برخی بر اين عقيده هستند که اولين وبلاگ توسط تيم برنرزلی ( مخترع وب ) ايجاد که در آن وی به سایت های جديدی که در آن زمان ايجاد و بر روی اينترنت فعال می شدند ، اشاره می نمود. دومين وبلاگ توسط مارک اندرسن ايجاد که وی نيز در آن عملياتی مشابه وبلاگ برنرزلی را انجام می داد.
در فاصله بين سال های 1996 تا 1997 که در طراحی سایت و طراحی پرتال از آن به عنوان انفجار وب ، نام برده می شود ، چندين وبلاگ جديد ديگر نيز ايجاد گرديد . از وبلاگ های اوليه می توان به وبلاگ Dave Winner ، وبلاگ Berger و Cameron Barrett ، اشاره کرد . محتويات وبلاگ های اوليه اکثرا" شامل مجموعه ای از لينک ها و توضيحات مفصلی بود که متناسب با علاقه نويسنده ايجاد می شد. اما در ادامه وبلاگ نويسان ، علاقه به ايجاد وبلاگ هایی پیدا کردند که در آن مطالبی را درج می کردند که خود تمايل به خواندن آن را در آينده داشتند مثل دفترچه خاطرات شخصی. بدين ترتيب ، وبلاگ ها بسیار شخصی و دارای شخصيتی خاص برای خود شدند .
گسترش وبلاگ ها : اکثر وبلاگ های پیشین در طراحی سایت و طراحی پرتال توسط طراحان وب و نرم افزار و به عنوان يک فعاليت جانبی که در منزل دنبال می نمودند ، ايجاد و محتوی و ماهيت اطلاعاتی آنان در رابطه با توانمندی و پتانسيل های فن آوری هایی بود که در آن زمان يکی پس از ديگری مطرح می شدند . تعداد وبلاگ ها در ابتدا بسيار اندک و محدود بود تا اين که در سال 1999 با راه اندازی چندين سرويس رايگان و يا ارزان قيمت دررابطه با وبلاگ و وبلاگ نويسی ، تعداد آنان رو به افزايش نهاد . سرويس هائی نظير : Pitas, Livejournal ، Blogger و EditThisPage.com ، نمونه هائی در اين زمينه می باشند . استفاده از سرويس های فوق،مستلزم دانش فنی بالائی نبود و علاقه مندان به ايجاد وبلاگ می توانستند به سرعت اقدام به ايجاد وبلاگ مورد نظر خود نمايند . ( رشد چشمگير وبلاگ و وبلاگ نويسی ) .
تا اواسط سال 2000 ، بيش از يکهزار وبلاگ ايجاد و اين رقم تا اواسط سال 2002 به بيش از نيم ميليون رسيد. بر اساس آمار موجود، تعداد وبلاگ های ايجا د شده توسط سيستم های وبلاگ نويسی به بيش از چندصدهزار رسيده و هر چهل ثانيه يک وبلاگ جديد ، ايجاد می گردد
( بيش از شصت هزار وبلاگ در هر ماه)
يکی از مهمترين تحولات مهم در ارتباط با وبلاگ ها ، تبديل آن به يک رسانه محاوره ای بود. تعداد زيادی از مولفين و نويسندگان وبلاگ ها از وبلاگ خود برای بحث در ارتباط با موضوعات مورد علاقه و يا موضوعات گفته شده توسط ساير نويسندگان در وبلاگ های ديگر استفاده و با بکارگيری لينک های متعدد،امکان دنبال نمودن مباحث مورد نظر را در اختيار خوانند گان قرار می دهند. بدين ترتيت ، خوانند گان علاقه مند ، می توانستند در مباحثه مورد نظر شرکت و علاوه بر آگاهی از ساير ديدگاههای موجود ، نقطه نظرات خود را بيان و يا شخصا" اقدام به ايجاد وبلاگ و دنبال نمودن مباحث مورد نظر در وبلاگ خود نمايند .
