ایران رمان

برترین ها: هنرمندی به نام «لاک جارام» همیشه به این فکر می کرده که غریبه ها چقدر بی تفاوت از کنار هم رد می شوند و بدون اینکه کلامی با هم حرف بزنند، ممکن است ساعت ها در کنار هم باشند. این مساله او را به فکر فرو برده که ای کاش روشی برای تعامل و معاشرت بیشتر آدم ها وجود داشت! حتی روشی که کلامی در خود نداشته باشد اما روح آدم ها را به هم نزدیک کند.

همین افکار ایده «پیانو» را در ذهن او جرقه زد. این هنرمند بریتانیایی، نخستین بار در سال 2008 میلادی، به مدت سه هفته، 15 پیانو که روی آنها نوشته شده بود: « من مال تو هستم، مرا بنواز!» را در خیابان های شهر بیرمنگام در انگلستان قرار داد. این ایده عالی بود. پروژه این هنرمند با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. حدود 140 هزار نفر این پیانوها را نواختند و مردمان زیادی به موسیقی آنها گوش سپردند.

پس از آن، یکهزار پیانو با همین جمله ساده اما کاملا تاثیر گذار: «من مال تو هستم، مرا بنواز!» در 37 شهر در سراسر دنیا قرار داده شد و حدود 6 میلیون نفر آنها را نواختند و بدون کلام با اطرافیان خود ارتباط احساسی برقرار کردند.

این ایده مورد اسقبال هنرمندان سراسر دنیا قرار گرفته است و در شهرهای زیادی در دنیا در میدان ها، خیابان ها، پارک ها، مارکت ها، بازارها، کشتی ها و ... می توان «پیانوهای خیابانی» را مشاهده کرد که منتظر نواخته شدن هستند تا صدای مهر موسیقی به گوش اطرافیان برسد.