بلایی به نام مجردی!

[لیلی]

هر وقت سخن از بیماری و یا مشکلی به میان می آید اولین و معروف ترین جمله ای که به زبان می آوریم این است:«پیشگیری قبل از درمان». همه ما به محض ظهور نشانه هایی از یک بیماری خیلی سریع به پزشک مراجعه می نماییم و یا اگر در کار و تحصیل دچار سردرگمی شویم از مشاور و یا کسانی مدد می طلبیم که در آن زمینه خبره هستند. حتی خودمان که پیروزی و یا شکست را در رسیدن به برخی هدف ها تجربه کرده ایم در جمع دوستان با اعتماد به نفس کامل دیگران را راهنمایی می کنیم.

تمام این مقدمه و توضیح و تفسیر برای این بود که خیلی دوستانه و صادقانه از خود بپرسیم: من مسائل شخصی ام را به خوبی حل و فصل می نمایم؛ مسائل و مشکلات جامعه را چه کسی برطرف نماید؟

تا به حال حتما با افرادی برخورد کرده اید که سن بالایی دارند ولی هنوز ازدواج نکرده اند، این دسته افراد معتقدند هرچه دیرتر ازدواج کنند به اصطلاح پخته تر می شوند و آمادگی بیش تری برای ازدواج پیدا می کنند، و یا اینکه می گویند شرایط لازم و کافی را برای ازدواج ندارند. جوانان به دلایل مختلف ازدواج شان را به تاخیر می اندازند؛ پول کافی، ماشین، خانه مستقل، ادامه تحصیل، ابراز بی اعتمادی نسبت به طرف مقابل و غیره بهانه هایی هستند که معمولا پسران و دختران برای رهایی از سرزنش بزرگترها جور می کنند. متاسفانه این طرز فکر یکی از معضلاتی است که گریبان گیر جامعه اسلامی ما شده و روز به روز نیز در حال افزایش است؛ در صورتی که در دین اسلام به ازدواج تاکید فراوان شده است.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرموده است: «هر کس به منظور نگهدارى عفتش، زن بگیرد بر خدا لازم است که بر او کمک نماید». همه به این موضوع واقفیم که ازدواج فرد را به آرامش می رساند و نیازهای روحی انسان را برطرف می کند. یکی از نیازهای زیستی و غریزی انسان، نیاز جنسی است. خیلی واضح و روشن است که برطرف نشدن هر نیازی پیامدی ناخوشایند خواهد داشت و نیاز جنسی نیز مانند اسب سرکشی است که اگر کنترل نشود فرد و جامعه را به انحطاط می کشاند. وجود انحراف و فساد اجتماعی از طرف افراد فاسد از آغاز آفرینش انسان بوده و هست؛ مهم این است که بتوانیم آن را کنترل کرده و به حداقل برسانیم.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرموده است: «هر کس به منظور نگهدارى عفتش، زن بگیرد بر خدا لازم است که بر او کمک نماید»

پیامبر (ص) می فرمایند: ای گروه جوانان! هر یک از شما که می تواند ازدواج کند، اقدام نماید؛ زیرا ازدواج موجب می گردد تا چشم و دامن انسان از گناه باز داشته شود و عفّت انسان حفظ گردد.

چه بسا کسانی که از قبول مسئولیت و تعهد فراری هستند؛ به سمت فحشا و خودفروشی رفته و ازدواج را اسارت و محدودیت می دانند. مردی که ازدواج می کند از انحراف دور شده و موجب حفظ عفت و پاکدامنی دختران جامعه می گردد و خانواده ها را از آلودگی های اخلاقی نجات می دهد.

روایت است که اگر داماد یا شوهر خواهر امام سجاد (ع) به خانه ی او می آمد، امام احترام فراوان به وی می کرد و پتو برایش می گسترد و می فرمود:« خوش آمدی ای آنکه هزینه ی ما را کم کردی، ناموس ما را حفظ نمودی و عورت ما را پوشاندی.» در نظر امام کسی که ازدواج کرده است شهامت و شجاعت قبول مسئولیت را داشته و موجب پاکی خود، خانواده و جامعه اش شده است.

چه کنیم؟

با توجه به آنچه گفته شد می توان این گونه نتیجه گرفت که ازدواج به موقع باعث افزایش موفقیت زندگی مشترک خواهد شد و نه عجله بیش از حد و نه به تاخیر انداختن آن می تواند راه حل درستی باشد. جوانان مجرد و در آستانه ازدواج باید با در نظر گرفتن معیارهای مناسب و منطقی نسبت به انتخاب و ازدواج اقدام کنند و با بهانه های واهی سد راه خوشبختی خویش نباشند.

وقتی می شود از بروز این همه مشکلات برای خود، خانواده و جامعه جلوگیری کرد، چرا مجردی و یا تاخیر در ازدواج ؟!