نگاهی به مرموزترین و مخوف ترین جزایر دنیا

[AsαNα]

۱۱- جزیره رونوک

شهرت این جزیره به ناپدید شدن ساکنان آن بر می گردد. در سال ۱۵۸۷ جان وایت رهبر گروهی از مهاجران ساکن در رونوک، بیش از صد زن و مرد را برای تأمین اقلام ضروری به مقصد انگلستان ترک کرد. اما در آن زمان انگلستان درگیر جنگ بود و وایت سه سال بعد موفق به بازگشت شد.
پیش از آنکه وایت جزیره را ترک کند، قرار بر آن شد اگر ساکنان تصمیم گرفتند جزیره را ترک کنند، یک نشانه در جای قابل دیدی برای وایت بگذارند. وقتی وایت به جزیره رسید، کلمه ی «کروتون» را دید که روی یکی از تیرک های حصار دور دهکده کنده کاری شده بود. علاوه بر آن، حروف «کرو» هم روی درختی در آن نزدیکی حک شده بود که به نظر می رسید کوتاه شده ی کلمه ی اول است. «کروتون» نام یکی از قبایل سرخپوست در همسایگی آنجا بود، اما ساکنان جزیره در آنجا نبودند. علاوه بر این، «کروتون» نام یکی از خدایان سرخپوستان است که معنی آن «خدای مرگ» است. ممکن است ساکنان در آیین اهدای قربانی برای این خدا کشته شده باشند.
این بخش از روایت، دستمایه ی داستان های زیادی در ادبیات شده است و تئوری هایی وجود دارد که «کروتون» ویروسی لاعلاج است.

[AsαNα]

۱۲- جزیره  گزو، مالتا

بناهای باستانی مالتا یکی از مرموزترین چیزها بر روی سیاره ی خاکی ما هستند. قدمت معبدها، دخمه ها و رصدخانه های آن، هزار سال بیشتر از اهرام مصر است. ممکن است این بناها در گدشته کارکرد فرهنگی داشتند. حتی با تکنولوژی های قرن بیست و یکم هم جابه جایی قطعاتی با چندین تن وزن کار دشواری است. علاوه بر این، سازنده ی این بناها و دلیل رها شدن این سرزمین نامعلوم است.
به علاوه، در سرتاسر جزیره رد شیارهایی است که شبیه به خطوط ریل یا جاده هستند، اما هیچ چرخی از جنس چوب یا مصالح دیگر، در جزیره پیدا نشد.

[AsαNα]

۱۳-جزیره کشتی جنگی، ژاپن

این جزیره که نام رسمی آن هاشیما است، در ۹ مایلی شهر ناگاساکی قرار دارد. این جزیره امروزه متروکه است، اما چند بنای بتنی در آن وجود دارد که با دیوارهای دریایی احاطه شده اند.
این جزیره پیش تر به دلیل معادن ذغال سنگ زیر آبی آن شهرت داشت که در دوره ی صنعتی سازی ژاپن از آن استفاده می شد. این معادن ذغال سنگ در سال ۱۸۱۰ کشف شد. پس از آن در سال ۱۸۹۰ میتسوبیشی گوشی کایشا این جزیره را خریداری کرد و ساخت و سازهای آن آغاز شد. واحدهای آپارتمانی، مدرسه، مهد کودک، بیمارستان، سالن شهر، باشگاه، سینم ا، حمام عمومی، استخر شنا و بسیاری امکانات دیگر برای ساکنان جزیره ساخته شد.
با شروع دهه ی ۱۹۳۰ و تا پایان جنگ دوم جهانی، زندانیان چینی و سربازان کره ای تحت شرایط بسیار سخت مجبور به کار در این جزیره می شدند. طبق گزارش ها، افراد زیادی بر اثر حوادث زیر زمینی، خستگی و سوء تغذیه جان خود را از دست دادند. در سال ۱۹۷۴ زمانی که مواد نفتی جای خود را به ذغال سنگ داد، معادن تعطیل شدند و همه ی ساکنان جزیره مجبور به ترک آن شدند.
به مدتی طولانی، ورود به جزیره ممنوع بود و تخطی از این قانون منجر به اخراج از ژاپن می شد. در حال حاضر این جزیره در فهرست میراث جهانی یونسکو قرار دارد و به روی بازدیدکنندگان سراسر دنیا باز است.

[taranomi]

شخصا عاشق جزیره مار و عروسک شدم

[دختربهار]

کاش میشد برم اونجا.....
یا مثلاا اون زمانا بودم....

[صنم بانو]

سرزمین بی بازگشت از همه باحال تر بود

[!!Tina!!]

بعضی جزیره ها مخوف نبود بیشتر
یک آثار تاریخی شدند .