۰۱-۰۷-۹۵، ۰۲:۲۰ ب.ظ
فیلم های وسترن جان استرجس:
جدال در اوکی کرال محصول 1957 :
این فیلم هم مانند فیلم کلمنتاین عزیز من ساخته جان فورد، جدال وایات ارپ و داک هالیدی با خانواده کلانتن را به تصویر می کشد. وسترنی جذاب با بازی ستاره های آن زمان، کرک داگلاس و برت لنکستر که به لطف داستان ساده و آشنا و کارگردانی خوب و به خصوص بازیگرانش توانست موفقیت های زیادی به دست آورد.
هفت دلاور محصول 1960:
استرجس علاوه بر کارگردانی، تهیه کنندگی هفت دلاور را نیز خود بر عهده گرفته بود. هفت دلاور فیلمی به تقلید از اثر ماندگار کوروساوا به نام هفت سامورایی بود که تبدیل به یکی از موفق ترین فیلم های ژانر وسترن شد. ستارگانی زیادی از جمله: یول برینر، ایلای والاک، استیو مک کوئین، هورست بوخهولتس، چارلز برانسون، رابرت گن، برد دکستر و جیمز کابرن در این فیلم به ایفای نقش پرداختند.
فیلم هفت دلاور به دلیل موفقیت بسیار با ساخت دنباله های زیر نیز همراه بود:
- Return of the Seven محصول 1966 به کارگردانی بارت کندی
- Guns of the Magnificent Seven محصول 1969 به کارگردانی پل وندکس
- The Magnificent Seven Ride محصول 1972 به کارگردانی جرج مک کون
جان وین نمونه بارز قهرمان وسترن :
جان وین یکی از ماندگارترین قهرمانان عصر جدید ژانر وسترن به شمار می آید. در بسیاری از فیلم ها وین در شمایل یک قهرمان آمریکایی با سبک خاص خود ظاهر شد.
وین 9 سال پس از بازی در اولین فیلم وسترن خود به نام تعقیب بزرگ در سال 1930 ، در فیلم دلیجان اولین نقش اصلی و مهم خود را تجربه کرد. پس از دلیجان وین در فیلم حماسی رودخانه سرخ محصول 1948 به کارگردانی هاوارد هاکس در نقش یک گاوچران ظاهر شد.
وین نقش ثابت سه گانه سواره نظام جان فورد را در فیلم های دژ آپاچی، دختری با روبان زرد و ریوگرانده بر عهده داشت.
وین در سال 1956 در یکی از بهترین فیلم های وسترن تاریخ سینم ا به کارگردانی جان فورد با نام جویندگان بهترین بازی خود را به نمایش گذاشت و به عنوان یکی از معدود وسترن هایی در کارنامه خود به ثبت رساند که توانست تحسین بسیاری از منتقدین را به عنوان یک اثر هنری بر انگیزد.
جان فورد در سال 1962 برای فیلم چه کسی لیبرتی والاس را کشت دو تن از ستارگان دنیای وسترن در آن سالها یعنی جیمز استوارت و جان وین را دعوت به همکاری کرد و در کنار آنها لی ماروین نیز در نقش والاس به ایفای نقش پرداخت.
وین در سال 1963 فیلم McLintock را با درون مایه طنز با همکاری اندرو مک لاگلن کارگردانی کرد.
از دیگر فیلم های وسترن وین می توان به واگن جنگی در سال 1967 و پسران کتی الدر در سال 1965 اشاره کرد.
در سال 1967 وین با شخصیت تکامل یافته سینم ایی خود در فیلم ال دورادو به کارگردانی هاوارد هاکس ظاهر شد. ال دورادو بازسازی فیلم ریو براوو محصول 1959 به کارگردانی خود هاکس و بازی دوباره جان وین بود.
سرانجام وین در سال 1969 با بازی در فیلم شهامت واقعی به کارگردانی هنری هاتاوی توانست کسب اسکار بهترین نقش اصلی را در کارنامه خود به ثبت برساند.
در سال 1975 وین در فیلم روستر کاگبورن با کاترین هپبورن همبازی شد و درنهایت در آخرین فیلمهای وسترن خود به نام های کابوی در سال 1972 و تیرانداز در سال 1976 به ایفای نقش پرداخت.
سام پکین پا:
استراتژی هدفمند برای بازاریابی و کسب سود بیشتر باعث برجسته شدن برخی ویژگی های سینم ای وسترن و به وجود آمدن زیر ژانرهایی در این ژانر شد. در دهه 60 دو فیلم ساز متفاوت و خلاق با نام های سام پکین پا و سرجیو لئونه راه های جدیدی را پیش روی سینم ای وسترن گشودند.
