۱۲-۱۱-۹۳، ۱۰:۰۳ ب.ظ
اطفال حین خوابگردی ![[عکس: index.jpg8796879.jpg]](http://www.hidoctor.ir/wp-content/uploads/2015/02/index.jpg8796879.jpg)
این متخصص روانپزشکی در ادامه تصریح کرد: در برخی موارد نادر فرد ممکن است از منزل خارج شود، از بلندی سقوط کند، با اشیاء اطراف خود برخورد کند و حادثه بیافریند و هم‌چنین ممکن است در همان حالت رانندگی کند و منجر به مرگ فردی شود.
وی در ادامه با توجه به این حوادث احتمالی گفت: بنابراین به اطرافیان این افراد توصیه می‌شود درب منزل را قفل و کلید را از دسترس خارج کنند، در مسیر‌های احتمالی حرکت فرد مبتلا به خوابگردی اشیاء ریز و شکننده قرار ندهند، سوئیچ ماشین را از دسترس خارج کنند، تمام درب‌ها و پنجره‌ها را ببند.
این عضو هیات علمی موسسه آموش عالی هلال احمر ایران با بیان اینکه تاکنون علت شناخته شده‌ای برای خوابگردی مطرح نشده است عنوان کرد: ولی نتایج برخی مطالعات نشان داده که استرس، اضطراب و مشغله‌های روزانه می‌تواند در بروز این مشکل تاثیر داشته باشد به گونه‌ای که هر چه این عوامل افزایش یابد این احتمال نیز افزایش پیدا می‌کند.
ناصحی در بخش دیگری از سخنانش یادآور شد: خوابگردی غالبا در یک سوم ابتدایی خواب اتفاق می‌افتد و در ساعات پایانی خواب کم‌تر دیده می‌شود.
به گفته وی؛ بر اساس آمار 10 تا 30 درصد کودکان و 4 تا 5 درصد بزرگسالان در جهان به خوابگردی مبتلا هستند که البته گمان می‌رود این آمار در کشور ما نیز صادق باشد.
این متخصص روانپزشکی در پایان خاطرنشان کرد: خوابگردی درمان قطعی ندارد اما این افراد باید تحت نظر روانپزشک از داروهای خواب‌آور که خواب آنها را عمیق‌تر می‌کند استفاده کنند. علاوه بر این این بیماران و اطرافیان آنها باید توسط یک روانپزشک مشاوره شوند تا عوامل استرس‌زا و زمینه ساز این مشکل شناسایی شود.
کودک خوابگرد نیاز به مراقبت های ویژه ای از سوی والدین دارد و مراقبت از او در هنگام شب بسیار واجب و ضروری است اکثر افرادی که خواب گرد هستند دچار آسیب های جسمی در حین خوابگردی می شوند.
دکتر عباسعلی ناصحی گفت: خوابگردی یا راه رفتن در خواب یک اختلال خواب است که برخی افراد به آن دچار هستند. این اختلال معمولا در سنین کودکی(4 تا 5 سالگی) آغاز می‌شود و تا سن بلوغ بهبود می‌یابد اما در برخی دیگر ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا کند.
وی افزود: این افراد در هنگام خواب از رختخواب خارج شده و مقداری راه می‌روند و مجدد به رختخواب بازمی‌گردن ند و یا در محلی جدید می‌خوابند و هنگامی که صبح از خواب بیدار می‌شوند هیچ چیز را به یاد نمی‌آورند. خوابگردی غالبا برای خود فرد یا اطرافیان آن خطری را به همراه ندارد مگر در مواقع نادر آن هم هنگامی که فرد مبتلا به خوابگردی کارهای خطرناک انجام دهد.این متخصص روانپزشکی در ادامه تصریح کرد: در برخی موارد نادر فرد ممکن است از منزل خارج شود، از بلندی سقوط کند، با اشیاء اطراف خود برخورد کند و حادثه بیافریند و هم‌چنین ممکن است در همان حالت رانندگی کند و منجر به مرگ فردی شود.
وی در ادامه با توجه به این حوادث احتمالی گفت: بنابراین به اطرافیان این افراد توصیه می‌شود درب منزل را قفل و کلید را از دسترس خارج کنند، در مسیر‌های احتمالی حرکت فرد مبتلا به خوابگردی اشیاء ریز و شکننده قرار ندهند، سوئیچ ماشین را از دسترس خارج کنند، تمام درب‌ها و پنجره‌ها را ببند.
این عضو هیات علمی موسسه آموش عالی هلال احمر ایران با بیان اینکه تاکنون علت شناخته شده‌ای برای خوابگردی مطرح نشده است عنوان کرد: ولی نتایج برخی مطالعات نشان داده که استرس، اضطراب و مشغله‌های روزانه می‌تواند در بروز این مشکل تاثیر داشته باشد به گونه‌ای که هر چه این عوامل افزایش یابد این احتمال نیز افزایش پیدا می‌کند.
ناصحی در بخش دیگری از سخنانش یادآور شد: خوابگردی غالبا در یک سوم ابتدایی خواب اتفاق می‌افتد و در ساعات پایانی خواب کم‌تر دیده می‌شود.
به گفته وی؛ بر اساس آمار 10 تا 30 درصد کودکان و 4 تا 5 درصد بزرگسالان در جهان به خوابگردی مبتلا هستند که البته گمان می‌رود این آمار در کشور ما نیز صادق باشد.
این متخصص روانپزشکی در پایان خاطرنشان کرد: خوابگردی درمان قطعی ندارد اما این افراد باید تحت نظر روانپزشک از داروهای خواب‌آور که خواب آنها را عمیق‌تر می‌کند استفاده کنند. علاوه بر این این بیماران و اطرافیان آنها باید توسط یک روانپزشک مشاوره شوند تا عوامل استرس‌زا و زمینه ساز این مشکل شناسایی شود.
آمدن ' بودن ' شدن ' رفتن