۲۸-۰۹-۹۲، ۰۱:۱۰ ب.ظ
محققان آلمانی نظریه ای مفهومی در خصوص جوشاندن آب در یک تریلیونیم ثانیه با کمک تابش تراهرتز ارائه کرده‌اند.
به گزارش ایسنا، آب، تنها واسطه‌ای است که فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیک در آن روی می‌دهد و در عین حال، حلال فعالی است که نقش مهمی در پویایی این فرآیندها ایفا می‌کند.
فیزیکدانان مرکز علوم لیزر الکترون آزاد (CFEL) در هامبورگ، نظریه مفهومی در خصوص جوشاندن بسیار سریع آب مطرح کرده‌اند.
برای جوشاندن آب در یک پیکو ثانیه - معادل یک تریلیونیم ثانیه – به پرتوهای تراهرتز نیاز است که شامل طول موج‌های الکترومغناطیسی با فرکانسی بین مایکروویو و امواج مادون قرمز است.
تابش تراهرتز به صورت مصنوعی قابل تولید است و محققان CFEL برای تولید این تابش، امکان استفاده از لیزر الکترون آزاد که قادر به فرستادن الکترون‌های شتاب داده شده است را مطرح کرده‌اند.
ذرات الکترون، امواج الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند و پالس تراهرتز قدرت تعامل بین مولکول‌های آب را به سرعت تغییر داده و باعث می‌شود که مولکول‌ها بسرعت به لرزش درآمده و گرمای شدیدی تولید کنند.
این نظریه مفهومی هنوز اجرایی نشده و محققان در حال محاسبه پرتو تراهرتز در شبیه‌سازی با کمک ابررایانه مرکز یولیش در آلمان هستند.
این گزارش در مجله Angewandte Chemie منتشر شده است.
به گزارش ایسنا، آب، تنها واسطه‌ای است که فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیک در آن روی می‌دهد و در عین حال، حلال فعالی است که نقش مهمی در پویایی این فرآیندها ایفا می‌کند.
فیزیکدانان مرکز علوم لیزر الکترون آزاد (CFEL) در هامبورگ، نظریه مفهومی در خصوص جوشاندن بسیار سریع آب مطرح کرده‌اند.
برای جوشاندن آب در یک پیکو ثانیه - معادل یک تریلیونیم ثانیه – به پرتوهای تراهرتز نیاز است که شامل طول موج‌های الکترومغناطیسی با فرکانسی بین مایکروویو و امواج مادون قرمز است.
تابش تراهرتز به صورت مصنوعی قابل تولید است و محققان CFEL برای تولید این تابش، امکان استفاده از لیزر الکترون آزاد که قادر به فرستادن الکترون‌های شتاب داده شده است را مطرح کرده‌اند.
ذرات الکترون، امواج الکترومغناطیسی ساطع می‌کنند و پالس تراهرتز قدرت تعامل بین مولکول‌های آب را به سرعت تغییر داده و باعث می‌شود که مولکول‌ها بسرعت به لرزش درآمده و گرمای شدیدی تولید کنند.
این نظریه مفهومی هنوز اجرایی نشده و محققان در حال محاسبه پرتو تراهرتز در شبیه‌سازی با کمک ابررایانه مرکز یولیش در آلمان هستند.
این گزارش در مجله Angewandte Chemie منتشر شده است.
فقط امکانش هست ترجمش رو هم برا دوستان بزارین بهتر و دقیق تر موضوع رو متوجه بشن؟؟؟
