هركى مى خواد بياد داخل محفل ما .

[صنم بانو]

هر که اول بنگرد پایان کار
اندرآخر او نگردد شرمسار

[taranomi]

رود راهی شد به دریا کوه با اندوه گفت
می روی اما بدان دریا ز من پایین تر است

[صنم بانو]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است
«حافظ»

[taranomi]

تا جهان باقی و آئین محبت باقی است
شعر حافظ همه جا ورد زبان خواهد بود

[صنم بانو]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد
پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

[taranomi]

نیست در عالم ز هجران تلخ تر
هر چه خواهی کن و لیک آن نکن

[صنم بانو]

ناصحم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق 
برو ای خواجه ی عاقل  هنری بهتر از این؟
حافظ

[taranomi]

نیازارم ز خود هرگز دلی را       که می ترسم در او جای تو باشد

[صنم بانو]

درازنای شب از چشم دردمندان پرس
تو قدر آب چه دانی که بر لب جویی
سعدی

[taranomi]

یكی دو فصل گذشت از درو ، ولی چه كنم

كه باز خوشه ی دلتنگیم دروده نشد

چه چیز تازه در این غربت است ؟ كی ؟ چه زمان

غروب جمعه ی من بی تو پوك و پوده نشد ؟