شاید شما هم در خانواده خود از این بحث ها داشته باشید که مثلا بچه های اول خانواه نزد پدر و مادر حرفش برش دارد و بچه آخر که ته تغاری محسوب می شود، سوگلی والدین است و همه خواسته هایش بی برو برگرد مهیا می شود.البته همین ته تغاری ها به خوبی رگ خواب پدر و مادر خود را می شناسند و می دانند چگونه رفتار کنند که همیشه محبوب ترین عضو خانه به شمار بیایند.اما آیا باور دارید که ترتیب تولد شما و اینکه فرزند چندم خانواده هستید، می تواند روی شکل گیری شخصیت تان تاثیر بگذارد؟ اگر تصور می کنید این ها یک سری حرف های بی پایه و اساس است که بچه ها در طول تاریخ بیان داشته اند، پیشنهاد می کنیم حتما این مطلب را بخوانید.تئوری فرزند چندم خانواده بودن در دهه ۱۹۲۰ میلادی توسط فردی به نام «آلفرد آدلر» یکی از دوستان نزدیک و همکار زیگموند فروید مطرح شد. آدلر اعتقاد داشت ترتیب تولد فرزندان در خانواده روی شکل گیری شخصیت آن ها تاثیر مستقیمی دارد.به اعتقاد وی:
فرزند اول خانواده عموما شخصیتی محافظه کار، قدرتمند و مستعد رهبری و مدیریت دارد. دلیلش هم این است که آن ها در بیشتر مواقع مسوولیت حمایت و هدایت برادران و خواهران کوچک تر خود را به عهده دارند. این کودکان ویژگی حامی داشته و بیشتر از بقیه به تشکیل خانواده و قبول مسوولیت علاقه مند هستند.
فرزند دوم خانواده با اینکه خواهر یا برادر بزرگ تر نوعی راهنما و الگو برای این دسته از کودکان محسوب می شود اما فرزندان دوم خانواده تمایل دارند از برادر/خواهر بزرگ تر خود پیشی گرفته و یک قدم جلوتر از آن ها بایستند. این افراد عموما جاه طلب و به دنبال کسب موفقیت های بیشتر هستند اما به ندرت خودخواه و از خود راضی می شوند. آن ها به تعیین اهداف بزرگ برای خود علاقه بسیاری دارند. به همین خاطر تعداد شکست های شان بیشتر از بقیه است اما به همان میزان هم یاد می گیرند چگونه با مصائب و مشکلات زندگی مواجه شده و موانع را از میان بردارند. در نتیجه تمامی این موارد، فرزند دوم خانواده همیشه شخصیتی قوی و مستقل دارد.
فرزند آخر خانواده به عنوان یک قانون، فرزندان آخر هر خانواده از طرف پدر، مادر و برادر/خواهرهای خود توجه زیادی دریافت می کنند. به همین خاطر تقریبا بیشتر آن ها احساس کم تجربگی و استقلال دارند. البته این کودکان نیز به پیشی گرفتن از برادر/خواهرهای بزرگ تر از خود تمایل شدیدی دارند. در بسیاری مواقع نیز انسان های موفقی هستند و به پیروزی های بزرگی دست پیدا می کنند.این افراد اغلب ورزشکاران، موسیقی دان ها یا هنرمندان موفقی می شوند. ته تغاری ها بسیار اجتماعی هستند، اگرچه کمتر از برادر/خواهرهای خود مسوولیت پذیری کمتری دارند.
تک فرزند بودن این کودکان عموما به دلیل نداشتن برادر یا خواهر، با پدر خود به رقابت می پردازند. آن ها به این سبک از زندگی که همیشه در مرکز توجه قرار داشته باشند عادت می کنند. تک فرزندها بسیار ایده آل گرا هستند و وقتی هدفی برای خود تعیین می کنند، می خواهند به هر طریقی که شده آن را محقق سازند و برایشان هم فرقی نمی کند که آن هدف چیست.
