۲۱-۰۸-۹۲، ۰۶:۱۱ ب.ظ
پیش از هر چیز برایت آرزومندم که به خوبی ها عشق بورزی
ونیکان و نیکویی ها نیز به تو روی بیاورند.
ارزو دارم دوستانی داشته باشی,برخی نت دوست و برخی دوسدار
که دست کم,یکی در جمعشان
مورد اعتمادت باشد.
چون زندگی بدین گونه هست,برایت ارزومندم که دشمن نیز داشته باشی,
نه کم و نه زیاد,درست به اندازه,تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قرار دهد,که دست کم یکی از انها اعتراضش بحق باشد
تا زیاده به خودت غره نشوی.
همچنین,برایت ارزومندم صبور باشی
نه باکسانی که اشتباهات کوچک میکنند,که این کار اسانی است
بلکه با کسانی که اشتباهات بزرگ میکنند.
امیدوارم به پرنده ای دانه بدهی و به اواز مرغ سحری گوش کنی
وقتی که اواز سحرگاهی اش را سر میدهد.
چرا که از این راه,
احساسی زیبا خواهی یافت,به رایگان.
امیدوارم که دانه ای هم بر خاک بیفشانی,هر چند خرد بوده باشد
و با روئیدنش همراه شوی
تا دریابی چقدر زندگی در یک درخت جریان دارد.
ارزومندم اگر به پول و ثروتی رسیدی
ان را پیش رویت بگذاری و بگویی: این دارایی من است
فقط برای این که اشکار شود کدامتان ارباب دیگری است!
اری,پول ارباب بدی است اما خدمتگذار خوبی است.
و در پایان برایت ای مهربان ارزومندم
همواره دوستی خوب و یکدل داشته باشی
تا اگر فردا ازرده شدی یا پس فردا شادمان گشتی
با هم از عشق سخن بگویید و دوباره شکوفا شوید.
ویکتور هوگو