ایران رمان

خب اینم یه دستکاری تو شعر سهراب جان...
خودتون میدونین دیگه..همه فشار مدرسه هست..

بچه ها گوش کنید ... نظر من این است
اینجا مدرسه نیست زندان است
بر در و دیوارش لامپ ها خاموش اند..
و همه دوربین ها دست در دست لولو روی ماها zoomاند..
حال ما هم بد نیست... یک نفر می گوید جای مردان معلم خالیست...
که به خواب می دیدند دست ها یکسره بالا برود باز از بهر جواب!!!!!
ما در اینجا پرده هایی داریم بدتر از تابش سرخ..
و زمین ورزشمان..... بگذریم خوش باشید جای سهراب خالی...
چشم هارا باید شست جور دیگر باید دید.... زیر زیر باران باید خر زد....
زیر بارانم... باد می رقص اند شاخسار درختان حیاط
و صدای خوش قورباغه ها از پس حوض حیات چه خوش و شیرین است...
ایستاده ام به روی آسفالت....می خزد چیزی تیز از پس کفش سفید پایم..بدنم می لرزد
قفس کفتر ها چه صفایی دارد: جوجه ای کوچک و ناز در پی دانه به هر سو گردد..
همه در مدرسه کوچک ما جا دارند.......
راستگو باید بود... مدرسه زیباست.... ما همه خوشحالیم که در اینجا هستیم....
دور هم شادانیم ... با سوتی خوش هستیم!!!!!!
ما همه می دانیم گیج بودن بد نیست... آرزو ها کم نیست.....
گرچه امروز اینجا همگی یک چیز را می طلبیم....
جای مردان معلم خالیست!!!!!!!


من این شعر رو از بقیه ی طنز ها بیشتر دوست دارم...اتفاق ها و محیط مدرسه یا پادگانمون رو بهتر نشون داد..


باز هم منتظر شعر های طنز من باشید..

منتظریم رهاا....منتظر شعرهای طنز بعدیت

بامزه بود

بیچاره سهراب و شعرش..

شوخی شوخی با سهراب هم شوخی
جالب بود مرسسییییییییییییییییییی