خداوند عزوجل، با وجود پیامبر یا امام در روی زمین، عذاب را از خاک نشینان برمی دارد.
نام مبارک امام پنجم محمد بود . لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است ،بدین جهت که : دریای دانش را شکافت و اسرار علوم را آشکارا ساخت . القاب دیگری مانند شاکر و صابر و هادی نیز برای آن حضرت ذکر کرده اند که هر یک باز گوینده صفتی از صفات آن امام بزرگوار بوده است .
کنیه امام “ابوجعفر” بود.
امام محمدبن علی بن الحسین (ع)، در اول رجب و به قولی در سوم صفر سال ۵۷ قمری، در مدینه منوره دیده به جهان گشود.
در عصر هشام بن عبدالملک، به دسیسه و دستور وی و مباشرت ابراهیم بن ولید، حاکم مدینه مسموم گردید و در هفتم ذی حجّه سال ۱۱۴ و به قولی در ربیع الاول و یا ربیع الثانی سال۱۱۴ به شهادت رسید.
بدن شریفش در کنار قبر مطهر پدرش امام زین العابدین(ع) و قبر مطهر جد بزرگوارش امام حسن مجتبی(ع) در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد.
به خدا قسم در آسمان هفتاد صنف از ملائکه هستند که اگر تمام اهل زمین جمع شده و بخواهند یک صنف از آنها را شماره کنند ، نمیتوانند و همه این ملائکه به واسطه ولایت ما اهل بیت به خداوند متعال تقرب می جویند
(بصائر الدرجات ص۸۷ ح۴)