استیو مک‌کوری: سی سال ثبت پرتره‌‌ها

[v.a.y]

یک پزشک: من اولین بار کارهای «استیو مک‌کوری» را در گوگل ریدر دیدم. عکس‌های او فقط یک پرتره ساده نبودند، داستانی از فرهنگ و احساسات مردمی در هر عکس موج می‌زد. داستانی که اگر مک‌کوری نبود، نادیده می‌ماند. قرار شده نمایشگاهی از ۳۰ سال کار مک‌کوری در ایتالیا برگزار گردد و ۱۵۰ پرتره از کارهایی که او در طول این مدت با دوربین خود ثبت کرده، به نمایش درآیند. این عکس‌ها، نمایش‌دهنده‌ی مردمی در سرتاسر دنیا و با فرهنگ‌های مختلف خواهند بود. او در این عکس‌ها به خوبی روح فرهنگ‌ها و احساسات مردم ساکن آن منطقه را نشان داده‌است.

مک‌کوری گفته: «یک پرتره برای من، به معنای ارتباط است. به گونه‌ای، با یک فرد مرتبط می‌شوید، چه از لحاظ احساسی و چه از لحاظ بصری. باور دارم که داستان‌های زندگی یک فرد، روی چهره‌اش نگاشته شده‌اند. این راهی جادویی و مرموز است که به‌واسطه‌ی ان خواهید توانست با کسی ارتباط برقرار کنید. توضیحش دشوار است. وقتی ببینید، این حس را درک خواهید کرد.»

این نمایشگاه، در تاریخ آوریل سال ۲۰۱۵ شروع به کار خواهد کرد و در Villa Reale di Monza برپا می‌گردد.

۱- مردی مسن از قبیله راباری، راجستان، هند. سال ۲۰۱۰

۲- پرتره پسری از قبیله سوری، روستای اُمو، اتیوپی. سال ۰۱۳٫

۳- بازی سایه، پریه خان، آنگ‌کُر، کامبوج. سال ۱۹۹۹٫

۴- بچه‌هایی از قبیله کارا، روستای اُمو، اتیوپی. سال ۲۰۱۳

۵- کارگران لوکوموتیو بخار در هند. سال ۱۹۸۳٫

۶- بمبئی، هند

۷- هند

۸- صنعا، یمن

۹- راجستان، هند

۱۰- پاراگوئه

۱۱- یانگون، میانمار/ برمه

۱۲- پسری روی صندلی، روستای اُمو، اتیوپی سال ۲۰۱۳٫

۱۳- دختری کنار دروازه در افغانستان، سال ۲۰۰۳٫

۱۴- رابرت دنیرو، نیویورک، سال ۲۰۱۰٫

۱۵- شترها در کنار خط لوله‌ی نفت آتش‌گرفته در کویت، سال ۱۹۹۱٫

۱۶- پرتره‌ای که در تاگونگ تبت، در سال ۱۹۹۱ ثبت شده. این پرتره قرار است در نمایشگاه ایتالیا به نمایش در آید.

۱۷- پرتره‌ای از یک پناهنده اهل ایالت بلوچستان پاکستان، سال ۱۹۸۱٫ این پرتره نیز قرار است در نمایشگاه به نمایش در آید.