۱۶-۱۲-۹۳، ۰۹:۵۴ ب.ظ
غرق شدگي
غرق شدگي يكي از علل مرگ ومير بچه ها و نوجوانان است . عوامل زمينه ساز عبارتند از : بيماري صرع , عقب ماندگي ذهني , نداشتن آشنايي كافي با قوائد شناگري , افزايش استفاده از قايق هاي روباز و تندرو به خصوص شنا در مناطق حفاظت نشده .
هيچگاه فكر نكنيد كه كسي كه زير آب مانده ( حتي براي چند دقيقه ) حتماً مرده است . بعضي از افراد بعد از حتي نيم ساعت كه زير آب ماندشان در اب سرد گذشته است , زنده مانده اند .اين امر بع اين علت امكان پذير است كه در آب سرد , روند سوخت وساز بدن كند شده و مغز مي تواند با وجود فقدان اكسيژن براي مدت طولاني تري زنده بماند .
اقدامات اوليه :
در مواجهه با فرد غرق شده , بايد ابتدا وي را به كمك وسائلي از قبيل حلقه نجات , تكه الوار يا طناب بلند از آب خارج كرد .بايد اين نكته را در نظر داشت كه تنها زماني فرد مي تواند مستقيماً اقدام به نجات مصدوم كند كه اولاً دوره آموزشي نجات غريق را گذرانده باشد , چرا كه امكان غرق شدن يك ناجي فاقد صلاحيت , بسيار زياد است .
وقتي كه فرد غرق شده را از زير آب بيرون مي آوريد , شروع به تنفس دهان به دهان نماييد و در همين حال سعي كنيد كه فرد غرق شده را به سمت ساحل يا خشكي ببريد .
بايد بلافاصله پس از خروج مصدوم بيهوش از آب , ابتدا دهان وي را از گل و لاي و شن پاك كرد . نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها و معده هدر داد . به وضعيت تنفسي و ضربان قلب دقت شود . در صورتي كه مصدوم تنفس و ضربان قلب نداشت به سرعت عمليات احياي قلبي ريوي
CPR
را شروع مي كنيم .
مجدداً تاكيد مي شود , نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها تلف كرد , چرا كه با دادن تنفس مصنوعي قوي و مناسب تمام آب از ريه ها جذب بدن مي شود . در اوايل , تنفس مصنوعي قدري مشكل است ولي با جذب آب به بدن , تنفس دادن راحت تر مي شود . اگر طي عمليات احيا فرد مصدوم استفراغ كرد , فوراً او را به پهلو , وضعيت بهبودي ( ريكاوري ) برگردانده تا مواد مستفرغه وارد ريه ها نشود . گاه ممكن است طي تنفس مصنوعي مقداري هوا وارد معده شود كه خطر استفراغ دارد . در چنين مواردي فرد مصدوم را به شكم خوابانيده و دست هاي خود را به صورت ضربدر به دور شكم حلقه نمايد و مختصري بالا بكشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود . بايد توجه داشت اين عمل تنها در مواردي كه اشكال تنفسي وجود دارد انجام شود .
نكته :
در فردي كه به داخل آب هاي كم عمق شيرجه رفته و با سر به زمين برخورد كرده است , خطر قطع نخاع گردن ي و فلج اندام ها وجود دارد . در مواجهه با چنين مواردي هنگام جابجايي و عمل احيا , بايد بسيار احتياط نموده و سعي كرد تا كوچكترين حركتي به سر و گردن وي وارد نشود . همچنين در صورت نياز به عمليات احياي قلبي ريوي بايد از مانور فشار به فك استفاده كرد تا از آسيب به نخاع و ستون فقرات جلوگيري شود .
نكته بسيار مهم
كليه افراد غرق شده پس از نجات و اقدامات اوليه حتي اگر كاملاً هوشيار باشند , بايد به سرعت به بيمارستان منتقل شوند , چرا كه آب جذب شده مي تواند عوارض خطرناك و كشنده اي براي فرد داشته باشد .
