ایران رمان

نسخه‌ی کامل: نگهداری حیوانات خانگی؛ فرهنگی که ریشه بومی ندارد
شما در حال مشاهده نسخه آرشیو هستید. برای مشاهده نسخه کامل کلیک کنید.
قدیمی تر ها مرغ و خروس در حیاط خانه داشتند بعضی ها مثل همان قدیم ها مرغ عشق و قناری دارند و بعضی هم خرگوش و لاک پشت، سگ و گربه.
به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، در کوچه و خیابان منطقه 5 قدم می زدم و به هر بهانه ای سر صحبت را با اهالی و کسب آن باز می کردم.
از میوه وتربار گرفته تا ایستگاه اتوبوس رانی ولی بیش تر مردم از ترویج فرهنگ نگهداری حیوانات خانگی احساس نارضایتی می کردند.
فرهنگی که ریشه بومی و ایرانی ندارد و با مسائل ومشکلات خاص خود مواجه است از محدودیت ها و قوانین گرفته تا مسائل حقوقی حیوانات و خطراتی که نگهدارنده را تهدید می کند، شاید ریشه تمایل برخی افراد نگهداری حیوانات در خانه به تقلید از فرهنگ غلط جوامع غربی برگردد اما این دلیل نمی شود که در ایران اسلامی باتمدن چند هزارساله برخی خانواده ها به اقدامات عجیب روی آورند و ارامش را از همسایگان خود سلب کنند.
نظر چند تن از اهالی منطقه 5 را در این خصوص جویا شدیم یکی از اهالی سالمند منطقه گفت: من یک فرزند بیمار در خانه دارم ولی همسایه ما به خاطر علاقه شدیدش به گربه تمام پسماند غذایی را در جلوی درب منزل می ریزد و این حیوانات را در آنجا جمع می کند و متأسفانه اگر دقت لازم را نکنیم این حیوانات از خانه های ما سر در می آورند.
یکی دیگر از اهالی افزود: من با کلانتری و شهرداری تماس گرفتم و آنان را از مشکلات محله مطلع ساختم ولی آنها شورای حل اختلاف را مسئول رسیدگی به این کار معرفی کردند.
یکی از جوانان محل گفت: شهرداری اقدام به نصب تابلوهای ورود حیوانات ممنوع درسطح پارک های منطقه کرده است ولی همه روزه شاهد ورود این حیوانات درون فضاهای پارک هستیم.
گفتنی است، در شرایط امروزی و با توجه به بافت شهری و زندگی آپارتمانی نگهداری حیوانات خانگی نوعی معضل اجتماعی و فرهنگی و تقلید کورکورانه از فرهنگ غربی است و یادمان باشد برای رضایت خاطر خودمان آرامش را از خانه های همسایگان از بین نبریم./ف