۲۵-۱۱-۹۹، ۰۹:۵۳ ق.ظ
دکتر فاطیما ابراهیمی فیزیکدان «آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون» (PPPL) آمریکا و متولد تهران، موشک «همجوشی هستهای» جدیدی را ابداع کرده است که میتواند انسانها را ۱۰ بار سریعتر از پیشرانهای فضایی کنونی به مریخ برساند.
همشهری آنلاین: دکتر فاطیما ابراهیمی فیزیکدان «آزمایشگاه فیزیک پلاسمای پرینستون» (PPPL) آمریکا و متولد تهران، موشک «همجوشی هستهای» جدیدی را ابداع کرده است که میتواند انسانها را ۱۰ بار سریعتر از پیشرانهای فضایی کنونی به مریخ برساند.
دکتر فاطیما ابراهیمی یک موشک جدید استفاده کننده از همجوشی هستهای اختراع کرده است که میتواند روزی انسان را به مریخ برساند. این دستگاه از میدانهای مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از پشت موشک استفاده میکند و فضاپیما را به فضا میفرستد.
استفاده از میدانهای مغناطیسی به دانشمندان امکان میدهد تا میزان رانش را برای یک مأموریت خاص تنظیم کنند و فضانوردان هنگام سفر به جهانهای دور مقدار رانش را تغییر دهند.
اختراع این دانشمند ایرانیتبار همچنین میتواند فضانوردان را ۱۰ برابر سریعتر از رانشگرهای فضایی فعلی که از میدانهای الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده میکنند، به سیاره سرخ ببرد.
فاطیما ابراهیمی درباره موشک اختراعی چه گفت؟
ابراهیمی گفت: «من مدتی است که در حال بررسی این برداشت هستم. سال ۲۰۱۷ نشسته بودم و به شباهتهای اگزوز یا خروجی ماشین با ذرات پرسرعت فکر میکردم که این ایده به ذهنم رسید.»
پلاسما (حالت چهارم ماده) حالت داغ و باردار مادهای است که از الکترونهای آزاد و هستههای اتمی تشکیل شده و ۹۹ درصد از جهان مرئی مربوط به آن است و قادر به تولید مقادیر زیادی انرژی است. دانشمندان به طور شبانهروزی در تلاش برای ایجاد همجوشی هستهای در یک آزمایشگاه هستند به این امید که انرژی عظیم ایجاد شده با آن برای تولید برق برای موشکهایی که در اعماق فضا حرکت میکنند، استفاده کنند.
رانشگرهای فعلی پلاسما که از میدانهای الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده میکنند فقط میتوانند یک «تکانه ویژه» کمی تولید کنند. تکانه ویژه (specific impulse)، تکانهای است که به ازای استفاده از مقدار مشخصی از سوخت به موشک وارد میشود و در واقع مقیاسی است برای سنجش سرعت خروجی یا اگزوز از موتور موشک. هر چه تکانه ویژه موتور موشک بالاتر باشد میزان بهرهوری آن بالاتر است.
اما شبیهسازیهای کامپیوتری انجام شده با کامپیوترهای PPPL و «مرکز ملی کامپیوتری پژوهشهای انرژی» آمریکا (دفتری وابسته به وزارت انرژی آمریکا واقع در آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی در برکلی کالیفرنیا) نشان داد که این برداشت جدید رانشگر پلاسما میتواند خروجی با سرعت صدها کیلومتر در ثانیه تولید کند و ۱۰ برابر سریعتر از رانشگرهای دیگر باشد.
به گفته ابراهیمی، سرعت بالاتر فضاپیما در ابتدای شروع سفر فضایی میتواند سیارههای خارجی منظومه شمسی را در دسترسی فضانوردان قرار دهد.
دکتر فاطیما ابراهیمی یک موشک جدید استفاده کننده از همجوشی هستهای اختراع کرده است که میتواند روزی انسان را به مریخ برساند. این دستگاه از میدانهای مغناطیسی برای شلیک ذرات پلاسما از پشت موشک استفاده میکند و فضاپیما را به فضا میفرستد.
استفاده از میدانهای مغناطیسی به دانشمندان امکان میدهد تا میزان رانش را برای یک مأموریت خاص تنظیم کنند و فضانوردان هنگام سفر به جهانهای دور مقدار رانش را تغییر دهند.
اختراع این دانشمند ایرانیتبار همچنین میتواند فضانوردان را ۱۰ برابر سریعتر از رانشگرهای فضایی فعلی که از میدانهای الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده میکنند، به سیاره سرخ ببرد.
فاطیما ابراهیمی درباره موشک اختراعی چه گفت؟
ابراهیمی گفت: «من مدتی است که در حال بررسی این برداشت هستم. سال ۲۰۱۷ نشسته بودم و به شباهتهای اگزوز یا خروجی ماشین با ذرات پرسرعت فکر میکردم که این ایده به ذهنم رسید.»
پلاسما (حالت چهارم ماده) حالت داغ و باردار مادهای است که از الکترونهای آزاد و هستههای اتمی تشکیل شده و ۹۹ درصد از جهان مرئی مربوط به آن است و قادر به تولید مقادیر زیادی انرژی است. دانشمندان به طور شبانهروزی در تلاش برای ایجاد همجوشی هستهای در یک آزمایشگاه هستند به این امید که انرژی عظیم ایجاد شده با آن برای تولید برق برای موشکهایی که در اعماق فضا حرکت میکنند، استفاده کنند.
رانشگرهای فعلی پلاسما که از میدانهای الکتریکی برای حرکت ذرات استفاده میکنند فقط میتوانند یک «تکانه ویژه» کمی تولید کنند. تکانه ویژه (specific impulse)، تکانهای است که به ازای استفاده از مقدار مشخصی از سوخت به موشک وارد میشود و در واقع مقیاسی است برای سنجش سرعت خروجی یا اگزوز از موتور موشک. هر چه تکانه ویژه موتور موشک بالاتر باشد میزان بهرهوری آن بالاتر است.
اما شبیهسازیهای کامپیوتری انجام شده با کامپیوترهای PPPL و «مرکز ملی کامپیوتری پژوهشهای انرژی» آمریکا (دفتری وابسته به وزارت انرژی آمریکا واقع در آزمایشگاه ملی لاورنس برکلی در برکلی کالیفرنیا) نشان داد که این برداشت جدید رانشگر پلاسما میتواند خروجی با سرعت صدها کیلومتر در ثانیه تولید کند و ۱۰ برابر سریعتر از رانشگرهای دیگر باشد.
به گفته ابراهیمی، سرعت بالاتر فضاپیما در ابتدای شروع سفر فضایی میتواند سیارههای خارجی منظومه شمسی را در دسترسی فضانوردان قرار دهد.
از یهـ جاییـ بهـ بعدـ اگر نریـ خـــــری !