۱۸-۰۳-۹۴، ۰۴:۱۳ ق.ظ
سرویس مد و لباس هنرآنلاین: شیرین آجوریان طراح لباس جوانی است که بیشتر تمرکز خود را به طراحی و نقاشی روی لباس معطوف کرده است. او در گفت و گو با خبرنگار هنرآنلاین گفت: کارهای مختلفی در زمینه تیشرت، مانتو و لباس شب انجام می‌دهم اما بیشترین کارم در زمینه تیشرت است چون کار دست برای من ارزش زیادی دارد و دوست دارم تیشرت‌هایی با نقوش کار دست تولید کنم.
آجوریان ادامه داد: تیشرت‌هایی که من تولید می‌کنم با لباس‌های آماده تفاوت‌هایی در زمینه برش دارد و بر اساس آناتومی بدن طراحی شده است. با توجه به تحصیل در رشته طراحی لباس باید لباس جدیدی تحویل مردم بدهم که خوب روی تن آنها بنشیند.
او در مورد استفاده از نقوش ایرانی در کار خود گفت: یکی از پروژه‌های دانشگاهی ما این بود که روی کاشی‌های ایرانی مطالعه کرده و ببینیم چگونه می‌شود از آنها در طراحی لباس استفاده کرد. من کاشی‌های مسجد شیخ لطف الله را انتخاب کرده و آنها را روی مانتو و تیشرت آوردم. اما در کارهای جدید خود همان نقوش را با پاپ آرت ترکیب کردم.
آجوریان افزود: بعد از عرضه این لباس‌ها متوجه شدم بیشتر مخاطبان آنها آقایان هستند و توجه بیشتری به این نوع کار دارند. بیشتر مانتوهایی که طراحی می‌کنم بر اساس الگوهای زرتشتی است یعنی یک قسمت بالاتنه دارد و پایین تنه لباس به آن وصل می‌شود. همچنین این لباس‌ها حلقه آستین ندارد و راحت و آزاد است. این مانتوها به دلیل گشاد و بلند بودن مخاطب خاص و هنری دارد، اما تیشرت‌های مردانه مخاطب عام دارد و به نظر می‌رسد آنها بیشتر پذیرای کارهای نو هستند. حتی افرادی بودند که می‌خواستند این طرح‌ها روی کت آنها نقاشی شود.
او در مورد نکاتی که برای طراحی مانتو در نظر می‌گیرد گفت: با توجه به اینکه لباس رایج ما مانتو است باید دوخت و برش آن به شکلی باشد که هم عیوب را نشان ندهد و هم پوشیده باشد. کارهای من با وجود اینکه رنگ‌های زیاد و متنوع دارد به راحتی قابل استفاده در اجتماع است و این نکته برای من اهمیت زیادی دارد.
آجوریان ادامه داد: سیری در لباس به راه افتاده است و مردم به دنبال چیز جدیدی می‌گردن د که با لباس‌های قبلی آنها متفاوت باشد. اگر لباسی به چشم آنها زیبا بیاید بدون ترس آن را می‌پوشند. حتی تولیدی‌ها الان طرح‌هایی می‌زنند که چند سال قبل کسی حاضر نبود آنها را بپوشد. این اتفاق به این دلیل است که دیدگاه جامعه به طرح و رنگ عوض شده است.
او با بیان اینکه دلیل این تغییرات فعالیت طراحان لباس است گفت: طراحانی که قبلا فعالیتی نداشتند وارد کار شدند و به مردم گفتند می‌توان به شیوه‌ای متفاوت از آنچه تا به حال بوده لباس پوشید. علاوه بر این شبکه‌های اجتماعی محلی بودند تا طراحان مختلف کارهای خود را نمایش دهند و چشم مردم با آنها آشنا شود. همچنین فروشگاه‌هایی هستند که بخشی از فضای خود را به کارهای دستی و لباس‌های تک‌دوز اختصاص می‌دهند و به این ترتیب دید مردم عوض شده و با کارهای متفاوت آشنا می‌شوند.
آجوریان افزود: محدودیت‌هایی که در پوشش ما وجود دارد باعث شده است خلاقیت طراحان از جنبه‌هایی بالا رود و به طرح و رنگ اهمیت بیشتری دهند. ما مجبور هستیم طرح‌هایی ارائه دهیم که برای ما و مصرف کننده جذاب باشد.
