ایران رمان

این متنو باید با آب طلا نوشت

هم مسجدو هم ڪعبه وهم قبله بهانه است
دقت بڪنی نور خدا داخل خانه است

در مسجد و در ڪعبه به دنبال چه هستی؟
اول تو ببین قلب ڪسی را نشڪستی؟

اینگونه چرا در پی اثبات خداییم؟
همسایه ی ما گشنه و ما سیر بخوابیم

در خلقت ما راز و معمای خدا چیست؟
انسان خودش آیینه یک ڪعبه مگر نیست؟

برخیز و ڪمی ڪعبه ی آمال خودت باش
چنگی به نقابت بزن و مال خودت باش

تصویر خدا پشت همین ڪهنه نقاب است
تصویرخداواضح وچشمان توخواب است

شاید ڪه بتی در وسط ذهن من و توست
باید بت خود ، با نم باران خدا شست

گویی ڪه خدا در بدن و در تنمان هست
نزدیڪترازخون و رگ گردن مان هست...

والا بخدا
اینو به ملت بفهمونین

بقول منصور حلاج انا الحق
خودمون روحمون از خداست اونوقت برای وصل شدن به خدا....

میان من و او،خود نشسته ایم