ایران رمان

به کسی عشق بورز که لایق عشق تو باشد نه تشنه عشق ... چون تشنه عشق روزی سیراب می شود.

مانند پرنده باش که روی شاخه سست و ضعیف لحظه ای می نشینید و آواز میخواند و احساس میکند که شاخه می لرزد ،اما به آواز خواندن خود ادامه می دهد زیرا مطمئن است که بال و پر دارد.

بیش از آنکه خزان از راه برسد ، از هر بهار بهره مند شو .

زندگی شما از زمانی آغاز میشود که افسار سرنوشت خویش را در دست گیرید.

چقدر باشکوه است که دوستت بدارند و به مراتب باشکوه تر است که دوست بداری!

بدون دادگری هیچگونه پیش داوری درست نیست...

در نوشتن از آنچه دیگران نوشته اند ، نباید یاری خواست ،بلکه از جان و دل خویشتن است که باید یاری جست.

اگر انسان بتواند رنج را نیز به مانند شهری ترک گوید،می تواند خوشبختی را از سر گیرد.

ازدواج چیز شگفت آوری است،گاه شیران را روباه و گاه روبهان را شیر میکند.