ایران رمان

صفحات: 1 2

افشاگر (2015)

مارتین بارون دبیر اجرایی پست و سردبیر بوستون گلوب بین سال های 2001 تا 2002 است؛ یعنی زمانی که این نشریه در حال تحقیق روی سوژه داغش بود؛ نقشش را در فیلم «افشاگر» لیو شرایبر بازی کرده است

زمانی که کارگردان فیلم، تام مک کارتی، آخرین برداشت هایش را روی افشاگر انجام می داد، از من پرسید: «آیا چیزی هست که به نظرت معتبر و قابل استناد نباشد؟» پرسیدم: «برایت مهم است؟» جواب داد: «قطعا!» در فیلم آن ها درباره تحقیقات بوستون گلوب برای پوشش ماجرای سوءاستفاده های جنسی در کلیسای کاتولیک، مک کارتی و همکار فیلمنامه نویسش، جاش سینگر، می خواستند قصه شان بازتابی از چگونگی ساز و کار روزنامه نگاری باشد. موفقیت آن ها در این زمینه یکی از بزرگ ترین امتیازات و نقاط قوت فیلم است. این دستاورد شامل چیزی بیش از تصویر کردن تحقیقات روزنامه نگاری مرسوم مکانیکی و ملالت بار است. فیلم ناامیدی ها و حس و حال ماموریتی را نشان می دهد که خبرنگاران تحلیل رفته و سردبیران دارند؛

آن رابطه شکننده میان روزنامه نگاران با منابع خبری شان. در یکی از قوی ترین صحنه های فیلم، ساشا فایفر، یکی از خبرنگاران، با جو کراولی درباره سوءاستفاده ای که از او شده و رنجی که برده مصاحبه می کند. ساشا می پرسد: «می تونی به من بگی دقیقا چه اتفاقی افتاد؟» کراولی جواب می دهد: «دقیقا اون... به من دست زد.» ساشا با مهربانی اما مصرانه او را تحت فشار می گذارد: «جو فکر می کنم کلماتی که استفاده می کنیم الان اهمیت زیادی داشته باشن. ما نمی تونیم محترمانه از کنارش بگذریم. مردم باید دقیقا بدونن که چه اتفاقی افتاده.» افشاگر به شیوه ای عالی روزنامه نگاری را با نقص هایش نشان می دهد. بدون آن ها نمی توانیم مطمئن باشم مک کارتی به آن سندیتی که در جست و جویش بود، می رسید یا نه.

صفحات: 1 2

صنم بانو