از لحاظ ظاهری ، شايد وضعيت فوق را بتوان مشابه ارتباطات "چندين نفربا چندين نفر" در نظر گرفت که تاکنون به اشکال متفاوتی نظير newsgroups ( گروه های خبری ) و يا mailing lists ( ليست های نامه ) ، پياده سازی شده است . در اين رابطه يک تفاوت اساسی وجود دارد : با توجه به اينکه نطرات ارائه شده بر روی فصای متعلق به مولف وبلاگ ارسال می گردد ، پاسخ به ساير افراد ضروری نبوده و آنان پاسخ خود را با مراجعه به وبلاگ ، مشاهده خواهند کرد. يکی ديگر از تحولاتی که همزمان با رشد و گسترش وبلاگ ها محقق گرديد ، مطالعه وبلاگ ها توسط ساير وبلاگ نويسان بود که باعث ايجاد پديده ای با نام blogrolling ، گرديد . ( بخشی از يک وبلاگ که ليست سايت هائی را که مولف وبلاگ - بلاگر - ، آنان را بطور منظم و هميشه مطالعه و اصطلاحا" به آنان سر می زند را مشخص می نمايد. اين بخش معمولا" در بخش سمت راست و يا چپ صفحه بلاگر ويا در يک صفحه مجزاء قرار می گيرد ) . يکی از خصايص جالب اين لينک ها ، ايجاد يک جامعه ارتباطی ( شبکه ای ) بين وبلاگ نويسان می باشد .
وضعيت اخير وبلاگ و وبلاگ نويسی : وبلاگ و وبلاگ نويسی همچنان روند توسعه و گسترش خود را ادامه داده و هر روز بر تعداد وبلاگ نويسان افزوده می گردد .جامعه وبلاگ نويسان را اقشار متفاوت جامعه تشکيل می دهند .( پياده کنندگان نرم افزار ، طراحان وب ، متخصصين و کارشناسان فن آوری های اطلاعات و ارتباطات ، معماران اطلاعاتی ، روزنامه نگاران ، وکلاء ، متخصصين آموزشی ، مشاوران و محققين فن آوری اطلاعات ، سياستمداران و ... ) . با توجه به جايگاه بسيار مهم وبلاگ نويسی برای روزنامه نگاران ، دانشگاه MIT در پائيز سال 2002 ، اقدام به ارائه يک واحد خاص برای دانشجويان نموده است .
در فاصله بين سال های 1996 تا 1997 که در طراحی سایت و طراحی پرتال از آن به عنوان انفجار وب ، نام برده می شود ، چندين وبلاگ جديد ديگر نيز ايجاد گرديد . از وبلاگ های اوليه می توان به وبلاگ Dave Winner ، وبلاگ Berger و Cameron Barrett ، اشاره کرد . محتويات وبلاگ های اوليه اکثرا" شامل مجموعه ای از لينک ها و توضيحات مفصلی بود که متناسب با علاقه نويسنده ايجاد می شد. اما در ادامه وبلاگ نويسان ، علاقه به ايجاد وبلاگ هایی پیدا کردند که در آن مطالبی را درج می کردند که خود تمايل به خواندن آن را در آينده داشتند مثل دفترچه خاطرات شخصی. بدين ترتيب ، وبلاگ ها بسیار شخصی و دارای شخصيتی خاص برای خود شدند .
گسترش وبلاگ ها : اکثر وبلاگ های پیشین در طراحی سایت و طراحی پرتال توسط طراحان وب و نرم افزار و به عنوان يک فعاليت جانبی که در منزل دنبال می نمودند ، ايجاد و محتوی و ماهيت اطلاعاتی آنان در رابطه با توانمندی و پتانسيل های فن آوری هایی بود که در آن زمان يکی پس از ديگری مطرح می شدند . تعداد وبلاگ ها در ابتدا بسيار اندک و محدود بود تا اين که در سال 1999 با راه اندازی چندين سرويس رايگان و يا ارزان قيمت دررابطه با وبلاگ و وبلاگ نويسی ، تعداد آنان رو به افزايش نهاد . سرويس هائی نظير : Pitas, Livejournal ، Blogger و EditThisPage.com ، نمونه هائی در اين زمينه می باشند . استفاده از سرويس های فوق،مستلزم دانش فنی بالائی نبود و علاقه مندان به ايجاد وبلاگ می توانستند به سرعت اقدام به ايجاد وبلاگ مورد نظر خود نمايند . ( رشد چشمگير وبلاگ و وبلاگ نويسی ) .
