هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه !

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 371 #جزء19

وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (۸۴)
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (۸۵)
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (۸۶)
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (۸۷)
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (۸۸)
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (۸۹)
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (۹۰)
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (۹۱)
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (۹۲)
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (۹۳)
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (۹۴)
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (۹۵)
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (۹۶)
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (۹۷)
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (۹۸)
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (۹۹)
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (۱۰۰)
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (۱۰۱)
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۰۲)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۰۳)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۰۴)
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (۱۰۵)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۰۶)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۰۷)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۰۸)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۰۹)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۱۰)
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (۱۱۱)

ترجمه آیات

و ذكر جميل مرا در دهان آيندگان انداز. (۸۴)
و مرا از وارثان بهشت پرنعمت قرار ده. (۸۵)
و پدرم را بيامرز كه از گمراهان است. (۸۶)
و در روز قيامت مرا رسوا مساز: (۸۷)
روزى كه نه مال سود مى‌دهد و نه فرزندان. (۸۸)
مگر آن كس كه با قلبى رسته از شرك به نزد خدا بيايد. (۸۹)
و بهشت را براى پرهيزگاران نزديك آرند. (۹۰)
و جهنم را در نظر كافران آشكار كنند. (۹۱)
به آنها گويند: چيزهايى كه سواى خداى يكتا مى‌پرستيديد، كجايند؟ (۹۲)
آيا ياريتان مى‌كنند، يا خود يارى مى‌جويند؟ (۹۳)
آنها و كافران را سرنگون در جهنم اندازند، (۹۴)
و همه سپاهيان ابليس را. (۹۵)
و در حالى كه در جهنم با يكديگر به نزاع پرداخته‌اند، مى‌گويند: (۹۶)
به خدا سوگند كه ما در گمراهى آشكار بوديم، (۹۷)
آنگاه كه شما را با پروردگار جهانيان برابر مى‌دانستيم. (۹۸)
و ما را جز مجرمان گمراه نساختند. (۹۹)
و اكنون ما را شفيعانى نيست. (۱۰۰)
و ما را دوست مهربانى نيست. (۱۰۱)
كاش بار ديگر به دنيا باز گرديم تا از مؤمنان گرديم. (۱۰۲)
در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۰۳)
هر آينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۰۴)
قوم نوح پيامبران را تكذيب كردند. (۱۰۵)
آنگاه كه برادرشان نوح به آنها گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ (۱۰۶)
من براى شما پيامبرى امين هستم. (۱۰۷)
از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۰۸)
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (۱۰۹)
پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۱۰)
گفتند: آيا به تو ايمان بياوريم و حال آنكه فرومايگان پيرو تو هستند؟ (۱۱۱)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 372 #جزء19

قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (۱۱۲)
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (۱۱۳)
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (۱۱۴)
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (۱۱۵)
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (۱۱۶)
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (۱۱۷)
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (۱۱۸)
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (۱۱۹)
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (۱۲۰)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۲۱)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۲۲)
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (۱۲۳)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۲۴)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۲۵)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۲۶)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۲۷)
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (۱۲۸)
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (۱۲۹)
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (۱۳۰)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۳۱)
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (۱۳۲)
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (۱۳۳)
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (۱۳۴)
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۱۳۵)
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (۱۳۶)

