۲۶-۰۴-۹۵، ۰۳:۱۶ ق.ظ
در تحقیقی كه بین سالهای 2007 تا 2011 در كشور سوییس انجام گرفت، محققان وضعیت سلامت 1153 داوطلب سوییسی با میانگین سنی 77 سال را مورد بررسی قرار دادند. این داوطلبان تعدادی از افراد سالم و شماری از بیماران مبتلا به اختلالات حافظه را شامل می شدند كه در كلینیكهای تخصصی درمان شدهاند.
این داوطلبان در سه گروه شامل افراد سالم، افراد مبتلا به اختلالات جزیی شناختی و افراد مبتلا به بیماری آلزایمر دستهبندی شدند. سپس محققان با انجام دو آزمایش 'راهرفتن ساده' و 'راهرفتن به همراه یك فعالیت ذهنی' مانند شمارش معكوس یا نام بردن دستهای ازجانوران، سرعت راه رفتن داوطلبان را همزمان با بررسی اختلالات شناختی آنها اندازهگیری كردند.
در نتیجه این آزمایش مشخص شد كه افراد مبتلا به آلزایمر در مقایسه با افرادی كه به اختلالات جزیی شناختی مبتلا بودند، با سرعت كمتری راه میروند؛ گروه اخیر نیز در مقایسه با داوطلبان سالم با سرعت كمتری راه میروند.
در یك تحقیق دیگر موسوم به تحقیق كلینیك مایو، محققان پس از آموزش نوع خاصی از راهرفتن به 1341 داوطلب، طول قدمها و سرعت گام برداشتن آنها را با استفاده از یك ابزار اندازهگیری كامپیوتری و در دو آزمون جداگانه به فاصله 15 ماه اندازهگیری كردند.
بر اساس نتایج آزمونها از بین این افراد، عملكرد شناختی مغز 1170 داوطلب عادی بود، در حالی كه 158 نفر از آنها اختلالات جزیی شناختی داشتند و 11 نفر از آنها دچار زوال عقل بودند.
در تحقیق دیگر، 19 نفر از داوطلبان كاملاً سالم تحت اسكن امآرآی قرار گرفتند و حجم بخشهای خاصی از مغز آنها اندازهگیری شد. سپس نحوه راه رفتن این افراد در مطب پزشك و منزل در یك بازه یك ماهه با استفاده از حسگرهای حركتی مورد بررسی قرار گرفت.
در نتیجه این تحقیق دانشمندان دریافتند سرعت راه رفتن داوطلبانی كه مغز آنها به ویژه در قسمت هیپوكمپوس كمترین حجم را دارد، كندتر از سایرین است. این در حالی است كه پیش از اسكن مغزی بیماران چنین تفاوتی در راهرفتن آنها دیده نمیشد. به همین علت محققان معتقدند، اندازهگیری سرعت راهرفتن در منزل معیار مناسبتری برای پیشگویی ابتلا به بیماری آلزایمر محسوب میشود.
چهارمین تحقیق نیز توسط دانشكده علوم دارویی دانشگاه توكیو انجام شده است كه در آن ارتباط بین سرعت راهرفتن و اختلالات شناختی 525 داوطلب بالای 75 سال مورد بررسی قرا گرفته است. هیچیك از این داوطلبان برای انجام امور روزمره خود نیازی به كمك سایرین نداشتهاند. در این تحقیق سرعت راهرفتن 385 داوطلب كاملا طبیعی بود، 73 داوطلب به دلیل ابتلا به بیماری استخوانی و مفصلی سرعت غیر طبیعی داشتند و 65 نفر نیز به دلیل ابتلا به اختلالات مغزی با سرعت غیرطبیعی راه میرفتند. در نتیجه این تحقیق نیز معلوم شد با افزایش علائم آلزایمر و زوال عقل در داوطلبان، سرعت راهرفتن آنها كاهش چشمگیری مییابد.