جایگزین مجاز برای آهنگ های غیرمجاز

[v.a.y]

روزنامه هفت صبح: چند روزی می شود که یک آلبوم جدید و جالب وارد بازار موسیقی شده است: «من و ما» گلچینی است که چند خواننده پاپ مشهور و تعدادی خواننده جوان ناشناخته را کنار هم قرار داده است. در خارج از کشور رسم بر این است که هر خواننده جوانی با پشتیبانی چهره های شناخته شده وارد صنعت موسیقی می شود. مثلا یک قطعه را با هم می خوانند یا در آلبومش یک قطعه افتخاری از خواننده قدیمی تر وجود دارد.

آلبوم «من و ما» یکی از اهدافش معرفی چند جوان به نام امیر مسعود، احسان حق شناس و عرفان معماری به موسیقی پاپ است. از طرف دیگر آلبوم «من و ما» به یک دلیل دیگر هم کار جالبی است. چقدر برایتان پیش آمده که مثلا در ماشین یک سی دی گذاشته اید و گوش می دهید و وسطش از یکنواختی شنیدن صدای فقط یک خواننده خسته می شوید؟ باید وقت بگذارید و برای خودتان یک سلکشن از قطعات انتخابی تان بزنید که متنوع تر باشد.

حالا ممکن است همه قطعات «من و ما» با سلیقه تان سازگار نباشد اما اگر طرفدار موسیقی پاپ باشید بالاخره یکی دو قطعه پیدا می کنید که از شنیدنش لذت ببرید. نکته «من و ما» بیشتر از آنکه خوب بودن قطعاتش باشد، این است که کارش در کنار هم گذاشتن چند چهره مطرح پاپ در یک آلبوم جذاب بوده است؛ کاری که اولین بار سال 1389 با آلبوم «هشت» اتفاق افتاد و سال گذشته هم در آلبوم «خاص» با حضور رضا یزدانی، محسن چاوشی، فرزاد فرزین، مازیار فلاحی، علی اصحابی، بابک جهانبخش، مهدی مدرس و شهاب رمضان تکرار شد اما خروجی اش چندان موردتوجه قرار نگرفت.

حالا به نظر می رسد چینش آلبوم «من و ما» حرفه ای تر و نتیجه اش هم جذاب تر باشد. خوبی اش این است که با وجود اینکه آهنگسازها و ترانه سراهای هر قطعه متفاوت هستند و زنگ صدای این خواننده ها هم خیلی فرق دارد اما برای همه آهنگ ها از ریتم مشابهی استفاده شده که تند و شاد هم هست. (هنوز کاری به این نداریم که این ریتم تند و شاد با ترانه ها همخوانی دارد یا نه؟)

نگاهی می اندازیم به قطعات مختلف آلبوم «من و ما» که در همین مدت کوتاه طرفداران زیادی پیدا کرده و در سایت های اینترنتی خیلی ها به آن امتیاز داده اند، هر چند مثلا کاربران سایت موسیقی ما، «من و تو» را یکی از ضعیف ترین آلبوم های گروهی دانسته اند.

1- دوست ندارم (محسن چاوشی/ ترانه: حسین صفا/ آهنگساز: محسن چاوشی)

بهترین قطعه آلبوم را همان ترک اول گذاشته اند که کار درستی است. به جز ترجیح بند دیگه «دوستم نداره» که خواننده بی دلیل آن را می کشد، جزو همکاری های جذاب چاوشی و صفاست به خصوص که خیلی ها به چاوشی غمگین عادت کرده اند و این آهنگ های شاد گاه و بی گاه، ساختارشکنی جذابی دارد.

قطعه کوتاهی است و برای آلبومی که هر کدام از قطعاتش را یک خواننده می خواند رعایت این نکته که آهنگ ها کوتاه باشند تا مخاطب خسته نشود و کار همه را بشنود خیلی مهم است، در ضمن چاوشی در این قطعه به راک خیلی نزدیک شده است.

---

2- بذار بگن (سینا حجازی/ ترانه: سینا حجازی/ آهنگساز: سینا حجازی)

ریتم همیشگی آهنگ ها و ترانه های عاشقانه حجازی را دارد که مختص خودش است و شبیه اش کم پیدا می شود. از بهترین کارهای حجازی نیست و مشکل بزرگش این است که در «بذار بگن»، حجازی دیگر بیش از اندازه صداسازی می کند، طوری که اصلا صدای اصلی خواننده میان تاکیدهایش روی کلمات و هجاها گم می شود.