ترجمه آیات

گفت: دانش من به كارهايى كه مى‌كنند نمى‌رسد. (۱۱۲)
اگر مى‌فهميد، حسابشان تنها با پروردگار من است. (۱۱۳)
و من مؤمنان را طرد نمى‌كنم. (۱۱۴)
جز بيم‌دهنده‌اى آشكار نيستم. (۱۱۵)
گفتند: اى نوح، اگر بس نكنى، سنگسار مى‌شوى. (۱۱۶)
گفت: اى پروردگار من، قوم من مرا تكذيب مى‌كنند. (۱۱۷)
ميان من و آنها راهى برگشاى و مرا و مؤمنان همراه مرا رهايى بخش. (۱۱۸)
او و همراهانش را در آن كشتى انباشته، نجات داديم. (۱۱۹)
و باقى را غرقه كرديم. (۱۲۰)
هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۲۱)
هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۲۲)
قوم عاد پيامبران را تكذيب كردند. (۱۲۳)
آنگاه كه برادرشان هود گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ (۱۲۴)
من براى شما پيامبرى امين هستم. (۱۲۵)
از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۲۶)
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (۱۲۷)
آيا بر فراز هر بلندى به بيهودگى برجى برمى‌آوريد؟ (۱۲۸)
و بدين پندار كه همواره زنده‌ايد كوشكهايى بنا مى‌كنيد؟ (۱۲۹)
و چون انتقام گيريد چون جباران انتقام مى‌گيريد؟ (۱۳۰)
پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۳۱)
و بترسيد از آن خدايى كه آنچه را كه مى‌دانيد، به شما عطا كرده است. (۱۳۲)
و به شما چارپايان و فرزندان ارزانى داشته است، (۱۳۳)
و باغها و چشمه‌ساران. (۱۳۴)
من از عذاب روزى بزرگ بر شما بيمناكم. (۱۳۵)
گفتند: براى ما يكسان است كه ما را اندرز دهى يا اندرز ندهى. (۱۳۶)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 373 #جزء19

إِنْ هَـٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (۱۳۷)
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (۱۳۸)
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۳۹)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۴۰)
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (۱۴۱)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۴۲)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۴۳)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۴۴)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۴۵)
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (۱۴۶)
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (۱۴۷)
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (۱۴۸)
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (۱۴۹)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۵۰)
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (۱۵۱)
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (۱۵۲)
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (۱۵۳)
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (۱۵۴)
قَالَ هَـٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (۱۵۵)
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۱۵۶)
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (۱۵۷)
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۵۸)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۵۹)

ترجمه آیات

اينها جز همان دروغ و نيرنگ پيشينيان نيست. (۱۳۷)
و ما عذاب نخواهيم شد. (۱۳۸)
پس تكذيبش كردند و ما آنان را هلاك كرديم. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۳۹)
هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۴۰)
قوم ثمود پيامبران را تكذيب كردند. (۱۴۱)
آنگاه كه برادرشان صالح گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ (۱۴۲)
من براى شما پيامبرى امين هستم. (۱۴۳)
از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۴۴)
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (۱۴۵)
آيا پنداريد كه شما را در اين نعمتها، ايمن رها مى‌كنند؟ (۱۴۶)
در باغها و چشمه‌سارها؟ (۱۴۷)
و كشتزارها و نخلها با آن شكوفه‌هاى نرم و لطيف؟ (۱۴۸)
و شادمانه در كوه‌ها خانه‌هايى مى‌تراشيد؟ (۱۴۹)
پس، از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۵۰)
و فرمان اين اسرافكاران را مپذيريد: (۱۵۱)
اينان كه در زمين فساد مى‌كنند و اصلاح نمى‌كنند. (۱۵۲)
گفتند: جز اين نيست كه تو را جادو كرده‌اند. (۱۵۳)
تو نيز بشرى همانند ما هستى. اگر راست مى‌گويى نشانه‌اى بياور. (۱۵۴)
گفت: اين ماده‌شترِ من است. يك روز آب خوردن حق او باشد و يك روز حق شما. (۱۵۵)
به آن آسيبى مرسانيد كه عذابِ روزى بزرگ شما را فرومى‌گيرد. (۱۵۶)
آن را كشتند و پشيمان شدند. (۱۵۷)
پس عذاب آنها فروگرفت. هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۵۸)
هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۵۹)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 374 #جزء19

كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (۱۶۰)
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۶۱)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۶۲)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۶۳)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۶۴)
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (۱۶۵)
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (۱۶۶)
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (۱۶۷)
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (۱۶۸)
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (۱۶۹)
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (۱۷۰)
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (۱۷۱)
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (۱۷۲)
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (۱۷۳)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۷۴)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۷۵)
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (۱۷۶)
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (۱۷۷)
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (۱۷۸)
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (۱۷۹)
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۸۰)
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (۱۸۱)
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (۱۸۲)
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (۱۸۳)

