وانت‌آبی، قُلدر چار[color=#ff0000]شونه[/color] کِشتی

[صنم بانو]

روزنامه خراسان: باورتان می‌شود تولید نیسان آبی متوقف شود؟ اگر چشم‌های شما را ببندند و در یک کشور نامشخص باز کنند می‌توانید از تعداد زیاد بنز و بی‌ام‌دبلیو حدس بزنید در آلمان هستید، یا از تعداد زیاد تویوتا می‌فهمید در کره‌جنوبی هستید، امضای خیابان‌های هر کشوری یک نوع خودرو است که در آن خیابان‌ها بیشتر از بقیه به چشم می‌آید، اما خیابان‌های ایران در این سال‌ها شاهد رفت و آمد خودرو‌های زیادی بوده، پیکان آمد و رفت، پراید کم و زیاد شده، اما چهره شاخص و ثابت خیابان‌های ایران نیسان آبی بود.



خودرویی که گاه مصداق این ترانه می‌شد قلدر، چهارشونه کشتی، پررو البته به‌جای قرنیه لاستیک مشکی. نیسان آبی بخشی از هویت جالب خیابان‌های ما بود، خودرویی که راه نمی‌داد، جسور بود، مثل هافبک وسط خشن تیمی که بازی را باخته و چیزی برای از دست دادن ندارد؛ برای همین از خطا کردن و کارت گرفتن نمی‌ترسد. هیچ بازیکن ظریفی به همچین هافبک خشنی نزدیک نمی‌شود. نیسان آبی بازیکن خشن خیابان‌ها بود. البته در این ماجرا پای اغراق و شوخی هم در میان بود. راننده‌های نیسان‌های آبی همیشه تیپیکال یک پدر خسته، یک رفیق با معرفت و یک مرد زحمتکش را داشتند. حتی گاهی محبوبیت مالک نیسان آبی روی دست هر کسی می‌زد. مثل روز‌های عید. آن‌موقع بچه‌های کل فامیل دوست داشتند پشت وانت باشند و از این خانه به خانه بعدی بروند.
پشت وانت، روی قابلمه زدن، دست و جیغ و شادی و ترمز راننده که باعث می‌شد همه روی هم بیفتند. حالا نیسان آبی به خاطرات می‌پیوندد. مدیرعامل شرکت سایپا گفته: «️تولید وانت زامیاد که همه آن را با نام نیسان آبی می‌شناسند تا پایان سال متوقف می‌شود و ️محصول پادراپلاس با توان فنی و امکانات به‌روز جایگزین آن خواهد شد». حیف است با این همه خاطره‌ای که از نیسان آبی داریم این قدر راحت نادیده‌اش بگیریم. پس این پرونده خاطره‌بازی ماست با نیسان آبی، سلطان بامرام کوچه و خیابان.
ماجرای تولد باربر نجیب
این یک شوخی قدیمی است که ایرانی‌ها از هر چیزی یک وانت درست می‌کنند! ولی این بار با وانتی طرف هستیم که از ابتدا وانت بود و تا انتها وانت خواهد ماند. نسل سوم نیسان جونیور که در ایران با نام‌های زامیاد ۲۴، نیسان آبی و سایپای آبی شناخته می‌شود، وانتی است که برای اولین بار در سال ۱۳۴۹ در ایران توسط خودروسازی زامیاد تولید شد.

براساس قوانین پلیس، خودروی زامیاد۲۴ مجاز به حمل ۲۸۰۰ کیلوگرم بار است، ولی این وانت قابلیت حمل ۵۰۰۰ کیلوگرم را دارد که البته این عدد هم به نظر برای این هرکول شوخی است! به نیسان آبی لقب باربر نجیب را داده‌اند، چون طبق تخمین کارخانه از سال ۱۳۵۱ تاکنون توانسته حدود ۲ تریلیارد تن بار را روی جاده‌ها جابه‌جا کند که بیش از وزن هشت هزار برج میلاد تهران است.

[صنم بانو]

سبک‌زندگی و نیسان‌آبی
با این که با نیسان آبی خیلی شوخی می‌شود، ولی خودش اصلا با کسی شوخی ندارد. به ویژه در خیابان که اگر راننده‌ای یک وانت زامیاد دید، باید با تمام احترام برایش راه باز کند. به قول راننده‌های قدیمی «گاهی برای رانندگی در بعضی جاده‌ها یا باید گواهی نامه داشته باشی یا نیسان»! جالب این که خلق‌وخوی خشن این خودرو بعضی وقت‌ها روی راننده‌اش هم تاثیر می‌گذارد و به قول معروف جایی برای سوسول‌بازی نیست! مثلا شاید کمتر کسی راننده یک نیسان وانت را دیده باشد که بینی‌اش را عمل کرده یا عینک آفتابی زده یا حتی برای گردش به چپ و راست راهنما بزند!

