ایران رمان

از آن روزی که اینترنت بنا شد
زن خونه ز مرد خود جدا شد

نه چای آماده و نه استکانی
دریغ از پختن یک لقمه نانی

سر صبحی که پی جو تا سحرگاه
موبایلش روشنه هر گاه و بی گاه

گهی اینترنت و واتس آپ و گه چت
پیامک میزنه این خط به اون خط

خیالش نی بچه ش داره میمیره
خوراکش خورده یا اینکه نخورده

خیالش نی که مردش خسته و زار
میاد خونه شبانگاهان سر کار

سرش توی موبایلش هی می خنده
پیامک میزنه خالی می بنده

بجای همدمی با مرد خونه
موبایلا روز و شب همدمشونه

الهی این موبایلا را تو بشکن
دل بیچاره ی مردا رو نشکن

قدیما مرد و زن همراه و همدل
حالا همدم شده خط ایرانسل

الهی کابل اینترنت جدا شه
موبایلا از دست زن ها رها شه

از آن روزی که این تلگرام بنا شد
زن خونه ز مرد خود جدا شد..!!.. asna

والا

حالا مردا هم بهتر نیستن asna

بلکه بدترن azsx

صنم بانو

taranomi