ترجمه آیات

قوم لوط پيامبران را تكذيب كردند. (۱۶۰)
آنگاه كه برادرشان لوط گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ (۱۶۱)
من براى شما پيامبرى امين هستم. (۱۶۲)
از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۶۳)
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (۱۶۴)
چرا از ميان مردم جهان با نران مى‌آميزيد؟ (۱۶۵)
و همسرانى را كه پروردگارتان برايتان آفريده است ترك مى‌گوييد؟ نه. شما مردمى متجاوز هستيد. (۱۶۶)
گفتند: اى لوط، اگر بس نكنى، از شهر بيرونت مى‌كنيم. (۱۶۷)
گفت: من با كار شما دشمنم. (۱۶۸)
اى پروردگار من، مرا و كسانم را از عاقبت عملى كه مى‌كنند رهايى بخش. (۱۶۹)
او و همه كسانش را رهانيديم. (۱۷۰)
مگر پيرزنى كه خواست بماند. (۱۷۱)
سپس ديگران را هلاك كرديم. (۱۷۲)
بر آنها بارانى بارانيديم و چه بد بود باران تهديدشدگان. (۱۷۳)
هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۷۴)
هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۷۵)
مردم اَيكه پيامبران را تكذيب كردند. (۱۷۶)
آنگاه كه شعيب به آنها گفت: آيا پروا نمى‌كنيد؟ (۱۷۷)
من براى شما پيامبرى امين هستم. (۱۷۸)
از خدا بترسيد و از من اطاعت كنيد. (۱۷۹)
من از شما در برابر هدايت خود مزدى نمى‌طلبم. مزد من تنها بر عهده پروردگار جهانيان است. (۱۸۰)
پيمانه را تمام بپردازيد و كم‌فروشى مكنيد. (۱۸۱)
و با ترازوى درست وزن كنيد. (۱۸۲)
به مردم كم مدهيد و بى‌باكانه در زمين فساد مكنيد. (۱۸۳)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 367 #جزء19

وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (۱۸۴)
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (۱۸۵)
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (۱۸۶)
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (۱۸۷)
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (۱۸۸)
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (۱۸۹)
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (۱۹۰)
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (۱۹۱)
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۱۹۲)
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (۱۹۳)
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (۱۹۴)
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (۱۹۵)
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (۱۹۶)
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (۱۹۷)
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (۱۹۸)
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (۱۹۹)
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (۲۰۰)
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (۲۰۱)
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (۲۰۲)
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (۲۰۳)
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (۲۰۴)
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (۲۰۵)
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (۲۰۶)

ترجمه آیات

از آن كس كه شما و آفريدگان پيش از شما را آفريده است بترسيد. (۱۸۴)
گفتند: جز اين نيست كه تو را جادو كرده‌اند. (۱۸۵)
تو نيز بشرى همانند ما هستى و مى‌پنداريم كه دروغ مى‌گويى. (۱۸۶)
اگر راست مى‌گويى، پاره‌اى از آسمان را بر سر ما انداز. (۱۸۷)
گفت: پروردگار من به كارى كه مى‌كنيد داناتر است. (۱۸۸)
پس تكذيبش كردند و در آن روز ابرى، عذاب آنان را فرو گرفت. و آن عذاب روزى بزرگ بود. (۱۸۹)
هرآينه در اين عبرتى است، و بيشترينشان ايمان نياوردند. (۱۹۰)
هرآينه پروردگار تو پيروزمند و مهربان است. (۱۹۱)
و اين كتاب، نازل شده از جانب پروردگار جهانيان است. (۱۹۲)
آن را روح‌الامين نازل كرده است، (۱۹۳)
بر دل تو، تا از بيم‌دهندگان باشى. (۱۹۴)
به زبان عربى روشن. (۱۹۵)
و آن در نوشته‌هاى پيشينيان نيز هست. (۱۹۶)
آيا اين نشانه برايشان بسنده نيست كه علماى بنى‌اسرائيل از آن آگاهند؟ (۱۹۷)
اگر آن را بر يكى از عجمان نازل كرده بوديم، (۱۹۸)
و بر ايشان مى‌خواندش، بدان ايمان نمى‌آوردند. (۱۹۹)
بدين‌سان قرآن را در دلهاى مجرمان راه داديم. (۲۰۰)
بدان ايمان نمى‌آورند تا عذاب دردآور را بنگرند. (۲۰۱)
و آن عذاب ناگهان و بى‌خبر بر آنان فرود مى‌آيد. (۲۰۲)
مى‌گويند: آيا ما را مهلتى خواهند داد؟ (۲۰۳)
آيا به عذاب ما مى‌شتابند؟ (۲۰۴)
ديدى كه هر چند سالها برخوردارشان ساختيم، (۲۰۵)
باز هم عذابى كه به آنها وعده شده بود بر سرشان آمد، (۲۰۶)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_شعراء 376 #جزء19

مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (۲۰۷)
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (۲۰۸)
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (۲۰۹)
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (۲۱۰)
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (۲۱۱)
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (۲۱۲)
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَـٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (۲۱۳)
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (۲۱۴)
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (۲۱۵)
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (۲۱۶)
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (۲۱۷)
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (۲۱۸)
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (۲۱۹)
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (۲۲۰)
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (۲۲۱)
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (۲۲۲)
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (۲۲۳)
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (۲۲۴)
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (۲۲۵)
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (۲۲۶)
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (۲۲۷)

ترجمه آیات

آن برخورداريها به حالشان سود نكرد؟ (۲۰۷)
ما هيچ قريه‌اى را هلاك نكرديم جز آنكه برايشان بيم‌دهندگانى بودند. (۲۰۸)
تا پندشان دهند. زيرا ما ستمكار نيستيم. (۲۰۹)
و اين قرآن را شياطين نازل نكرده‌اند. (۲۱۰)
آنان نه درخور اين كارند و نه توان آن دارند. (۲۱۱)
شياطين را از شنيدن وحى معزول داشته‌اند. (۲۱۲)
پس با خداى يكتا خداى ديگرى را مخوان تا مباد در شمار مستحقان عذاب درآيى. (۲۱۳)
خويشاوندان نزديكت را بترسان. (۲۱۴)
در برابر هر يك از مؤمنان كه از تو پيروى مى‌كند بال فروتنى فرودآر. (۲۱۵)
و اگر بر تو عصيان ورزيدند بگو: من از كارهاى شما بيزارم. (۲۱۶)
و بر خداى پيروزمند مهربان توكل كن. (۲۱۷)
آن كه تو را مى‌بيند آنگاه كه برمى‌خيزى. (۲۱۸)
و نماز خواندنت را با ديگر نمازگزاران مى‌بيند. (۲۱۹)
هرآينه اوست شنواى دانا. (۲۲۰)
آيا شما را آگاه كنم كه شياطين بر چه كسى نازل مى‌شوند؟ (۲۲۱)
بر هر بسيار دروغگوى گنهكار نازل مى‌شوند. (۲۲۲)
گوش فرا مى‌دهند و بيشترينشان دروغگويانند. (۲۲۳)
و گمراهان از پى شاعران مى‌روند. (۲۲۴)
آيا نديده‌اى كه شاعران در هر واديى سرگشته‌اند؟ (۲۲۵)
و چيزها مى‌گويند كه خود عمل نمى‌كنند؟ (۲۲۶)
مگر آنان كه ايمان آوردند و كارهاى شايسته كردند و خدا را فراوان ياد كردند و چون مورد ستم واقع شدند انتقام گرفتند. و ستمكاران به زودى خواهند دانست كه به چه مكانى باز مى‌گردن د. (۲۲۷)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه

[!!Tina!!]

أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطمَئِنُّ الْقُلُوبُ

#سوره_نمل 377 #جزء19

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
طس ۚ
تِلْكَ آيَاتُ الْقُرْآنِ وَكِتَابٍ مُّبِينٍ (۱)
هُدًى وَبُشْرَىٰ لِلْمُؤْمِنِينَ (۲)
الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (۳)
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ زَيَّنَّا لَهُمْ أَعْمَالَهُمْ فَهُمْ يَعْمَهُونَ (۴)
أُولَـٰئِكَ الَّذِينَ لَهُمْ سُوءُ الْعَذَابِ وَهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْأَخْسَرُونَ (۵)
وَإِنَّكَ لَتُلَقَّى الْقُرْآنَ مِن لَّدُنْ حَكِيمٍ عَلِيمٍ (۶)
إِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِأَهْلِهِ إِنِّي آنَسْتُ نَارًا سَآتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ آتِيكُم بِشِهَابٍ قَبَسٍ لَّعَلَّكُمْ تَصْطَلُونَ (۷)
فَلَمَّا جَاءَهَا نُودِيَ أَن بُورِكَ مَن فِي النَّارِ وَمَنْ حَوْلَهَا وَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ (۸)
يَا مُوسَىٰ إِنَّهُ أَنَا اللَّهُ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (۹)
وَأَلْقِ عَصَاكَ ۚ فَلَمَّا رَآهَا تَهْتَزُّ كَأَنَّهَا جَانٌّ وَلَّىٰ مُدْبِرًا وَلَمْ يُعَقِّبْ ۚ يَا مُوسَىٰ لَا تَخَفْ إِنِّي لَا يَخَافُ لَدَيَّ الْمُرْسَلُونَ (۱۰)
إِلَّا مَن ظَلَمَ ثُمَّ بَدَّلَ حُسْنًا بَعْدَ سُوءٍ فَإِنِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ (۱۱)
وَأَدْخِلْ يَدَكَ فِي جَيْبِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ ۖ فِي تِسْعِ آيَاتٍ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ وَقَوْمِهِ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (۱۲)
فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ آيَاتُنَا مُبْصِرَةً قَالُوا هَـٰذَا سِحْرٌ مُّبِينٌ (۱۳)

ترجمه آیات

به نام خداى بخشاينده مهربان‌
طا، سين. اين است آيات قرآن و كتاب روشنگر. (۱)
رهنمون و مژده‌اى است براى مؤمنان: (۲)
آنان كه نماز مى‌گزارند و زكات مى‌دهند و به روز قيامت يقين دارند. (۳)
اعمال آنهايى را كه به آخرت ايمان ندارند در نظرشان بياراستيم. از اين روى سرگشته مانده‌اند. (۴)
ايشان همان كسانند كه عذاب سخت از آن آنهاست و در آخرت زيانكارترند. (۵)
تو كسى هستى كه قرآن از جانب خداى حكيم و دانا به تو تلقين مى‌شود. (۶)
موسى به خانواده خود گفت: من از دور آتشى ديدم، زودا كه از آن برايتان خبرى بياورم يا پاره آتشى. شايد گرم شويد. (۷)
چون به آتش رسيد، ندايش دادند كه بركت داده شده، آن كه درون آتش است و آن كه در كنار آن است. و منزه است خداى يكتا، آن پروردگار جهانيان. (۸)
اى موسى، من خداى پيروزمند حكيم هستم. (۹)
عصايت را بيفكن. چون ديدش كه همانند مارى مى‌جنبد، گريزان بازگشت و به عقب ننگريست. اى موسى، مترس. پيامبران نبايد كه در نزد من بترسند. (۱۰)
مگر كسى كه مرتكب گناهى شده باشد و پس از بدكارى، نيكوكار شود. زيرا من آمرزنده و مهربانم. (۱۱)
دستت را در گريبان ببر تا بى‌هيچ آسيبى سفيد بيرون آيد. با نه نشانه نزد فرعون و قومش برو كه مردمى عصيانگرند. (۱۲)
چون نشانه‌هاى روشنگر ما را ديدند گفتند: اين جادويى آشكار است. (۱۳)

هر روز یک صفحه قرآن با ترجمه