تا اواسط سال 2000 ، بيش از يکهزار وبلاگ ايجاد و اين رقم تا اواسط سال 2002 به بيش از نيم ميليون رسيد. بر اساس آمار موجود، تعداد وبلاگ های ايجا د شده توسط سيستم های وبلاگ نويسی به بيش از چندصدهزار رسيده و هر چهل ثانيه يک وبلاگ جديد ، ايجاد می گردد
( بيش از شصت هزار وبلاگ در هر ماه)
يکی از مهمترين تحولات مهم در ارتباط با وبلاگ ها ، تبديل آن به يک رسانه محاوره ای بود. تعداد زيادی از مولفين و نويسندگان وبلاگ ها از وبلاگ خود برای بحث در ارتباط با موضوعات مورد علاقه و يا موضوعات گفته شده توسط ساير نويسندگان در وبلاگ های ديگر استفاده و با بکارگيری لينک های متعدد،امکان دنبال نمودن مباحث مورد نظر را در اختيار خوانند گان قرار می دهند. بدين ترتيت ، خوانند گان علاقه مند ، می توانستند در مباحثه مورد نظر شرکت و علاوه بر آگاهی از ساير ديدگاههای موجود ، نقطه نظرات خود را بيان و يا شخصا" اقدام به ايجاد وبلاگ و دنبال نمودن مباحث مورد نظر در وبلاگ خود نمايند .
از لحاظ ظاهری ، شايد وضعيت فوق را بتوان مشابه ارتباطات "چندين نفربا چندين نفر" در نظر گرفت که تاکنون به اشکال متفاوتی نظير newsgroups ( گروه های خبری ) و يا mailing lists ( ليست های نامه ) ، پياده سازی شده است . در اين رابطه يک تفاوت اساسی وجود دارد : با توجه به اينکه نطرات ارائه شده بر روی فصای متعلق به مولف وبلاگ ارسال می گردد ، پاسخ به ساير افراد ضروری نبوده و آنان پاسخ خود را با مراجعه به وبلاگ ، مشاهده خواهند کرد. يکی ديگر از تحولاتی که همزمان با رشد و گسترش وبلاگ ها محقق گرديد ، مطالعه وبلاگ ها توسط ساير وبلاگ نويسان بود که باعث ايجاد پديده ای با نام blogrolling ، گرديد . ( بخشی از يک وبلاگ که ليست سايت هائی را که مولف وبلاگ - بلاگر - ، آنان را بطور منظم و هميشه مطالعه و اصطلاحا" به آنان سر می زند را مشخص می نمايد. اين بخش معمولا" در بخش سمت راست و يا چپ صفحه بلاگر ويا در يک صفحه مجزاء قرار می گيرد ) . يکی از خصايص جالب اين لينک ها ، ايجاد يک جامعه ارتباطی ( شبکه ای ) بين وبلاگ نويسان می باشد .
وضعيت اخير وبلاگ و وبلاگ نويسی : وبلاگ و وبلاگ نويسی همچنان روند توسعه و گسترش خود را ادامه داده و هر روز بر تعداد وبلاگ نويسان افزوده می گردد .جامعه وبلاگ نويسان را اقشار متفاوت جامعه تشکيل می دهند .( پياده کنندگان نرم افزار ، طراحان وب ، متخصصين و کارشناسان فن آوری های اطلاعات و ارتباطات ، معماران اطلاعاتی ، روزنامه نگاران ، وکلاء ، متخصصين آموزشی ، مشاوران و محققين فن آوری اطلاعات ، سياستمداران و ... ) . با توجه به جايگاه بسيار مهم وبلاگ نويسی برای روزنامه نگاران ، دانشگاه MIT در پائيز سال 2002 ، اقدام به ارائه يک واحد خاص برای دانشجويان نموده است .
ستایش یعنی این حسی که دارم
:)
