امتیاز موضوع:
  • 0 رای - 0 میانگین
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
بیوگرافی هاینریش هاینه (شاعر آلمانی)
#1
[عکس: 372626_8tAu4JgD.JPG]

‌«هاینریش هاینه» شاعر بزرگ یهودى الاصل آلمانى است که اشعارش الهام بخش شاعران بزرگى همچون «مندلسون»، «شوبرت» و «شومان» بوده است. او در عصرى مى زیست که جهان دستخوش تغییر و تحولات بزرگ اجتماعى و سیاسى بود؛ انقلاب فرانسه و دوران حکومت ناپلئون از جمله آنها است. هاینه که از سن ۳۳ سالگى به عنوان یکى از شخصیت هاى محورى ادبیات، در پاریس سکنى گزیده بود، عاقبت در همان شهر نیز دیده از جهان فرو بست. در میان اشعار مشهور هاینه مى توان به «لورلى! بمیر» اشاره کرد که در سال ۱۸۳۷ توسط «سیلشر» آهنگساز بزرگ آن زمان، به قالب موسیقى درآمد و از جمله محبوب ترین ترانه ها در نزد مردم آلمان است.
هاینریش هاینه در ۹ دسامبر ۱۷۹۷در شهر دوسلدورف آلمان به دنیا آمد. پدرش بازرگان بود و در خلال دوران اشغال به دست نیروهاى فرانسوى، موفق به ترسیم دورنماى روشنى براى اقتصاد یهودیان شد. پس از آنکه پدرش در کار تجارت با شکست روبه رو گردید، هاینریش جوان به هامبورگ رفت، اما با وجود اصرار زیاد پسر عموى بانکدار و ثروتمند خود،«سالومون»، از ورود به عالم تجارت دوری گزید. او در دانشگاه هاى «بن»، «برلین» و «گوتینگن» به تحصیل در علم حقوق پرداخت و در سال ۱۸۲۵ موفق به اخذ مدرک حقوق شد؛ اما در تمام این دوران، آنچه او را به وجد مى آورد، ادبیات بود، نه حقوق. او در دانشگاه برلین شاگرد «جى دبلیو اف هگل» بود و هر دو از ستایشگران ناپلئون محسوب می شدند. در آن زمان، یهودیان از بسیارى از حقوق شهروندى و خدمات عمومى محروم بودند و به همین دلیل، هاینه آئین پروتستان را برگزید. او همچنین نام کوچک خود را از «هرى» به «هاینریش» که بیشتر حال و هواى آلمانى دارد، تغییر داد. با این وجود، هیچ گاه در هیچ شغل و مسند دولتى مشغول به کار نشد. او در سال ۱۸۲۱ با اثرى به نام «اشعار» پا به عالم ادبیات گذارد. در این مجموعه، قطعه معروفى در ستایش ناپلئون وجود دارد که آن را «دو نارنجک» نام نهاده است.
شیفتگى و شیدایى یک طرفه اى که در هاینه نسبت به دختر عموهایش «امیلى» و«ترز» وجود داشته، او را به سرودن زیباترین اشعار خود سوق داده است. او در سال ۱۹۲۷ اولین مجموعه شعر مفصل خود را تحت عنوان «کتاب ترانه ها» به چاپ رسانید. اولین آثار هاینه بسیار متاثر از موسیقى و اشعار محلى و بومى است؛ اما کنایه هایى که او در اشعارش بکار مى برد، آنها را از حالت رمانتیک صرف دور مى کند. هاینه خاطرات سفرهای تابستانی خود را در قالب اثرى چهارجلدى با عنوان «تصاویر سفر» به چاپ رسانید که ترکیبى از اتوبیوگرافى، نقد اجتماعى و بحث ادبى است. او به سال ۱۸۲۷ به انگلستان سفر کرد، اما اشرافیت جامعه ماتریالیسم و بورژوازى آن، وی را مایوس کرد و باعث بازگشت او به آلمان شد. او در جلد سوم از اثر چهارجلدى «تصاویر سفر» در هجو شاعری به نام «آگوست فون پلاتن» سرود؛ چرا که هاینه را به واسطه اصالت یهودى اش مورد حمله قرار داده بود. اما این عکس العمل هاینه، حسن شهرت او را خدشه دار کرد و به همین جهت، در سال ۱۸۳۱ به عنوان روزنامه نگار به پاریس نقل مکان کرد و در باب توسعه دموکراسى و کاپیتالیسم در فرانسه مقالاتى به چاپ رسانید.
