب.
ج) توجه به نماز شب و خلوت با خداوند و شب زنده داري و رياضت در مسئله خواب و خوراك كه از حد لازم تجاوز نكند.
4 - بهرهگيري از تازيانه سلوك و آن عبارت است از: مؤاخذه كردن خويشتن به خاطر توجه به دنيا و كوتاهي در برابر حق و سرزنش خويش.
در پایان کتب زیر در این موضوع معرفی می گردد:
رساله لقاء الله از ملکی تبریزی ، چهل حدیث از امام خمینی، مقالات از محمد شجاعی، اخلاق عملی از مهدوی کنی و اخلاق در قرآن از مکارم شیرازی
منابع :
1 - دکتر سید یحیی یثربی، عرفان نظری.
2 - امام خمینی، چهل حدیث.
تهیه و تنظیم : گروه حوزه علمیه تبیان