ساکنین این جزیره به هیچ‌ کس اجازه نزدیک شدن نمی دهند

[hadis hpf]

جهان پر از نقاط ناشناخته‌ای است که تاکنون انسان نتوانسته به آنجا راه پیدا کند یا مکان‌هایی پر از معما که هنوز اسرار ناشناخته‌ی آنها برای انسان فاش نشده است. یکی از این مکان‌های ناشناخته و دور از تمدن که پای انسان مدرن به آنجا باز نشده است، جزیره‌ای در اقیانوس هند است که ساکنین آن هزاران سال است به هیچ‌کس اجازه نزدیک شدن نمی‌دهند. این بار در بنیتا، به شرح ماجرای این جزیره و ساکنینش می‌پردازیم.

ساکنین جزیره‌ی سنتینل شمالی در اقیانوس هند، هزاران سال است در نقطه‌ای دور‌افتاده و به دور از جوامع دیگر زندگی می‌کنند. هر‌کس که تلاش می‌کند به این جزیره نزدیک شود، با بارانی از تیرهای آنها مواجه می‌شود. به نظر می‌رسد این قبیله از عصر حجر تا‌کنون هیچ پیشرفتی نکرده است و فرهنگ قدیمی خود را حفظ کرده. اما شاید اگر این فرهنگ کم‌کم از بین برود، مجبور شوند با جوامع متمدن ارتباط برقرار کنند.

در قرن نوزدهم، قایق‌های زیادی به صخره‌های جزیره برخورد می‌کردند، اما به محض اینکه افراد کشتی قصد نزدیک شدن به جزیره را داشتند، افراد بومی به سمت آنها تیر پرتاب می‌کردند. یک بار در سال ۱۹۸۷، چند پلیس به دنبال یک متهم فراری به این جزیره راه پیدا کردند و با جسد متهم در حالیکه بدنش پر از تیر بود و گلویش بریده شده بود مواجه شده و به سرعت از آنجا فرار کردند.

جزیره سنتینل شمالی، ۷۲ کیلومتر مربع وسعت دارد و احتمالا بیشتر از ۴۰۰ نفر جمعیت ندارد. در اگوست ۱۹۸۱، یک کشتی به نامThe Primrose یا پامچال، در ساحل این جزیره لنگر انداخت. بومیان جزیره رفتارهای خشنی نشان دادند و نیزه و تیر به سمت آنها پرتاب می‌کردند. خوشبختانه کسی از افراد کشتی آسیب ندید و افراد با هلیکوپتر منتقل شدند.

دانشمندان بارها تلاش کرده‌اند تا بتوانند در کمال صلح با ساکنین جزیره ارتباط برقرار کنند. آنها برای بومیان جزیره هدیه خریده‌اند، لبخند زده و تعظیم کردند؛ اما واکنش بومیان تنها بی تفاوتی بوده و دو مرتبه آنها را با نیزه تهدید کردند.

در سال ۱۹۹۱، یک دانشمند هندی توانست توجه بومیان جزیره را جلب کند. به نظر می‌رسید سطل‌های پلاستیکی قرمز رنگ برای آنها جالب بوده. تا چندین سال آنها هر سطل قرمزی که کنار ساحل پیدا می کردند جمع‌آوری می‌کردند؛ اما همچنان از برقراری ارتباط با دانشمندان خودداری می‌کردند. با شنیدن فریاد آنها، انسان شناسان به این نتیجه رسیدند که بومیان سنتینل به زبانی صحبت می‌کنند که هیچ شباهتی با آنچه آنها در جزایر آندامن پیدا کردند ندارد. دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مردم این جزیره از هزاران سال پیش حتی با جزیره‌ی همسایه خود نیز ارتباطی نداشته‌اند. این جزیره قانوناً بخشی از هندوستان به شمار می‌آید؛ اما دولت هند رسما اعلام کرده که علاقه به دخالت در امور این جزیره ندارد و بومیان سنتینل می‌توانند آنگونه که می‌خواهند زندگی کنند. دولت همچنین به توریست‌ها اجازه رفتن به آنجا را نمی‌دهد و این مساله دلایلی کاملاً منطقی دارد. یکی به دلیل اینکه آن منطقه برای همه خطرناک است (در سال ۲۰۰۶، دو ماهیگیر که به دلیل شرایط بد آب و هوایی به این جزیره آمده بودند به دست بومیان کشته شدند)، دوم اینکه بومیان جزیره ایمنی بدنی ضعیفی نسبت به بیماری‌های جوامع امروزی دارند و حتی یک سرماخوردگی ساده می‌تواند آنها را از پا درآورد.

حضور چنین افرادی، که هیچ چیز از اینترنت و بمب اتم نمی‌دانند و هنوز با فرهنگ هزاران سال پیش زندگی می‌کنند، آن هم در قرن بیست و یکم شگفت‌انگیز است. اگرچه این افراد هیچ علاقه‌ای به دنیای خارج از جزیره ندارند اما زندگی آنها همیشه برای انسان‌های مدرن جالب بوده است. آنها چه فکری درباره‌ی دنیای بیرون از جزیره می‌کنند؟ زندگی کردن در دنیای کوچک‌شان چه حال و هوایی دارد؟

منابع: unbelievable-facts, brightside

[صنم بانو]

چه جالب.مثل انسانهاى اوليه هستن.

ولى دمشون جوووش همه غريبه ها رو مى کشن.