۰۲-۰۲-۰، ۱۰:۰۴ ق.ظ
۰۲ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۰۹:۲۴
«نون خ» و «احضار» با پروتکل‌های ناقص کرونایی!
چرا رعایت نصفه و نیمه پروتکل‌های بهداشتی در سریال علیرضا افخمی، مضر است؟
روزنامه خراسان نوشت: چرا رعایت نصفه و نیمه پروتکل‌های بهداشتی در سریال علیرضا افخمی، مضر است؟
پس از فصل سوم سریال «نون خ»، مجموعه «احضار» به کارگردانی علیرضا افخمی، دومین سریال است که در قصه اشاره‌هایی به بیماری کووید-۱۹ و شیوع کرونا دارد؛ اشاره هایی که اگرچه در ابتدا به نظر می‌رسد به نفع ترویج رعایت پروتکل‌های بهداشتی است، اما با پروتکل‌های ناقص سریال، شاید مضر هم باشد.
![[عکس: 2590524_368.jpg]](https://cdn.bartarinha.ir/files/fa/news/1400/2/2/2590524_368.jpg)
رعایت نصفه و نیمه پروتکل‌ها در «احضار»
سریال «احضار» هم مانند «نون خ» اشاره‌هایی گذرا به شیوع کرونا دارد، اما این مجموعه هم تکلیفش با ماجرا روشن نیست. شخصیت‌های سریال گاهی با ماسک دیده می‌شوند و گاهی بدون ماسک. مثلا در یکی از قسمت‌ها دیدیم که مراسم ختم با حضور افراد در مسجد برگزار شده و شخصیت «زهره» پیش از ورود به مسجد ماسک می‌زند، یا شخصیت «مائده» با ماسک به جلسه احضار روح و ملاقات دوستش می‌رود، اما بدون ماسک به کافی‌شاپ می‌رود و با خواستگارش دیدار می‌کند. شخصیت «سوسن» که پدرش مبتلا به کووید-۱۹ است به بهانه قرنطینه بودن پدرش در خانه، به دیدار دوست خود می‌رود و هنگام صحبت با او ماسکش را برمی‌دارد. در این وضعیت توصیه‌های مستقیم درباره لزوم قرنطینه فرد مبتلا و ارتباط نداشتن او با دیگران در سریال، نه تنها تاثیر مثبتی در فرهنگ‌سازی ندارد، بلکه خنده‌دار و غیرقابل باور به نظر می‌رسد.
ماسک‌های زیر چانه «نون خ»
قصه سریال «نون خ» هم تحت تاثیر شرایط فعلی، اشاره‌هایی به شیوع کرونا در دنیا داشت. شخصیت «نوری» و اهالی روستا ماسک را زیر چانه خود می‌زدند و هنگام ملاقات با یکدیگر، به صورت درست و اصولی از آن استفاده نمی‌کردند. مراسم عروسی نیز بدون محدودیت خاصی برگزار می‌شد، جز این که شخصیت‌ها هنگام ورود ماسک به صورت داشتند، ماسک‌هایی که پس از ورود به خانه «نوری» زیر چانه زده می‌شد! شخصیت «سیروس» مبتلا به کووید-۱۹ نبود، اما اطرافیانش را فریب داده بود و وانمود به بیماری می‌کرد، با وجود این با ماسک و کپسول اکسیژن، آزادانه در روستا رفت و آمد می‌کرد. هرچند که در سریال گفته می‌شد وضعیت شیوع کرونا در روستایی که نمایش داده می‌شود سفید است، اما در هر صورت رعایت غیراصولی و ناقص پروتکل‌های بهداشتی در سریال اشتباه است و بهتر بود شرایط عادی به تصویر کشیده شود.
ناشناخته بودن کرونا
واضح است که اقتضای فیلم ها و سریال‌ها این است که شخصیت‌ها ماسک نداشته باشند و امکان رعایت پروتکل‌های بهداشتی جلوی دوربین وجود ندارد، بنابراین در چنین شرایطی چه اصراری وجود دارد که سریال‌ها به موضوع شیوع کرونا بپردازند و اشاره نصفه و نیمه داشته باشند؟ علاوه بر این، ویروس کرونا هنوز ناشناخته است و مطالعات و تحقیقات جدید، هربار توصیه‌های جدیدی مطرح می‌کنند و قطعیتی درباره بسیاری از موضوعات مانند راه‌های انتقال و درمان وجود ندارد، مانند توصیه‌های جدید به پوشیدن دو ماسک. به همین دلیل بهتر است سریال‌هایی که شیوع کرونا در آن‌ها موضوعیت ندارد، تصویر اشتباهی از رعایت پروتکل‌ها ارائه ندهند و شرایط عادی را به تصویر بکشند.