او در مورد افزایش روزافزون طراحان لباس گفت: خیلی از این افراد تخصصی در طراحی لباس ندارند و بدون آموزش وارد این کار شده‌اند. این موضوع آسیب‌هایی را در پی دارد چون شخصی که طراح لباس است به سختی لباسی را طراحی می‌کند و بعد یک نفر دیگر که سرمایه بیشتری دارد از آن کپی می‌کند و بیشتر مطرح می‌شود. مثلا نقاشی‌های قاجار ابتدا توسط یک آقای طراح روی لباس‌ها چاپ شد اما چون این کارها ثبت نمی‌شوند الان عده زیادی از آن کپی می‌کنند.
آجوریان ادامه داد: شخصی که بدن انسان را نمی‌شناسد ممکن است طرح زیبایی ارائه دهد اما آن لباس روی بدن خوب نمی‌نشیند. مشکل دیگر در طراحی لباس ایران این است که آدم‌های معروفی که در رشته‌های مختلف هنری شناخته شده‌اند به خاطر تبی که در ایران به وجود آمده وارد کار طراحی لباس می‌شوند و کارهایی که ارائه می‌دهند بدون اینکه ارزش خاصی داشته باشد مورد توجه زیاد قرار می‌گیرد.
او که سابقه ارائه طرح به تولیدی‌ها را هم دارد گفت: قطعا کاری که برای تولیدی طراحی می‌شود با کار شخصی متفاوت است. اولین نکته‌ای که طراح باید به آن توجه کند این است که افرادی که از فروشگاه‌ها خرید می‌کنند معمولا بودجه محدود دارند و نمی‌توانند مانتوهای متنوع و زیاد بخرند. پس مانتو باید هم قیمت پایینی داشته باشد، هم کیفیت آن خوب باشد و هم ویژگی‌هایی داشته باشد که بیشتر افراد جامعه بتوانند از آن استفاده کنند.
آجوریان افزود: بحث هزینه برای تولیدی‌ها خیلی مهم است و جنس در عین با کیفیت بودن باید ارزان تمام شود، عامه‌پسند باشد و مشتری زیادی داشته باشد. بنابراین یکی دیگر از تفاوت‌های شخصی که در رشته طراحی لباس تحصیل کرده با کسی که تخصص این کار را ندارد این است که طراح لباس می‌تواند علاوه بر اینکه برای مخاطب خاص طراحی کند برای مخاطب عام هم طراحی کند.
منبع:هنر انلاین
آجوریان ادامه داد: تیشرت‌هایی که من تولید می‌کنم با لباس‌های آماده تفاوت‌هایی در زمینه برش دارد و بر اساس آناتومی بدن طراحی شده است. با توجه به تحصیل در رشته طراحی لباس باید لباس جدیدی تحویل مردم بدهم که خوب روی تن آنها بنشیند.
او در مورد استفاده از نقوش ایرانی در کار خود گفت: یکی از پروژه‌های دانشگاهی ما این بود که روی کاشی‌های ایرانی مطالعه کرده و ببینیم چگونه می‌شود از آنها در طراحی لباس استفاده کرد. من کاشی‌های مسجد شیخ لطف الله را انتخاب کرده و آنها را روی مانتو و تیشرت آوردم. اما در کارهای جدید خود همان نقوش را با پاپ آرت ترکیب کردم.
آجوریان افزود: بعد از عرضه این لباس‌ها متوجه شدم بیشتر مخاطبان آنها آقایان هستند و توجه بیشتری به این نوع کار دارند. بیشتر مانتوهایی که طراحی می‌کنم بر اساس الگوهای زرتشتی است یعنی یک قسمت بالاتنه دارد و پایین تنه لباس به آن وصل می‌شود. همچنین این لباس‌ها حلقه آستین ندارد و راحت و آزاد است. این مانتوها به دلیل گشاد و بلند بودن مخاطب خاص و هنری دارد، اما تیشرت‌های مردانه مخاطب عام دارد و به نظر می‌رسد آنها بیشتر پذیرای کارهای نو هستند. حتی افرادی بودند که می‌خواستند این طرح‌ها روی کت آنها نقاشی شود.
او در مورد نکاتی که برای طراحی مانتو در نظر می‌گیرد گفت: با توجه به اینکه لباس رایج ما مانتو است باید دوخت و برش آن به شکلی باشد که هم عیوب را نشان ندهد و هم پوشیده باشد. کارهای من با وجود اینکه رنگ‌های زیاد و متنوع دارد به راحتی قابل استفاده در اجتماع است و این نکته برای من اهمیت زیادی دارد.
آجوریان ادامه داد: سیری در لباس به راه افتاده است و مردم به دنبال چیز جدیدی می‌گردن د که با لباس‌های قبلی آنها متفاوت باشد. اگر لباسی به چشم آنها زیبا بیاید بدون ترس آن را می‌پوشند. حتی تولیدی‌ها الان طرح‌هایی می‌زنند که چند سال قبل کسی حاضر نبود آنها را بپوشد. این اتفاق به این دلیل است که دیدگاه جامعه به طرح و رنگ عوض شده است.
او با بیان اینکه دلیل این تغییرات فعالیت طراحان لباس است گفت: طراحانی که قبلا فعالیتی نداشتند وارد کار شدند و به مردم گفتند می‌توان به شیوه‌ای متفاوت از آنچه تا به حال بوده لباس پوشید. علاوه بر این شبکه‌های اجتماعی محلی بودند تا طراحان مختلف کارهای خود را نمایش دهند و چشم مردم با آنها آشنا شود. همچنین فروشگاه‌هایی هستند که بخشی از فضای خود را به کارهای دستی و لباس‌های تک‌دوز اختصاص می‌دهند و به این ترتیب دید مردم عوض شده و با کارهای متفاوت آشنا می‌شوند.
آجوریان افزود: محدودیت‌هایی که در پوشش ما وجود دارد باعث شده است خلاقیت طراحان از جنبه‌هایی بالا رود و به طرح و رنگ اهمیت بیشتری دهند. ما مجبور هستیم طرح‌هایی ارائه دهیم که برای ما و مصرف کننده جذاب باشد.
او در مورد افزایش روزافزون طراحان لباس گفت: خیلی از این افراد تخصصی در طراحی لباس ندارند و بدون آموزش وارد این کار شده‌اند. این موضوع آسیب‌هایی را در پی دارد چون شخصی که طراح لباس است به سختی لباسی را طراحی می‌کند و بعد یک نفر دیگر که سرمایه بیشتری دارد از آن کپی می‌کند و بیشتر مطرح می‌شود. مثلا نقاشی‌های قاجار ابتدا توسط یک آقای طراح روی لباس‌ها چاپ شد اما چون این کارها ثبت نمی‌شوند الان عده زیادی از آن کپی می‌کنند.
آجوریان ادامه داد: شخصی که بدن انسان را نمی‌شناسد ممکن است طرح زیبایی ارائه دهد اما آن لباس روی بدن خوب نمی‌نشیند. مشکل دیگر در طراحی لباس ایران این است که آدم‌های معروفی که در رشته‌های مختلف هنری شناخته شده‌اند به خاطر تبی که در ایران به وجود آمده وارد کار طراحی لباس می‌شوند و کارهایی که ارائه می‌دهند بدون اینکه ارزش خاصی داشته باشد مورد توجه زیاد قرار می‌گیرد.
او که سابقه ارائه طرح به تولیدی‌ها را هم دارد گفت: قطعا کاری که برای تولیدی طراحی می‌شود با کار شخصی متفاوت است. اولین نکته‌ای که طراح باید به آن توجه کند این است که افرادی که از فروشگاه‌ها خرید می‌کنند معمولا بودجه محدود دارند و نمی‌توانند مانتوهای متنوع و زیاد بخرند. پس مانتو باید هم قیمت پایینی داشته باشد، هم کیفیت آن خوب باشد و هم ویژگی‌هایی داشته باشد که بیشتر افراد جامعه بتوانند از آن استفاده کنند.
آجوریان افزود: بحث هزینه برای تولیدی‌ها خیلی مهم است و جنس در عین با کیفیت بودن باید ارزان تمام شود، عامه‌پسند باشد و مشتری زیادی داشته باشد. بنابراین یکی دیگر از تفاوت‌های شخصی که در رشته طراحی لباس تحصیل کرده با کسی که تخصص این کار را ندارد این است که طراح لباس می‌تواند علاوه بر اینکه برای مخاطب خاص طراحی کند برای مخاطب عام هم طراحی کند.
منبع:هنر انلاین