ایران رمان

سالِ ۹۵ جانِ عزیزم،
رو به پایانی،
تمام شدنت مبارک!
تشکر بخاطرِ همهء ۳۶۵ روزی که ساختی برایمان...
اما فصل سردت اصلا خوب نبود خبرهایش؛
یک روز خبرِ فوت محبوب های کشور به گوش میرسید،
و روز دیگر آوار شدنه سقف های گوناگون...
و یک روز خبرِ رفتنه عشق هایشان...
اما بی انصافی ست اگر از خوبی هایت هم نگویم
كسي را به من بخشيدي كه عشق را با هم تجربه كنيم...
بزرگم کردی در این یک سال،
صبوری یادم داده ای...
فهمیدم نباید از سرنوشتی که برایمان ساختند پیروی کنم،
خودم سرنوشتم را بسازم!
فهمیدم مادر و پدر تنها آدم های باارزشِ تکرار نشدنی زندگی هستند!
امسال خیلی از اطرافیان و غریبه های هم نوعم را خوشحال کردم!
امسال درونِ تو فهمیدم خدایی دارم که با حرف های بنده هایش فرق دارد و حواسش به من است...
ممنونم از تو بخاطر این فهمیدن ها!

سال 96 اميدوارم خيللللللللى بهتر باشه. مرگ و مير هم توش نباشه.

سال ۹۵ خیلی ها گفتند بدی ولی من میگویم دوستت دارم تا راحت بروی.

بد بودی و بد کردی
خوبیاتم بود ولی کم بود
ولی مرسی که نشون دادی آدمای واقعی چجورین
اینکه یاد دادی به همه دست دوستی ندم
اینکه من خودم من رو میسازم
من فقط برا منه
فقط خودمم که میتونم برا خودم کاری کنم
سپاس:)
با بدیات وخوبیات گذشتی مرسی که یه سال به تجربه هام اضافه کردی:)

انشالا ک 96 مث 95 نباشه سال خوبی برا من ک نبود

بدي هاي زيادي داشت ٩٥ولي از حق نگذریم خوبی زیادی هم داشت