۲۶-۱۱-۹۶، ۰۸:۱۵ ب.ظ
۲۶ بهمن ۱۳۹۶ - ۰۰:۳۴
فیلم سینم ایی «به وقت شام» روی میز منتقدان رسانه ملی با اظهارنظرها و نقدهای تندی روبرو بود که مجری یکی از این برنامهها معتقد است این هجمهها به دلیل کارگردانی فیلم توسط «ابراهیم حاتمی کیا» است.
خبرگزاری فارس: در طول برگزاری جشنواره فیلم فجر 2 برنامه تلویزیونی «هفت» و «سینم ا دو» هر شب فیلمهای جشنواره را رصد کرده و با حضور منتقدانی آثار حاضر در جشنواره را نقد و بررسی کردند و هر شب نیز با حواشی متفاوتی روبرو بودند. البته در این مسیر برنامه سینم ا دو توانست فضای عقلانیتری را رقم بزند و بدون هیاهو و حواشی کار خود را پیش ببرد.
اما آنچه که باعث شد ناگهان همه چشمها به سمت این دو برنامه برود، سخنانی بود که «ابراهیم حاتمیکیا» در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر بر لب راند.
**اعتراض حاتمیکیا در اختتامیه به چه کسانی بود؟
او در این مراسم گفت: ممنونم از محبت عزیزان از داوران عزیز من فیلمساز وابستهام. فیلمساز این نظامام. فیلمسازی هستم که افتخار می کنم از کسانی صحبت میکنم سی سال است که روی این سن رفت و آمد دارم. دلم میخواهد از بچههای سازمان اوج تشکر کنم. دوستانی که زحمت میکشند که واژه سربازان گمنام امام زمان را باید به آنها اطلاق کرد. متاسفم که میشنوم برخی از همکاران از جمله ایشان (رضا رشیدپور) واژهسازی میکنند و آثار ما را فیلمهای ارگانی و نهادی و سازمانی میگویند. من افتخار میکنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساختم. افتخار میکنم که برای ساختن این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی جایزه گرفتم. افتخار میکنم از سوی بچههای سپاه که زحمت کشیدند و امثال من را رشد دادند، حمایت شدم.
حاتمیکیا گفت: اگر قرار است خانه سینم ا به تشکیلات وزارت کار تبدیل شود، من کارآفرینم؛ چرا که یک سال در کنار گروه سازنده فیلم بودیم و رزق به آنها رساندیم. امثال آقای رضا رشیدپور واژههایی میسازند که در سازمان صداوسیما باب میشود. من اعتراض میکنم به تلویزیون. فیلمهای من را بارها از تلویزیون پخش میکنند اما آدمهایی که باید از تفکر فیلمهای من دفاع کنند به یکباره به اپوزوسیون تبدیل میشوند. از مسئولین شبکه سه و دو شکایتم را به خدا میبرم. بابت رفتار زشتشان در این مدت که به فیلم روا داشتند.
وی در خاتمه تاکید کرد: سردار سلیمانی برای «به وقت شام» گریست. اُف به کسانی که گفتند به وقت شام فیلم کمدی است. من غصه میخورم در جایی هستم که اینجا نگاهداری و محافظتش دست بچههایی است که در به وقت شام به آنها اشاره شد. این لجبازی را به خدا شکایت می برم. این نگاه زشتی است برای این مملکت.
این سخنان حاتمیکیا عطف به یکی از قسمتهای برنامه هفت بود که خانم آنتونیا شرکا و غلامعباس فاضلی مهمان رشیدپور میشوند تا فیلم «به وقت شام» را نقد کنند.
آنتونیا شرکا در این برنامه گفت: من از فیلم دوم ایشان که دیدهبان که یک مینیمال جنگی و روایت متفاوتی از سینم ای جنگ بود و من را شیفته کرد و باور کردم حرف ایشان را. تا به حال هم فیلمهای عظیم و بیگ پروداکشن ایشان را دیدهام و من آن تعلق خاطر به ایدئولوژی را میبینم و از این بابت خوشحالم.
