ایران رمان

ساده که میشوی همه چیزخوب میشود!خودت،غمت،مشکلت،هوای شهرت،ادم های اطرافت،حتی دشمنت.

یک ادم ساده که باشی؛برایت فرقی نمیکندکه تجمل چیست،که قیمت بهترین ماشین چند است،مهم نیست

بهترین نقطه شهرکجاست،رستوران چینی هابهترین غذایش چیست....

ساده که باشی،همیشه لبخندبرلب داری،همیشه درجیبت شکلات پیدامیشود،روی جدول های کنارخیابان

راه میروی،زیرباران؛دهانت راباز میکنی وقطره قطره مینوشی،ادم برفی درست میکنی وشال گردن ت رابه او

میبخشی!ساده که باشی،همین که بدانی بربری ولواش چنداست کفایت میکند،نیازی به غذای چینی نیست،

اب گوشت هم خوب است...

ساده که باشی،ادم های ساده را دوست داری؛بوی ناب ادم میدهی.......!

موافقم شدید