این امر چه تاثیری روی ضریب هوش افراد دارد؟
به تازگی این مقوله که ترتیب تولد فرزندان در خانواده روی شخصیت و ضریب هوشی آن ها موثر است مورد توجه محققان بسیاری قرار گرفته است. البته نظرات آن ها با هم فرق دارد. برخی از آن ها این ادعا را به طور کلی رد کرده و قبول ندارند. در حالی که بعضی دیگر از محققان باور دارند این امر تاثیر شگرفی در هوش و شخصیت افراد می گذارد.محققان دانشگاه های گوتنبرگ و لایپزیگ ( هر دو در آلمان) اخیرا روی ۲۰ هزار بزرگسال از آمریکا، انگلیس و آلمان تحقیقاتی انجام داده و به موجب آن، خواهر و برادرهای یک خانواده را با هم مقایسه کرده اند.نتیجه تحقیقات آن ها نشان داده که فرزندان بزرگ خانواده در تست های هوش و عملکرد، بالاترین رتبه را دریافت کرده اند. البته آن ها اعلام کرده اند که ترتیب تولد روی احساسات و میزان خلاقیت افراد تاثیری ندارد.
ترتیب تولد چگونه روی شخصیت افراد تاثیر می گذارد؟
در مطالعه دیگری، دانشمندان شخصیت ۳۷۷ هزار دانش آموز دبیرستانی در کشور آمریکا را مورد بررسی قرار داده اند. نتیجه این مطالعه نشان داده که فرزندان اول خانواده صداقت بیشتری داشته و ویژگی مدیریتی و سرپرستی در آن ها بیشتر است. همچنین اعلام شده که این افراد چندان اجتماعی نیستند و بیشتر از بقیه استرسی هستند.فرزندان وسط بسیار کوشا، شریف و با وجدان بوده و فرزندان آخر خانواده بسیار روشنفکر و اجتماعی هستند.افرادی که خواهر/برادر ندارند تقریبا عصبی اما اجتماعی و برون گرا هستند.
آیا فرزند چندم خانواده بودن واقعا مهم است؟
با اینکه هیچ کدام از تحقیقات صورت گرفته، به صورت صد در صد و کاملا دقیق نمی توانند در این ربطه نظر دهند، اما بر اساس دانسته های موجود باید گفته که ترتیب تولد در خانواده ها می تواند روی هوش و شخصیت فرزندان تاثیر گذار باشد زیرا رفتار والدین با فرزندان روی شکل گیری احساسات، شخصیت و حتی هوش آن ها بسیار موثر است.
فرزند اول خانواده عموما شخصیتی محافظه کار، قدرتمند و مستعد رهبری و مدیریت دارد. دلیلش هم این است که آن ها در بیشتر مواقع مسوولیت حمایت و هدایت برادران و خواهران کوچک تر خود را به عهده دارند. این کودکان ویژگی حامی داشته و بیشتر از بقیه به تشکیل خانواده و قبول مسوولیت علاقه مند هستند.
فرزند دوم خانواده با اینکه خواهر یا برادر بزرگ تر نوعی راهنما و الگو برای این دسته از کودکان محسوب می شود اما فرزندان دوم خانواده تمایل دارند از برادر/خواهر بزرگ تر خود پیشی گرفته و یک قدم جلوتر از آن ها بایستند. این افراد عموما جاه طلب و به دنبال کسب موفقیت های بیشتر هستند اما به ندرت خودخواه و از خود راضی می شوند. آن ها به تعیین اهداف بزرگ برای خود علاقه بسیاری دارند. به همین خاطر تعداد شکست های شان بیشتر از بقیه است اما به همان میزان هم یاد می گیرند چگونه با مصائب و مشکلات زندگی مواجه شده و موانع را از میان بردارند. در نتیجه تمامی این موارد، فرزند دوم خانواده همیشه شخصیتی قوی و مستقل دارد.