وی ادامه داد: این انتقاد بر ایشان وارد است که تصویری که از داعش ارائه شده باسمهای است و شبیه بازیهای کامپیوتری است ولی خود آقای حاتمیکیا در این باره توضیح دادند که ماهیت داعش اگزجره است و پوشش قربانیان و حرکات نمایشی و ... همه نمایشی است و حرکتهای داعش همه نمایشی است. و روایت پست مدرنی نسبت به جنگ دارند. اگرچه در جاهایی غیرواقعی بود مخصوصا جاهایی که داعش وجود داشت و ارتباط سخت بود.
شرکا اظهارداشت: منی که نقد میکنم شاید لزوما علاقهام سینم ای جنگ نباشد و سینم ای ضد جنگ باشد ولی به هر حال این فیلم یک فیلم جنگی است و ممکن است من علاقه نداشته باشم یک بار دیگر این فیلم را ببینم و چیز جدیدی به من ندهد ولی در قالب خود یک فیلم کامل است و خیلی حرفهای و تخصصی ساخته شده و برای من قابل احترام است.
**فیلمی که باید دوست داشته باشم!
به گزارش فارس، در بخش بعدی این برنامه فاضلی سخنان خود را این گونه آغاز میکند:«من ضمن اینکه این فیلم را دوست...« این سخن از سوی رشیدپور با فعل دارم کامل میشود» اما فاضل اینگونه ادامه میدهد که باید دوست داشته باشم! با نظر خانم شرکا یک جاهایی مخالفم. فاضل پس از گفتن این جمله اشارهای نمیکند و توضیحی نمیدهد که چه بایدی او را مجبور به دوست داشتن این فیلم کرده است؟
وی افزود: ابراهیم حاتمیکیا در دهه 60 کشف منتقدان است و با فیلمهای کوتاهش و نقد خسرو دهقان بر فیلم هویت و نقد پر ستایش مسعود فراستی به دیده بان و مهاجر و بعد هم فیلمهای دیگر او که مقبولیت کلی پیدا کرد. اما در سالهای بعد اتفاقی در سینم ای حاتمی کیا افتاد که ما در این فیلم هم به طور مشخص شاهد آن هستیم و آن این است که زیباییهای بصری جای خود را به جذابیتهای تصویری داد. در فیلمهای نخستین او در یک دهه میبینیم که یک سینم ایی است که المانهای تصویری بسیار ماندگار است و با وجود اینکه اساسا سینم ای حاتمیکیا یک سینم ای کمابیش شعاری است، آنها را میپوشاند و قابل قبول میکند.
اما آنچه که باعث شد ناگهان همه چشمها به سمت این دو برنامه برود، سخنانی بود که «ابراهیم حاتمیکیا» در مراسم اختتامیه جشنواره فیلم فجر بر لب راند.
**اعتراض حاتمیکیا در اختتامیه به چه کسانی بود؟
او در این مراسم گفت: ممنونم از محبت عزیزان از داوران عزیز من فیلمساز وابستهام. فیلمساز این نظامام. فیلمسازی هستم که افتخار می کنم از کسانی صحبت میکنم سی سال است که روی این سن رفت و آمد دارم. دلم میخواهد از بچههای سازمان اوج تشکر کنم. دوستانی که زحمت میکشند که واژه سربازان گمنام امام زمان را باید به آنها اطلاق کرد. متاسفم که میشنوم برخی از همکاران از جمله ایشان (رضا رشیدپور) واژهسازی میکنند و آثار ما را فیلمهای ارگانی و نهادی و سازمانی میگویند. من افتخار میکنم فیلمی درباره مدافعان حرم ساختم. افتخار میکنم که برای ساختن این فیلم از عزیزی مثل حاج قاسم سلیمانی جایزه گرفتم. افتخار میکنم از سوی بچههای سپاه که زحمت کشیدند و امثال من را رشد دادند، حمایت شدم.
