تفاوت قرض و بیع!

[fatemeh . R]

بیع، عقدى است که در آن، هر یک از فروشنده و خریدار با رضایت کامل، مال خود را در عوض مال طرف مقابل، به وى تملیک مى‏کند و با پایان گرفتن عقد، فروشنده مالک ثمن و خریدار مالک ثمن مى‏گردد.
در بیع، هر یک از عوضین مى‏تواند کالا یا پول باشد و لازم است مورد معامله (مبیع) عین باشد، نه منفعت؛ زیرا منفعت خرید و فروش نمى‏شود، بلکه اجاره داده مى‏شود. البته لازم نیست عین شخص باشد، کلى در ذمه و کلى در معین نیز مى‏تواند ثمن یا مثمن قرار گیرد.
در بیع، معمول نیست که چیزى را با مثل خودش معامله کنند، مثلا لیوانى را با لیوان دیگرى از همان نوع که داراى همان خصوصیات است، مبادله کنند؛ بر خلاف قرض که معمولا شخص مقدارى پول یا کالا در اختیار دیگرى مى‏گذارد، تا او مثل آن را پس از مدت زمان خاصى به وى برگرداند؛ به عبارت دیگر، در بیع طرفین معامله براى رسیدن به مقصودى معامله مى‏کنند؛ فروشنده احتیاج به ثمن و مشترى احتیاج به مثمن دارد و در نتیجه تبادل صورت مى‏گیرد، به خلاف قرض که تبادل بین دو شى‏ء مثل هم واقع مى‏شود و در اقتصادى که به ربا آلوده نشده باشد، هدف اصلى از آن کمک به قرض گیرنده است و به طور معمول قرض دهنده نفعى نمى‏برد.