به نظر می رسد حجازی به اشتباه فکر می کند این صداسازی باعث می شود یک سبک جدید داشته باشد در حالی که بیشترش اداست.

---

3- قلبم رو تکراره (مرتضی پاشایی/ ترانه: مهرزاد امیرخانی/ آهنگساز: مرتضی پاشایی)

به نظرم گوش دادن این قطعه کافی است تا متوجه شویم چرا طرفداران مرتضی پاشایی روز به روز اضافه می شوند. این قطعه ساده ترین تنظیم را میان آهنگ های آلبوم دارد. با یک ترانه ساده چند خطی و با اینحال یکی از هیت ها و موفق ترین قطعات آلبوم است. فقط به خاطر اینکه پاشایی ریتم مورد علاقه مردم و بخصوص جوانان را خوب در این آهنگ درآورده. در واقع از آهنگ های غیرمجاز خارج از کشور بی نیازتان می کند.

---

4- مقدس (شهرام شکوهی/ ترانه: علی بحرینی/ آهنگساز: میلاد ترابی)

همان سبک همیشگی شکوهی با تحریرهایی که آخر هر جمله اجرا می کند و این دفعه خیلی خوب از کار درنیامده است. این کشیدن جمله ها در «مقدس» آنقدر زیاد شده که اعصاب مخاطب را به هم می ریزد. کار شکوهی نه آنقدر عامه پسند جذاب است که با تعداد زیادی از مردم ارتباط برقرار کند و نه آنقدر حرفه ای که شنونده اهل موسیقی را بر سر ذوق آورد.

---

5- دریا (ایمان قیاسی/ ترانه: حسین صفا/ آهنگساز: محسن چاوشی)

معلوم است که این آهنگ به لطف حسین صفا و محسن چاوشی گرفته است. ریتمش از بقیه آهنگ ها آرام تر است و بهترین نکته اش، ترانه دوستداشتنی صفا درباره دور هم بودن با رفقا در شمال است. تنظیم چاوشی و تاثیر او باعث شده خیلی جاها مدل خواندن قیاسی به چاوشی نزدیک شود.

---

6- خدا نگهدار (مهدی یراحی/ ترانه: امیرعلی بهادری/ آهنگساز: بهادری)

یراحی صدای گرمی دارد، هر چند ملودی «خدانگهدار» خیلی تکراری به نظر می رسد که البته کاربران اینترنتی سایت ها اشاره کرده اند حمید مدیری قبلا همین ترانه و ملودی را خوانده بود.

---

7- گل رز (علی لهراسبی/ ترانه: مهرزاد امیرخانی/ آهنگساز: حسین قربان پور)

در میان کارهای لهراسبی جزو ضعیف ترین هایش است. خوشبختانه در آلبومی که آمده بقیه کارها هم خیلی درخشان نیستند و در نتیجه میان تنوع بقیه کارها، ضعف هایش چندان هم به گوش نمی رسد.

---

8- فال (رضا صادقی/ ترانه: حسین غفاری/ آهنگساز: حسین غفاری)

از قطعات موفق و دوستداشتنی آلبوم است ولی البته تنظیم و ملودی خیلی شبیه کارهای قبلی رضا صادقی است. رضا صادقی های شاد در سال های اخیر با استقبال روبرو شده اند و بعید نیست که «فال» هم با اقبال عمومی روبرو شود.

---

9- مثل اون روزا (امیر مسعود/ ترانه و آهنگ: امیر مسعود)

---

10- عاشق چشماتم (احسان حق شناس/ ترانه و آهنگ: امیر یگانه)

---

11- از اون روزی که رفتی (عرفان معماری/ ترانه: عرفان معماری/ آهنگساز: امیر مسعود)

بعید است از چهره های جدیدی که در آلبوم «من و ما» معرفی شده اند، خواننده خیلی موفقی دربیاید. صداهایشان خیلی معمولی است، هیچ ابتکاری ندارند و همه شان هم از یکسری سمبل های قدیمی در کارشان استفاده کرده اند. فاصله سه قطعه آخر آلبوم با آهنگ های قبلی (با وجود همه نقطه ضعف های کار مشهورترها) آنقدر به چشم می آید که راحت می توانید از آنها عبور کنید. کار حق شناس از بقیه قابل تحمل تر است.