ایران رمان

‌آیدای خوب نازنینم!
مدت هاست که چیزی برایت ننوشته ام.
زندگی مجال نمیدهد:غم نان!
با وجود این ،خودت بهتر میدانی
نفسی که میکشم تو هستی
خونی که در رگ هایم می دود
و حرارتی که ​​​نمیگذارد یخ کنم.
امروز بیشتر از دیروز دوستت میدارم و فردا بیشتر از امروز.
و این ،ضعف من نیست
قدرت تو است.

"از نامه های احمد شاملو به آیدا_۲۳شهریور۴۳"