همشون خوبياى خودشونو دارن و هم مشكلات خودشونو ....
اما هميچكدوم به اوايل ازدواج نميرسن ...
با متاهلى موافقم..
هر کدوم مزیتا و لذتای خاص دوران خودشو داره
سختی مخصوص خودشم داره
سه و دو
خب نمی دونم ولی سه رو هم قبول دارم
۱ و ۲
خب ، اما ۲ بهتره .
چون اونوقت یه کسیو داری که همیشه حامیته!
فقط 2....
شایدم1...
چون که ؟؟نمیدونم
مجرد......
خب معلومه دیگه.... اخه کی حوصله زیر بار رفتن این همه مسئولیت و تعهد رو داره!!!!
درضمن ادم از هر قید و شرطی ازاده.
دوستی هم که هرگز.... به دو دلیل:
۱ـاصلا خوشم نمیاد ۲ـ باز برمیگرده به همون که ادم از هر قید و شرطی ازاده
بستگی ب موقعیت داره من خودم بیشتر مجرد بودن یا فقط دوستی ساده رو ترجیح میدم ولی ی وقت میبینی واقعا نیاز داری تا ی نفر تمام وقت پشتت باشه و ازت حمایت کنه
ولی بازم مجرد باشو کیف دنیارو ببر