سم پکین پا برای دومین فیلم سینم ایی خود، از دو ستاره کهنه کار سینم ای وسترن دعوت به همکاری کرد. راندولف اسکات ستاره سابق سینم ای وسترن برای آخرین حضور خود در سینم ا همکاری با پکین پا را پذیرفت و با دیگر ستاره سابق سینم ا جوئل مککری همبازی شد. این دو بازیگر در فیلم Ride the High Country در سال 1962 در یک داستان ساده کلاسیک در نقش دو مرد قانون سابق که مسئولیت حمل و تقل طلا را برعهده دارند ظاهر شدند.
این فیلم باعث شد پکین پا از عرصه تلویزیون پا را فراتر گذاشته و کارگردانی برای سینم اها را نیز به کارنامه اش اضافه کند.
پکین پا در اوج جنگ ویتنام در سال 1969 یکی از بهترین آثار وسترنی که تا کنون ساخته شده است را با عنوان این گروه خشن کارگردانی کرد فیلمی که نقطه عطف سینم ای وسترن محسوب می شود. شاهکار پکین پا که تمثیلی از جنگ ویتنام به شمار می رود و با صحنه های خشونت بار و خونین شناخته می شود دست مایه ساخت بسیاری از فیلم های دیگر از جمله فیلم های تارانتینو و جان وو قرار گرفته است.
فیلم "پت گارت و بیلی دِ کید" محصول سال 1973 دچار مشکلات و درگیریهای میان کارگردان و کمپانی سازنده اش شد. شش تدوینگری که روی فیلم کار می کردند نتوانستند نظر پکین پا را جلب کنند. زیبائی و تصاویر فیلم، نقطه قوت فیلم بودند بر عکس فیلم نامه ای که چندان تعریفی نداشت. این فیلم همانند سایر فیلم های آخر کارگردان، داستان تقابل قهرمان فیلم با شرایط و اتفاقات پیرامونی است که بر قهرمان تحمیل می شود.
سرجیو لئونه و وسترن اسپاگتی:
در اواسط دهه 60 کارگردانی به نام سرجیو لئونه با سه گانه کم هزینه ای که در اروپا (ایتالیا و اسپانیا) فیلم برداری کرد و بعدها به وسترن اسپاگتی شهرت یافتند تغییرات گسترده و عمقی را به پیکره ژانر وسترن تحمیل کرد ولی تا سال 1967 در آمریکا اکران نشدند. این فیلم ها به عنوان یک زیر ژانر خارجی مطرح شدند و در آنها از بازی ستارگانی هالیوودی همچون کلینت ایستوود و هنری فوندا و نیز موسیقی های کم نظیر انیو موریکونه استفاده شده بود.
این سه گانه وسترن اسپاگتی که به احیای ژانر وسترن در دهه 60 کمک کردند عبارتند از:
1- به خاطر یک مشت دلار محصول 1964 :
فیلمی با فیلم نامه ایی وام گرفته از فیلم یوجیمبو به کارگردانی آکیرا کوروساوا و رمان جنایی Red Harvest نوشته داشیل همت، که خود منبع الهام فیلم آخریم مرد مقاوم محصول 1996 با بازی بروس ویلیس قرار گرفت.
2- به خاطر چند دلار بیشتر محصول 1965
3- خوب بد زشت محصول 1966 :
بهترین و جاه طلبانه ترین فیلم سه گانه که با بازی کلینت ایستوود (خوب) ، لی وان کلیف (بد) و ایلای والاک (زشت) همراه بود.
یکی از شاهکارهای حماسی وسترن لئونه فیلم روزی روزگاری در غرب محصول 1968 می باشد که در لوکشین مورد علاقه جان فورد برای ساخت فیلم، دره یادبود فیلمرداری شده است. ستارههای این فیلم عبارتند از : هنری فوندا در نقش منفی فیلم و چارلز برانسون در نقش مردی که به انتقام و کین خواهی از او برمی آید.
در اروپا ، فیلم موفقیت قابل توجهی بدست آورد و ضمن قرار گرفتن در فهرست فیلم های پرفروش، برای چند سال در برخی از شهرهای اروپایی بر روی پرده بود. با این حال، این فیلم در ایالات متحده و در بین فیلم های اکران شده در سال ۱۹۶۹، با واکنشهایی که عمدتاً منفی بودند، مواجه شد و با شکست شدید مالی همراه گردید. هرچند که این فیلم در حال حاضر و به طور کلی به عنوان یک شاهکار سینم ایی و نیز به عنوان یکی از بهترین فیلمهای ساخته شده در ژانر وسترن شناخته میشود.
[/size][/font]