کلا نشستن پشت فرمان نیسان وانت یک سبک زندگی خاص را می‌طلبد و یک نوع شخصیت جدید برای راننده می‌سازد. این «لایف استایل» را می‌توان در جمله‌هایی که روی در پشتی و گلگیرهایش نوشته شده هم دید. از جمله معروف «عاقبت فرار از مدرسه» گرفته تا شعر‌هایی که غالبا وزن و قافیه را فدای مفهوم کرده‌اند، مثل «نمک در نمکدان شوری ندارد، نیسان با پراید شوخی ندارد!»
اصلا رعایت حق‌تقدم برای خیلی از نیسان‌سواران شوخی است. از قدیم گفته‌اند «اول نیسان، بعد هرکی تونست بره»! هرچه باشد، نیسان وانت هم مانند پیکان، برای ایرانیان یک عمر خاطره‌سازی کرده است. چه سیزده به‌در‌هایی که بچه‌ها پشتش سوار شده و در حالی که در دست انداز‌ها به این طرف و آن طرف شوت شده و به در و دیوار می‌خورده‌اند باز هم لذت برده‌اند، چه پرتقال‌هایی که در جاده‌های شمال از لای سبد‌های پشت این وانت‌ها به ما چشمک زده‌اند یا بار کاهی که همچون کوه روی تاجش قرار گرفته و با چادر و کیسه مهار شده و صحنه‌های سوررئالی خلق کرده‌اند، چه گاو‌هایی که پشتش در ترافیک جاده برای‌مان دم تکان داده‌اند و چه وانت‌های گل و بادکنک‌زده‌ای که نقش ماشین عروس را در جاده‌های بین شهری بازی کرده‌اند. نیسان آبی مایه دلخوشی و نان‌آور هزاران خانواده بوده و هست و خواهد بود.

شوخی‌های متنی‌و‌تصویری با نیسان‌آبی
شما اگه پیچ‌های جاده هراز رو با ۱۶۰ تا سرعت رد کنید، بازم یه نیسان‌آبی هست که با ۱۸۰ تا سرعت ازتون سبقت می‌گیره با صدای آهنگ «عاشق و دربه‌درم، تویی قرص قمرم...».
دنیا همه هیچ و اهل دنیا همه هیچ /‌ای هیچ برای هیچ بی‌راهنما مپیچ. (مولانا در حال رانندگی پشت سر نیسان آبی)
صفر تا صد نیسان‌آبی، حداقل ۵ دقیقه طول می‌کشه بعد تو یه سریال ایرانی به نام دلدادگان باهاش می‌خواستن قتل کنن! حالا شتابش هیچ، با زوزه‌ای که دنده یک داره چه می‌کنین؟
یه دوستی داشتم تو سایپا بود، می‌گفت این نیسان آبی‌ها رو یه مدت سفیدشم می‌زدیم، یک عده نمی‌خریدن، می‌گفتن آبی‌ها ژاپنیه!
قاعده رانندگی تو مشهد این‌طوریه که اول مو مُرُم، بعد نیسان‌آبی، بعد هر کی که تِنِست!

خوبیه با نیسان‌آبی دانشگاه رفتن این بود که به همه استادا قول می‌دادم اگه قبولم کنید بار براتون می‌برم!
‏هرجا تو ترافیک گیر کردید، برید پشت یه نیسان‌آبی! نیسان‌آبی حکم آمبولانس رو داره و همه میرن کنار تا اون رد بشه و شما هم پشت سرش حرکت می‌کنی.
پریروز تو فرودگاه مهرآباد جلوی چشمام نیسان زد به هواپیما! یعنی می‌خوام بگم هواپیما هم از دست نیسان‌آبی در امان نیست!
نهنگ‌آبی واقعی فقط اون نیسان آبی‌رنگی که وقتی داری با ۱۴۰ تا میری میاد پشتت و چراغ می‌زنه!
تمام معادلات جهان به هم می‌ریزد وقتی که یک نیسان آبی، راهنما بزند!
‏هر ایرانی حداقل یک بار تو جاده نزدیک بوده با نیسان‌آبی شاخ‌تو‌شاخ شه که به لطف دست فرمونش، این اتفاق رخ نداده...!
وانت نیسان هیچ وقت فکرشو نمی‌کرد بابت پیش فروش ۵۰۰ تا دونه ازش، ۳۳۲۸ نفر ثبت نام کنن. به این میگن عاقبت‌به‌خیری.
می‌خوام وقتی بزرگ شدم یه نیسان بخرم، پشتش بنویسم عاقبت آفلاین‌شدن سر کلاس‌مجازی.

‏هیچ‌وقت به بچه‌هایی که سرشون از سانروف ماشین بیرونه، حسودیم نشده، چون ما فضای بیشتری واسه هواخوری پشت نیسان داشتیم!
‏شب‌ها هوا این قدر خنک‌و‌مشتی شده که می‌خوام زنگ بزنم وانت بار بگم یه نیسان بفرستید برم عقب رو بارش تشک پهن کنم، دراز بکشم و بگم تا صبح تو خیابون دور بزن!