۱۶-۱۰-۹۴، ۰۱:۱۴ ب.ظ
اولین نفر در این فهرست، ایلودر ایرنه دوپونت ، سیاستمدار مهاجر فرانسوی بود که کارخانه تولید باروت را در سال ۱۸۰۲ در دلاویر تاسیس کرد. تا سال ۱۸۲۰ این شرکت تامین‌کننده اصلی باروت برای دولت آمریکا بود و با موج ساخت جاده‌ها، کانال‌ها و خطوط آهن تقاضا برای باروت افزایش یافت. در دهه ۱۹۰۰ این تولیدکننده مواد منفجره به یک شرکت تولیدکننده مواد شیمیایی مختلف تبدیل شد و نایلون، کولار و تلفن را اختراع کرد. این خانواده که اکنون ۳۵۰۰ نفر جمعیت دارد، دیگر شرکت «دوپونت» را اداره نمی‌کند، اما ۸ درصد از سهام این شرکت را در اختیار دارد.
اندکی بعد، خانواده راکفلر، به رهبری جان دی. راکفلر درپی فعالیت در حوزه نفت ثروتمند شد و خانواده ملون به رهبری توماس ملون، مهاجر ایرلندی، با فعالیت در زمینه زمین، املاک و بانکداری به ثروت رسید. تولید ماشین‌های چاپ کارآمدتر در دهه ۱۸۶۰ راه را برای جوزف پولیتزر، ای‌دبلیو اسکریپس و ام‌اچ. د یانگ برای تاسیس امپراتوری مطبوعات فراهم کرد. تب طلا در آمریکا تقاضا برای شلوارهای جین لوی اشتراوس را که در سال ۱۸۷۳ ابداع شده بود، افزایش داد. همچنین در دهه ۱۸۷۰ پیشرفت‌های صورت گرفته در استریل کردن و منجمدسازی به خانواده‌های بوش و کورز کمک کرد ثروت خود را که از تولید نوشیدنی ناشی می‌شد، افزایش دهند.
طبیعی است که ثروت این خانواده‌ها طی نسل‌ها افزایش یابد. این خانواده‌ها حتی اگر خودشان در مسند ریاست باقی نماندند، اما مجبور بودند کسب‌وکارشان را توسعه دهند یا شرکت‌های جدیدی تاسیس کنند. اما برخی از این ثروت‌های اندوخته شده باقی نماند. خانواده وندربیلت به لطف امپراتوری خطوط راه‌آهن، تا اواخر قرن نوزدهم جزو ثروتمندترین خانواده‌های آمریکایی بود. اما تغییر و تحول در صنعت حمل و نقل، هزینه‌های سرسام‌آور و افزایش تعداد اعضای این خانواده به تدریج خزانه آنها را خالی کرد. خانواده اشتروه تولید آبجو را در سال ۱۸۵۰ آغاز کرد و تا سال ۱۹۸۸ دست‌کم ۷۰۰ میلیون دلار ثروت به دست آورد که یکی از بیشترین ثروت‌های یک خانواده آمریکایی در زمان خودش محسوب می‌شد. اما یکی از جانشینان، این کسب‌وکار را به ورشکستگی کشاند و شرکت اشتروه در دهه ۱۹۹۰ فروخته شد.
خانواده کارنگی ثروتی ندارد که بتوان درباره آن صحبت کرد، زیرا بزرگ‌خاندان این خانواده یعنی اندرو کارنگی، سلطان فولاد آمریکا، ثروتش را بخشید. او در دهه ۱۸۸۰ ثروت خالص ۵۳۰ میلیون دلار (معادل ۸/ ۴ میلیارد دلار امروز) داشت. این صنعتگر اکثر ثروتش را به موسسات خیریه بخشید و مبلغ کمی را برای همسر و تنها دخترش به ارث گذاشت. اکنون چهارمین نسل از خانواده کارنگی به‌عنوان کارمندان اداری گذران زندگی می‌کنند
اندکی بعد، خانواده راکفلر، به رهبری جان دی. راکفلر درپی فعالیت در حوزه نفت ثروتمند شد و خانواده ملون به رهبری توماس ملون، مهاجر ایرلندی، با فعالیت در زمینه زمین، املاک و بانکداری به ثروت رسید. تولید ماشین‌های چاپ کارآمدتر در دهه ۱۸۶۰ راه را برای جوزف پولیتزر، ای‌دبلیو اسکریپس و ام‌اچ. د یانگ برای تاسیس امپراتوری مطبوعات فراهم کرد. تب طلا در آمریکا تقاضا برای شلوارهای جین لوی اشتراوس را که در سال ۱۸۷۳ ابداع شده بود، افزایش داد. همچنین در دهه ۱۸۷۰ پیشرفت‌های صورت گرفته در استریل کردن و منجمدسازی به خانواده‌های بوش و کورز کمک کرد ثروت خود را که از تولید نوشیدنی ناشی می‌شد، افزایش دهند.
طبیعی است که ثروت این خانواده‌ها طی نسل‌ها افزایش یابد. این خانواده‌ها حتی اگر خودشان در مسند ریاست باقی نماندند، اما مجبور بودند کسب‌وکارشان را توسعه دهند یا شرکت‌های جدیدی تاسیس کنند. اما برخی از این ثروت‌های اندوخته شده باقی نماند. خانواده وندربیلت به لطف امپراتوری خطوط راه‌آهن، تا اواخر قرن نوزدهم جزو ثروتمندترین خانواده‌های آمریکایی بود. اما تغییر و تحول در صنعت حمل و نقل، هزینه‌های سرسام‌آور و افزایش تعداد اعضای این خانواده به تدریج خزانه آنها را خالی کرد. خانواده اشتروه تولید آبجو را در سال ۱۸۵۰ آغاز کرد و تا سال ۱۹۸۸ دست‌کم ۷۰۰ میلیون دلار ثروت به دست آورد که یکی از بیشترین ثروت‌های یک خانواده آمریکایی در زمان خودش محسوب می‌شد. اما یکی از جانشینان، این کسب‌وکار را به ورشکستگی کشاند و شرکت اشتروه در دهه ۱۹۹۰ فروخته شد.
خانواده کارنگی ثروتی ندارد که بتوان درباره آن صحبت کرد، زیرا بزرگ‌خاندان این خانواده یعنی اندرو کارنگی، سلطان فولاد آمریکا، ثروتش را بخشید. او در دهه ۱۸۸۰ ثروت خالص ۵۳۰ میلیون دلار (معادل ۸/ ۴ میلیارد دلار امروز) داشت. این صنعتگر اکثر ثروتش را به موسسات خیریه بخشید و مبلغ کمی را برای همسر و تنها دخترش به ارث گذاشت. اکنون چهارمین نسل از خانواده کارنگی به‌عنوان کارمندان اداری گذران زندگی می‌کنند
بازی بازی با دل ادمم بازی؟