فرزند آخر خانواده به عنوان یک قانون، فرزندان آخر هر خانواده از طرف پدر، مادر و برادر/خواهرهای خود توجه زیادی دریافت می کنند. به همین خاطر تقریبا بیشتر آن ها احساس کم تجربگی و استقلال دارند. البته این کودکان نیز به پیشی گرفتن از برادر/خواهرهای بزرگ تر از خود تمایل شدیدی دارند. در بسیاری مواقع نیز انسان های موفقی هستند و به پیروزی های بزرگی دست پیدا می کنند.این افراد اغلب ورزشکاران، موسیقی دان ها یا هنرمندان موفقی می شوند. ته تغاری ها بسیار اجتماعی هستند، اگرچه کمتر از برادر/خواهرهای خود مسوولیت پذیری کمتری دارند.
تک فرزند بودن این کودکان عموما به دلیل نداشتن برادر یا خواهر، با پدر خود به رقابت می پردازند. آن ها به این سبک از زندگی که همیشه در مرکز توجه قرار داشته باشند عادت می کنند. تک فرزندها بسیار ایده آل گرا هستند و وقتی هدفی برای خود تعیین می کنند، می خواهند به هر طریقی که شده آن را محقق سازند و برایشان هم فرقی نمی کند که آن هدف چیست.
این امر چه تاثیری روی ضریب هوش افراد دارد؟
به تازگی این مقوله که ترتیب تولد فرزندان در خانواده روی شخصیت و ضریب هوشی آن ها موثر است مورد توجه محققان بسیاری قرار گرفته است. البته نظرات آن ها با هم فرق دارد. برخی از آن ها این ادعا را به طور کلی رد کرده و قبول ندارند. در حالی که بعضی دیگر از محققان باور دارند این امر تاثیر شگرفی در هوش و شخصیت افراد می گذارد.محققان دانشگاه های گوتنبرگ و لایپزیگ ( هر دو در آلمان) اخیرا روی ۲۰ هزار بزرگسال از آمریکا، انگلیس و آلمان تحقیقاتی انجام داده و به موجب آن، خواهر و برادرهای یک خانواده را با هم مقایسه کرده اند.نتیجه تحقیقات آن ها نشان داده که فرزندان بزرگ خانواده در تست های هوش و عملکرد، بالاترین رتبه را دریافت کرده اند. البته آن ها اعلام کرده اند که ترتیب تولد روی احساسات و میزان خلاقیت افراد تاثیری ندارد.
ترتیب تولد چگونه روی شخصیت افراد تاثیر می گذارد؟
در مطالعه دیگری، دانشمندان شخصیت ۳۷۷ هزار دانش آموز دبیرستانی در کشور آمریکا را مورد بررسی قرار داده اند. نتیجه این مطالعه نشان داده که فرزندان اول خانواده صداقت بیشتری داشته و ویژگی مدیریتی و سرپرستی در آن ها بیشتر است. همچنین اعلام شده که این افراد چندان اجتماعی نیستند و بیشتر از بقیه استرسی هستند.فرزندان وسط بسیار کوشا، شریف و با وجدان بوده و فرزندان آخر خانواده بسیار روشنفکر و اجتماعی هستند.افرادی که خواهر/برادر ندارند تقریبا عصبی اما اجتماعی و برون گرا هستند.
آیا فرزند چندم خانواده بودن واقعا مهم است؟
با اینکه هیچ کدام از تحقیقات صورت گرفته، به صورت صد در صد و کاملا دقیق نمی توانند در این ربطه نظر دهند، اما بر اساس دانسته های موجود باید گفته که ترتیب تولد در خانواده ها می تواند روی هوش و شخصیت فرزندان تاثیر گذار باشد زیرا رفتار والدین با فرزندان روی شکل گیری احساسات، شخصیت و حتی هوش آن ها بسیار موثر است.