در سال ۱۸۳۴ هاینه عاشق دخترى به نام «کریمینس اوژنى میدات» شد که فروشنده اى بى سواد بود و پس از هفت سال دوستى با یکدیگر ازدواج کردند. هاینه در بسیارى از اشعار خود از همسرش با عنوان «ماتیلدا» نام برده است. این دختر جوان در طول هشت سال بیمارى سخت شوهرش، از او مراقبت کرد و او را عزیز داشت؛ در حالیکه به طور ذاتی، اهل گردش و ولخرجى و تفریح بود. هاینه در پاریس سفرنامه ای درباره روابط سیاسى و فرهنگى دولت فرانسه نوشت. او همچنین، درباره ادبیات و فلسفه آلمانى به ذکر مطالبی پرداخت. این در حالى بود که خود را پیش از همه اینها شاعر مى دانست. پاریس در آن دوران مهد عقاید نوین و اتفاقات ادبى بود : «ویکتور هوگو»، «بالزاک» و «جورج ساند» اولین رمان هاى خود را به چاپ رسانده بودند و«دلاکرو» و «دلاروشه» کانون عالم هنر بودند. دیدگاه هاى انتقادى هاینه همیشه مایه زجر و آزار مسئولین امور رسانه ها و مطبوعات بود و به همین دلیل، از پایان سال ۱۸۳۵ چاپ، فروش و توزیع آثار او از سوی دولت فدرال آلمان ممنوع شد. دیرى نپایید که هاینه خود را در محاصره جاسوسان دولتى دید که سایه به سایه او قدم برمى داشتند و عاقبت او را مجبور به تبعیدى داوطلبانه کردند. هاینه به آلمان بازگشت و در سال ۱۸۴۴ هزلیات مفصلى با عنوان «آلمان، افسانه زمستانى» به چاپ رسانید که حمله اى به عقاید ارتجاعى و استبدادى بود. هاینه از سال ۱۸۴۸ تا پایان عمرش، از مشکلات جسمانى و اقتصادى رنج می برد. او دچار معلولیت جسمانى شد و بینایى خود را نیز تا حد زیادى از دست داد، اما در همان حال «الهه گور» را سرود و در سال ۱۸۵۱ یکى از بهترین مجموعه اشعار خود به نام «عاشقانه» را عرضه نمود. سرانجام، هاینریش هاینه در ۱۷ فوریه ۱۸۵۶ در پاریس چشم از جهان فرو بست. او در اشعارش انتقادات سیاسى و اجتماعى بسیارى می نمود، و همیشه نسبت به تاثیر آنها در دنیاى واقعى ابراز ناامیدى مى کرد. وی بیان می دارد :: « نمى توان با منطق به شکار موش رفت؛ چرا که به راحتى از دست قوى ترین فریب های شما مى گریزد».
پاسخ
سپاس شده توسط:


موضوعات مشابه ...
موضوع نویسنده پاسخ بازدید آخرین ارسال
  بیوگرافی دارن شان نویسنده ی ایرلندی صنم بانو 5 295 ۲۳-۱۱-۹۹، ۱۰:۲۲ ق.ظ
آخرین ارسال: صنم بانو
  نیما از زبان نیما؛ من شاعر رنج مردم هستم صنم بانو 4 233 ۱۳-۱۰-۹۹، ۰۶:۳۷ ب.ظ
آخرین ارسال: دختربهار
  بیوگرافی صادق هدایت | نویسنده ملکه برفی 10 892 ۰۶-۱۲-۹۶، ۰۷:۳۶ ب.ظ
آخرین ارسال: صنم بانو

چه کسانی از این موضوع دیدن کرده اند
2 کاربر که از این موضوع دیدن کرده اند:
!!Tina!! (۱۵-۰۷-۹۶, ۰۴:۵۸ ب.ظ)، taranomi (۱۵-۰۷-۹۶, ۰۵:۴۹ ب.ظ)

پرش به انجمن:


کاربران در حال بازدید این موضوع: 1 مهمان