حاتمیکیا گفت: اگر قرار است خانه سینم ا به تشکیلات وزارت کار تبدیل شود، من کارآفرینم؛ چرا که یک سال در کنار گروه سازنده فیلم بودیم و رزق به آنها رساندیم. امثال آقای رضا رشیدپور واژههایی میسازند که در سازمان صداوسیما باب میشود. من اعتراض میکنم به تلویزیون. فیلمهای من را بارها از تلویزیون پخش میکنند اما آدمهایی که باید از تفکر فیلمهای من دفاع کنند به یکباره به اپوزوسیون تبدیل میشوند. از مسئولین شبکه سه و دو شکایتم را به خدا میبرم. بابت رفتار زشتشان در این مدت که به فیلم روا داشتند.
وی در خاتمه تاکید کرد: سردار سلیمانی برای «به وقت شام» گریست. اُف به کسانی که گفتند به وقت شام فیلم کمدی است. من غصه میخورم در جایی هستم که اینجا نگاهداری و محافظتش دست بچههایی است که در به وقت شام به آنها اشاره شد. این لجبازی را به خدا شکایت می برم. این نگاه زشتی است برای این مملکت.
این سخنان حاتمیکیا عطف به یکی از قسمتهای برنامه هفت بود که خانم آنتونیا شرکا و غلامعباس فاضلی مهمان رشیدپور میشوند تا فیلم «به وقت شام» را نقد کنند.
آنتونیا شرکا در این برنامه گفت: من از فیلم دوم ایشان که دیدهبان که یک مینیمال جنگی و روایت متفاوتی از سینم ای جنگ بود و من را شیفته کرد و باور کردم حرف ایشان را. تا به حال هم فیلمهای عظیم و بیگ پروداکشن ایشان را دیدهام و من آن تعلق خاطر به ایدئولوژی را میبینم و از این بابت خوشحالم.
وی ادامه داد: این انتقاد بر ایشان وارد است که تصویری که از داعش ارائه شده باسمهای است و شبیه بازیهای کامپیوتری است ولی خود آقای حاتمیکیا در این باره توضیح دادند که ماهیت داعش اگزجره است و پوشش قربانیان و حرکات نمایشی و ... همه نمایشی است و حرکتهای داعش همه نمایشی است. و روایت پست مدرنی نسبت به جنگ دارند. اگرچه در جاهایی غیرواقعی بود مخصوصا جاهایی که داعش وجود داشت و ارتباط سخت بود.
شرکا اظهارداشت: منی که نقد میکنم شاید لزوما علاقهام سینم ای جنگ نباشد و سینم ای ضد جنگ باشد ولی به هر حال این فیلم یک فیلم جنگی است و ممکن است من علاقه نداشته باشم یک بار دیگر این فیلم را ببینم و چیز جدیدی به من ندهد ولی در قالب خود یک فیلم کامل است و خیلی حرفهای و تخصصی ساخته شده و برای من قابل احترام است.
**فیلمی که باید دوست داشته باشم!
به گزارش فارس، در بخش بعدی این برنامه فاضلی سخنان خود را این گونه آغاز میکند:«من ضمن اینکه این فیلم را دوست...« این سخن از سوی رشیدپور با فعل دارم کامل میشود» اما فاضل اینگونه ادامه میدهد که باید دوست داشته باشم! با نظر خانم شرکا یک جاهایی مخالفم. فاضل پس از گفتن این جمله اشارهای نمیکند و توضیحی نمیدهد که چه بایدی او را مجبور به دوست داشتن این فیلم کرده است؟
وی افزود: ابراهیم حاتمیکیا در دهه 60 کشف منتقدان است و با فیلمهای کوتاهش و نقد خسرو دهقان بر فیلم هویت و نقد پر ستایش مسعود فراستی به دیده بان و مهاجر و بعد هم فیلمهای دیگر او که مقبولیت کلی پیدا کرد. اما در سالهای بعد اتفاقی در سینم ای حاتمی کیا افتاد که ما در این فیلم هم به طور مشخص شاهد آن هستیم و آن این است که زیباییهای بصری جای خود را به جذابیتهای تصویری داد. در فیلمهای نخستین او در یک دهه میبینیم که یک سینم ایی است که المانهای تصویری بسیار ماندگار است و با وجود اینکه اساسا سینم ای حاتمیکیا یک سینم ای کمابیش شعاری است، آنها را میپوشاند و قابل قبول میکند.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان