منبع تغذيه :
انتخاب منبع تغذيه درست ، براي يك سيستم از مهمترين پارامترها به شمار مي رود . دو عامل مهم در انتخاب آن بسته به مادربوردهاي AT يا ATX و BTX متفاوت است و عامل ديگر توان خروجي يك منبع برحسب WATT مي باشد .
هر سيستم الكترونيكي براي تأمين ولتاژ مورد نياز خود و ولتاژ المان هاي خود محتاج به سيستم تغذيه است تا برق مورد نياز براي هر قطعه سخت افزاري تأمين و تنظيم كند تا در شرايط نامطلوب برق صدمه اي به المان ها وارد نشود . به طور كلي خطوط AC يا متناوب با سه روش DC مي شوند :
<!--[if !supportLists]-->1) <!--[endif]-->روش موازي
<!--[if !supportLists]-->2) <!--[endif]--> روش خطي سري
<!--[if !supportLists]-->3) <!--[endif]--> روش سوئيچنيگ
در دو روش اول اتلاف انرژي زيادي وجود داشته در نتيجه المان هاي تغذيه داغ شده قادر به تأمين جريان زياد نيستند . اما لازمه تغذيه خوب دادن حداكثر جريان لازم خروجي است البته بدون افت ولتاژ خروجي و نيز عدم اتلاف انرژي .
در روش سوئيچنيگ به دليل قطع و وصل شدن المانهاي آن انرژي كمتري در المانهاي تلف شده و جريان بالا مي رود از طرفي تغذيه هاي سوئيچنيگ داراي حجم و وزن كمتر مي باشد پس حمل آنها نيز راحتر است . وجود عوامل ذكر شده براي اين تغذيه ها سبب شده كه اين تغذيه ها مهمترين نوع تغذيه براي سيستم هاي كامپيوتري باشند .
براي بالا رفتن راندمان كار دراين تغذيه ها پارامترهايي نيز وجود دارند كه در كاركرد سيستم حياتي اند.
محدوديت جريان : هنگامي كه عملكرد تغذيه از حالت safety بيشتر شود با برگشت كردن از خروجي ميدان جريان خروجي تنظيم مي شود.
محدوديت ولتاژ : يك تغذيه خوب بايستي در مقابل افزايش ناگهاني ولتاژ ورودي ايمني داشته باشد. دو فيوز با نامهاي IDR و VDR كه مقاومت آنها با افزايش جريان تغيير مي كند . تأثير نوساني ايجاد شده در ورودي را كنترل مي كنند تا ولتاژ خروجي ثابت باقي بماند .
خاموش كردن گرمايي : هنگامي كه روي تغذيه از حد نرمال بيشتر شود منبع باسيتي توانايي خاموشي اتومات را داشته باشد .
بايد توجه داشت دستگاههاي الكترونيكي وجود دارند كه نسبت به كاهش و افزايش ولتاژ حساس نيستند. اين نوع دستگاهها از تغذيه هاي نوع 1و2 (تغذيه ترانسي) كه نسبتاً ارزانتر هستند استفاده مي كنند . اين گونه منابع در سيستم هاي كامپيوتري كاربري ندارند زيرا :
<!--[if !supportLists]-->1) <!--[endif]--> ولتاژ خروجي دقيقي ندارند و تلفات انرژي آنها زياد است .
<!--[if !supportLists]-->2) <!--[endif]--> كنترلي بر ورودي و خروجي ندارند (تغيير ورودي = تغيير خروجي) .
<!--[if !supportLists]-->3) <!--[endif]--> بازدهي كم (زير 40% ) علارقم مدل سوئيچنيگ كه 80% بازدهي اش است .
<!--[if !supportLists]-->4) <!--[endif]-->جريان خروجي پايين (زير آمپر) .
اساس كار تغذيه هاي سوئيچنيگ بر سوئيچ كردن ولتاژ ورودي به خروجي توسط المانهاي نيمه هادي (ترانزيستور) است . بدين ترتيب كه ولتاژ ورودي پس از عبور از فيوزهاي IDR و VDR توسط يك مدار كوچك يكسو شده و فيلتر مي شود . پس ولتاژ مستقيم به وسيله چند المان نيمه هادي ديگر به قسمت خروجي سوئيچ مي شود . مدت زمان قطع به نسبت وصل بودن آنها جريان و ولتاژ خروجي را تأمين و تنظيم مي كند.
انتخاب منبع تغذيه درست ، براي يك سيستم از مهمترين پارامترها به شمار مي رود . دو عامل مهم در انتخاب آن بسته به مادربوردهاي AT يا ATX و BTX متفاوت است و عامل ديگر توان خروجي يك منبع برحسب WATT مي باشد .
هر سيستم الكترونيكي براي تأمين ولتاژ مورد نياز خود و ولتاژ المان هاي خود محتاج به سيستم تغذيه است تا برق مورد نياز براي هر قطعه سخت افزاري تأمين و تنظيم كند تا در شرايط نامطلوب برق صدمه اي به المان ها وارد نشود . به طور كلي خطوط AC يا متناوب با سه روش DC مي شوند :
<!--[if !supportLists]-->1) <!--[endif]-->روش موازي
<!--[if !supportLists]-->2) <!--[endif]--> روش خطي سري
<!--[if !supportLists]-->3) <!--[endif]--> روش سوئيچنيگ
در دو روش اول اتلاف انرژي زيادي وجود داشته در نتيجه المان هاي تغذيه داغ شده قادر به تأمين جريان زياد نيستند . اما لازمه تغذيه خوب دادن حداكثر جريان لازم خروجي است البته بدون افت ولتاژ خروجي و نيز عدم اتلاف انرژي .
در روش سوئيچنيگ به دليل قطع و وصل شدن المانهاي آن انرژي كمتري در المانهاي تلف شده و جريان بالا مي رود از طرفي تغذيه هاي سوئيچنيگ داراي حجم و وزن كمتر مي باشد پس حمل آنها نيز راحتر است . وجود عوامل ذكر شده براي اين تغذيه ها سبب شده كه اين تغذيه ها مهمترين نوع تغذيه براي سيستم هاي كامپيوتري باشند .
براي بالا رفتن راندمان كار دراين تغذيه ها پارامترهايي نيز وجود دارند كه در كاركرد سيستم حياتي اند.
محدوديت جريان : هنگامي كه عملكرد تغذيه از حالت safety بيشتر شود با برگشت كردن از خروجي ميدان جريان خروجي تنظيم مي شود.
محدوديت ولتاژ : يك تغذيه خوب بايستي در مقابل افزايش ناگهاني ولتاژ ورودي ايمني داشته باشد. دو فيوز با نامهاي IDR و VDR كه مقاومت آنها با افزايش جريان تغيير مي كند . تأثير نوساني ايجاد شده در ورودي را كنترل مي كنند تا ولتاژ خروجي ثابت باقي بماند .
خاموش كردن گرمايي : هنگامي كه روي تغذيه از حد نرمال بيشتر شود منبع باسيتي توانايي خاموشي اتومات را داشته باشد .
بايد توجه داشت دستگاههاي الكترونيكي وجود دارند كه نسبت به كاهش و افزايش ولتاژ حساس نيستند. اين نوع دستگاهها از تغذيه هاي نوع 1و2 (تغذيه ترانسي) كه نسبتاً ارزانتر هستند استفاده مي كنند . اين گونه منابع در سيستم هاي كامپيوتري كاربري ندارند زيرا :
<!--[if !supportLists]-->1) <!--[endif]--> ولتاژ خروجي دقيقي ندارند و تلفات انرژي آنها زياد است .
<!--[if !supportLists]-->2) <!--[endif]--> كنترلي بر ورودي و خروجي ندارند (تغيير ورودي = تغيير خروجي) .
<!--[if !supportLists]-->3) <!--[endif]--> بازدهي كم (زير 40% ) علارقم مدل سوئيچنيگ كه 80% بازدهي اش است .
<!--[if !supportLists]-->4) <!--[endif]-->جريان خروجي پايين (زير آمپر) .
اساس كار تغذيه هاي سوئيچنيگ بر سوئيچ كردن ولتاژ ورودي به خروجي توسط المانهاي نيمه هادي (ترانزيستور) است . بدين ترتيب كه ولتاژ ورودي پس از عبور از فيوزهاي IDR و VDR توسط يك مدار كوچك يكسو شده و فيلتر مي شود . پس ولتاژ مستقيم به وسيله چند المان نيمه هادي ديگر به قسمت خروجي سوئيچ مي شود . مدت زمان قطع به نسبت وصل بودن آنها جريان و ولتاژ خروجي را تأمين و تنظيم مي كند.
ستایش یعنی این حسی که دارم
:)