غرق شدگي يكي از علل مرگ ومير بچه ها و نوجوانان است . عوامل زمينه ساز عبارتند از : بيماري صرع , عقب ماندگي ذهني , نداشتن آشنايي كافي با قوائد شناگري , افزايش استفاده از قايق هاي روباز و تندرو به خصوص شنا در مناطق حفاظت نشده .
هيچگاه فكر نكنيد كه كسي كه زير آب مانده ( حتي براي چند دقيقه ) حتماً مرده است . بعضي از افراد بعد از حتي نيم ساعت كه زير آب ماندشان در اب سرد گذشته است , زنده مانده اند .اين امر بع اين علت امكان پذير است كه در آب سرد , روند سوخت وساز بدن كند شده و مغز مي تواند با وجود فقدان اكسيژن براي مدت طولاني تري زنده بماند .
اقدامات اوليه :
در مواجهه با فرد غرق شده , بايد ابتدا وي را به كمك وسائلي از قبيل حلقه نجات , تكه الوار يا طناب بلند از آب خارج كرد .بايد اين نكته را در نظر داشت كه تنها زماني فرد مي تواند مستقيماً اقدام به نجات مصدوم كند كه اولاً دوره آموزشي نجات غريق را گذرانده باشد , چرا كه امكان غرق شدن يك ناجي فاقد صلاحيت , بسيار زياد است .
وقتي كه فرد غرق شده را از زير آب بيرون مي آوريد , شروع به تنفس دهان به دهان نماييد و در همين حال سعي كنيد كه فرد غرق شده را به سمت ساحل يا خشكي ببريد .
بايد بلافاصله پس از خروج مصدوم بيهوش از آب , ابتدا دهان وي را از گل و لاي و شن پاك كرد . نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها و معده هدر داد . به وضعيت تنفسي و ضربان قلب دقت شود . در صورتي كه مصدوم تنفس و ضربان قلب نداشت به سرعت عمليات احياي قلبي ريوي
CPR
را شروع مي كنيم .
مجدداً تاكيد مي شود , نبايد وقت را براي خارج كردن آب از ريه ها تلف كرد , چرا كه با دادن تنفس مصنوعي قوي و مناسب تمام آب از ريه ها جذب بدن مي شود . در اوايل , تنفس مصنوعي قدري مشكل است ولي با جذب آب به بدن , تنفس دادن راحت تر مي شود . اگر طي عمليات احيا فرد مصدوم استفراغ كرد , فوراً او را به پهلو , وضعيت بهبودي ( ريكاوري ) برگردانده تا مواد مستفرغه وارد ريه ها نشود . گاه ممكن است طي تنفس مصنوعي مقداري هوا وارد معده شود كه خطر استفراغ دارد . در چنين مواردي فرد مصدوم را به شكم خوابانيده و دست هاي خود را به صورت ضربدر به دور شكم حلقه نمايد و مختصري بالا بكشد تا هوا و آب از معده اش خارج شود . بايد توجه داشت اين عمل تنها در مواردي كه اشكال تنفسي وجود دارد انجام شود .
نكته :
در فردي كه به داخل آب هاي كم عمق شيرجه رفته و با سر به زمين برخورد كرده است , خطر قطع نخاع گردن ي و فلج اندام ها وجود دارد . در مواجهه با چنين مواردي هنگام جابجايي و عمل احيا , بايد بسيار احتياط نموده و سعي كرد تا كوچكترين حركتي به سر و گردن وي وارد نشود . همچنين در صورت نياز به عمليات احياي قلبي ريوي بايد از مانور فشار به فك استفاده كرد تا از آسيب به نخاع و ستون فقرات جلوگيري شود .
نكته بسيار مهم
كليه افراد غرق شده پس از نجات و اقدامات اوليه حتي اگر كاملاً هوشيار باشند , بايد به سرعت به بيمارستان منتقل شوند , چرا كه آب جذب شده مي تواند عوارض خطرناك و كشنده اي براي فرد داشته باشد .