پس از فصل سوم سریال «نون خ»، مجموعه «احضار» به کارگردانی علیرضا افخمی، دومین سریال است که در قصه اشاره‌هایی به بیماری کووید-۱۹ و شیوع کرونا دارد؛ اشاره هایی که اگرچه در ابتدا به نظر می‌رسد به نفع ترویج رعایت پروتکل‌های بهداشتی است، اما با پروتکل‌های ناقص سریال، شاید مضر هم باشد.
رعایت نصفه و نیمه پروتکل‌ها در «احضار»
سریال «احضار» هم مانند «نون خ» اشاره‌هایی گذرا به شیوع کرونا دارد، اما این مجموعه هم تکلیفش با ماجرا روشن نیست. شخصیت‌های سریال گاهی با ماسک دیده می‌شوند و گاهی بدون ماسک. مثلا در یکی از قسمت‌ها دیدیم که مراسم ختم با حضور افراد در مسجد برگزار شده و شخصیت «زهره» پیش از ورود به مسجد ماسک می‌زند، یا شخصیت «مائده» با ماسک به جلسه احضار روح و ملاقات دوستش می‌رود، اما بدون ماسک به کافی‌شاپ می‌رود و با خواستگارش دیدار می‌کند. شخصیت «سوسن» که پدرش مبتلا به کووید-۱۹ است به بهانه قرنطینه بودن پدرش در خانه، به دیدار دوست خود می‌رود و هنگام صحبت با او ماسکش را برمی‌دارد. در این وضعیت توصیه‌های مستقیم درباره لزوم قرنطینه فرد مبتلا و ارتباط نداشتن او با دیگران در سریال، نه تنها تاثیر مثبتی در فرهنگ‌سازی ندارد، بلکه خنده‌دار و غیرقابل باور به نظر می‌رسد.
ماسک‌های زیر چانه «نون خ»
قصه سریال «نون خ» هم تحت تاثیر شرایط فعلی، اشاره‌هایی به شیوع کرونا در دنیا داشت. شخصیت «نوری» و اهالی روستا ماسک را زیر چانه خود می‌زدند و هنگام ملاقات با یکدیگر، به صورت درست و اصولی از آن استفاده نمی‌کردند. مراسم عروسی نیز بدون محدودیت خاصی برگزار می‌شد، جز این که شخصیت‌ها هنگام ورود ماسک به صورت داشتند، ماسک‌هایی که پس از ورود به خانه «نوری» زیر چانه زده می‌شد! شخصیت «سیروس» مبتلا به کووید-۱۹ نبود، اما اطرافیانش را فریب داده بود و وانمود به بیماری می‌کرد، با وجود این با ماسک و کپسول اکسیژن، آزادانه در روستا رفت و آمد می‌کرد. هرچند که در سریال گفته می‌شد وضعیت شیوع کرونا در روستایی که نمایش داده می‌شود سفید است، اما در هر صورت رعایت غیراصولی و ناقص پروتکل‌های بهداشتی در سریال اشتباه است و بهتر بود شرایط عادی به تصویر کشیده شود.
ناشناخته بودن کرونا
واضح است که اقتضای فیلم ها و سریال‌ها این است که شخصیت‌ها ماسک نداشته باشند و امکان رعایت پروتکل‌های بهداشتی جلوی دوربین وجود ندارد، بنابراین در چنین شرایطی چه اصراری وجود دارد که سریال‌ها به موضوع شیوع کرونا بپردازند و اشاره نصفه و نیمه داشته باشند؟ علاوه بر این، ویروس کرونا هنوز ناشناخته است و مطالعات و تحقیقات جدید، هربار توصیه‌های جدیدی مطرح می‌کنند و قطعیتی درباره بسیاری از موضوعات مانند راه‌های انتقال و درمان وجود ندارد، مانند توصیه‌های جدید به پوشیدن دو ماسک. به همین دلیل بهتر است سریال‌هایی که شیوع کرونا در آن‌ها موضوعیت ندارد، تصویر اشتباهی از رعایت پروتکل‌ها ارائه ندهند و شرایط عادی را به تصویر بکشند.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !