ایران رمان

امشب دنیا رنگ دیگری دارد،ستاره ها نمی درخشند
من گمان میکنم آتش درون چشمانت نور چشمگیر ستاره ها را کم کرده

کاش عشق هم مثل مرگ بودحقی که بدون مطالبه هم بتوان داشتش

عقدی که یکی از طرفینش نابالغ باشدصورت گیرد غیر نافذ است
پس چرا کودکان کشورم تابع هیچ قانونی اجازه ی بچگی ندارند

میدانی زندگی من خلاصه در چشمانیست
که هیچ گاه خریدارانه براندازم نکرد.

بیاید باهم مهربان تر باشیم
گاهی همین بودن های ساده هم
آرزو می  شود

آسمان که تاریک می شود
سیب که از درخت می افتد
خورشید که بالا می آید
ماه که می درخشد
به گمانم کسی در لابه لای این اتفاقات
منتظر حتی کمی توجه است
به گمانم که کسی منتظر است
وقتی که قاصدکی پر از خبر می آید
به گمانم که کسی در این جهان
یا شایدم در کنجی از آن
تنهاوتشنه است

پروانه دور شمع که می ر*ق*ص*ید
اشک می ریخت که نکند روزی بیاید که شمع نباشد
وشمع روزی با قطرات باران
خاموش شد.
بعدا دوباره که روشنش کردند پروانه را نمی شناخت
و او اولین پروانه ی بود که برای  شمعی آب شد.