.gif "مدال کاربر متعهد")
۰۲-۱۱-۹۶، ۰۱:۳۲ ق.ظ
جیرانی تصریح کرد: سینم ای اقتباسی در هالیوود و کشورهای صاحب سینم ا هویت دارد، اما در ایران هیچ وقت این هویت را نداشته! یا خیلی به ندرت در زمان گذشته بوده، مثلا داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی از آثار غلامحسین ساعدی برداشت کرده و فیلم ساختند. این نمونه ها چند تایی بیشتر نبود. هرچند بعد از انقلاب آثار اقتباسی بیشتر شد، اما رابطه ادبیات و سینم ا در ایران رابطه ای قوی نیست!
خبرگزاری صبا: رابطه ادبیات و سینم ای ایران سال هاست قطع شده است.
در هالیوود و کشورهای صاحب سینم ا، همواره تئاترهای خوب را به فیلم های سینم ایی تبدیل می کنند، جدای از آثار شکسپیر می توان به نمایش های «۱۲ مرد خشمگین» سیدنی لومت، «معجزه گر» آرتور پن، نمایشنامه های نیل سایمون و تعداد زیاد دیگری اشاره کرد.
با فریدون جیرانی درباره کمبود آثار اقتباسی از تئاترها در سینم ای ایران، گفت و گویی انجام داده ایم که می خوانید:
جیرانی در این باره گفت:رابطه ادبیات و سینم ای ایران سال هاست قطع شده . کوشش هایی برای اقتباس قصه ها و نمایشنامه ها در این زمینه شده، اما این اقدامات بسیار اندک بوده.
وی به یکی از دلایل مهم در این زمینه اشاره کرد و افزود: راهکاری در این زمینه به نظرم نمی رسد. در هالیوود ادبیات با سینم ا ارتباط نزدیکی دارد، در واقع رمان نوشته می شود برای ساخت فیلم که عنوان آن هم چاپ می شود. چنین شرایطی سال هاست در آمریکا حاکم است . رمان های مختلف را امتیازشان را می خرند و تبدیل به فیلم می کنند.
جیرانی تصریح کرد: سینم ای اقتباسی در هالیوود و کشورهای صاحب سینم ا هویت دارد، اما در ایران هیچ وقت این هویت را نداشته! یا خیلی به ندرت در زمان گذشته بوده، مثلا داریوش مهرجویی و ناصر تقوایی از آثار غلامحسین ساعدی برداشت کرده و فیلم ساختند. این نمونه ها چند تایی بیشتر نبود. هرچند بعد از انقلاب آثار اقتباسی بیشتر شد، اما رابطه ادبیات و سینم ا در ایران رابطه ای قوی نیست!
این کارگردان با تاکید بر دلیل قطع رابطه بین ادبیات و سینم ای ایران گفت: باتوجه به اینکه همیشه حوزه سینم ا نازل تلقی می شد و از طرف دیگر ادبیات برای خودش وجهه خاصی قائل بود، رابطه زیادی بین اینها برقرار نشده است.
جیرانی در پاسخ به این سوال که آیا سلیقه مخاطب در این امر دخیل است یا موضوع مربوط به صنعت فیلمسازی ایران می شود؟ توضیح داد: یک نوع سینم ای «موج نو» قبل از انقلاب داشتیم که سینم ای روشن فکری بود و شروع به اقتباس کردند. بعد از انقلاب سینم ا شکل و شمایلی در دهه ۷۰ و اواسط دهه ۶۰ پیدا کرد، بنابراین زمینه برای اقتباس ها آماده بود. اینکه در حال حاضر سلیقه مخاطب نازل است مسئله ای جدا دارد، اما بحث اقتباس مسئله دیگری است .از طرفی رمان هایی که نوشته شده خیلی متناسب برای سینم ا نیست. در واقع تعداد کمی از رمان ها را می شود تبدیل به فیلم سینم ایی کرد . برخی از رمان ها نیز هزینه بسیاری زیادی دارد، مثلا سال هایی بود که می خواستند «سووشون» سیمین دانشور را بسازند، ولی به دلیل هزینه بسیار زیاد فیلم آن ساخته نشد.
برای هر دردی دو درمان است:
سکوت و زمان
سکوت و زمان