۲۰-۰۳-۹۴، ۰۹:۴۴ ق.ظ
پروفسور محمود سریع القلم استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی و نویسنده کتاب “ﻋﻘﻼﻧﯿﺖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﯾﺎﻓﺘﮕﯽ اﯾﺮان” سی ویژگی یک دوستی مطلوب را اینگونه بیان میکند:
۱- انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.
۲- ضرورتاً هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.
۳- تا اجازه دوست را نداشته باشد، موردی از او را با کسی در میان نگذارد.
۴- از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.
۵- فقط “نشنود” بلکه به او گوش کند.
۶- در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.
۷- با او هم بخندد، هم گریه کند.
۸- مرتب از وجود او و ویژگیهای مثبت او، قدردانی کند.
۹- اگر گلهای از او دارد، مدتها صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.
۱۰- یادداشتی که بر روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.
۱۱- تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.
۱۲- بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.
۱۳- از عذر میخواهم فراوان استفاده کند.
۱۴- اگر بدی دید، گذشت کند.
۱۵- اگر بدیها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.
۱۶- تا میتواند زبان خود را کنترل کند: زخم زبان به سختی فراموش میشود.
۱۷- از سِرّ دوست مراقبت کند.
۱۸- در رفتار و واکنش، قابل پیشبینی باشد.
۱۹- پیآمدهای احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.
۲۰- به دوستی، درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.
۲۱- برای موفقیت او قدم بردارد.
۲۲- وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.
۲۳- در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.
۲۴- از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.
۲۵- اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید، ۲۰ درصد آنرا مخفی نکند.
۲۶- تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.
۲۷- به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.
۲۸- برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد پنج سال صبر کند.
۲۹- هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.
۳۰- دوستی مانند کتاب است: سالها طول میکشد تا نوشته شود ولی در عرض چند ثانیه با یک کبریت می سوزد.
۱- انتظارات خود را به حداقل برساند و اگر می تواند صفر کند.
۲- ضرورتاً هر آنچه را که متوجه می شود به زبان نیاورد.
۳- تا اجازه دوست را نداشته باشد، موردی از او را با کسی در میان نگذارد.
۴- از موفقیت او به طور واقعی خرسند باشد.
۵- فقط “نشنود” بلکه به او گوش کند.
۶- در هیچ شرایطی، پشت سر او صحبت نکند.
۷- با او هم بخندد، هم گریه کند.
۸- مرتب از وجود او و ویژگیهای مثبت او، قدردانی کند.
۹- اگر گلهای از او دارد، مدتها صبر کند تا شرایط مناسب حل و فصل آن فراهم آید.
۱۰- یادداشتی که بر روی هدیه می گذارد، از خود هدیه مهم تر است.
۱۱- تا می تواند احترام او را در جمع حفظ کند.
۱۲- بعضاً با خاموشی و سکوت، با او صحبت کند.
۱۳- از عذر میخواهم فراوان استفاده کند.
۱۴- اگر بدی دید، گذشت کند.
۱۵- اگر بدیها ادامه پیدا کرد، آن شخص دیگر دوست نیست.
۱۶- تا میتواند زبان خود را کنترل کند: زخم زبان به سختی فراموش میشود.
۱۷- از سِرّ دوست مراقبت کند.
۱۸- در رفتار و واکنش، قابل پیشبینی باشد.
۱۹- پیآمدهای احتمالی هر سخن و رفتاری را قبلاً مطالعه و محاسبه کند.
۲۰- به دوستی، درازمدت نگاه کند تا همیشه محبت و خویشتنداری کند.
۲۱- برای موفقیت او قدم بردارد.
۲۲- وقتی موردی روشن نیست، اول بپرسد بعد قضاوت کند.
۲۳- در اوج عصبانیت، الفاظ و ادبیات مؤدبانه استفاده کند.
۲۴- از ادب و تربیت دوست سوء استفاده نکند.
۲۵- اگر قراراست داستانی را بگوید، همه را بگوید، ۲۰ درصد آنرا مخفی نکند.
۲۶- تاریخ تولد او را بداند و حداقل یادداشتی ماندنی بفرستد.
۲۷- به خاطر پول بیشتر و موقعیت بهتر، به او خیانت نکند.
۲۸- برای گوشزد کردن موردی، اگر لازم باشد پنج سال صبر کند.
۲۹- هوش و تشخیص او را دستکم نگیرد.
۳۰- دوستی مانند کتاب است: سالها طول میکشد تا نوشته شود ولی در عرض چند ثانیه با یک کبریت می سوزد.