۳۱-۰۵-۹۴، ۰۲:۳۸ ب.ظ
94/5/31
هفته نامه تماشاگران امروز: حامد بهداد بازیگر نقش «بلبل» در سریال «دندون طلا» درباره نقشش در این سریال که برای شبکه نمایش خانگی ساخته شده، یادداشتی نوشته است که آن را می خوانیم.
در جوار دو استاد بزرگوار، قربان روزگار
همین استاد حاج مهدی خان فخیم زاده را دورانی که در مدرسه سمندریان بودم و به دنبال بازیگری، از او پرسیدم: «آقا من زشتم؟»؛ «نه!»؛ «بی ریختم؟»؛ «نه!»؛ بد حرف می زنم؟»؛ «نه والا!»؛ «پس چرا هیچکس به ما نقش نمی ده؟» (تو آبدارخونه چایی می خورد. خندید.) «نگران نباش منم فیلم اولم رو بعد از چند سال بازی کردم و طول کشید تا فیلم بعدی رو کار کردم. یواش یواش افتادم رو غلطک. الان هم که می بینمت خیلی هم خوبی. انشاءالله موفق می شی. پیش آقای سمندریان ادامه بده، درست می شه.»
یا داستان سید مهربون داود جان هزار بار میرباقری. اخوی سید داود. همکلاس ایام دانشگاه بود. سید حسن، میرباقری نازنینی است. زیاد سر به سرش می گذاشتم؛ بس که شیرین می خندند. هی می گفتم حسن ما رو به داود معرفی کن، حسن هم تو دانشجوها تلافی می کرد: «آخه تو کجات بازیگره، تو زشت و نپخته ای. آبروی ما رو پیش داود می بری.» و به ریش ما می خندید.
چند روز پیش گفت: «مهرت افتاده تو دل سید داود. اذیتش نکنی که میام سر صحنه شل و پل ات می کنم.» خندیدم. گفتم: «چشم، نورتم ولی حسن تو آخرش ما رو به داداشت معرفی نکردی، یادت باشه». حالا در کنارشان هستم.
هفته نامه تماشاگران امروز: حامد بهداد بازیگر نقش «بلبل» در سریال «دندون طلا» درباره نقشش در این سریال که برای شبکه نمایش خانگی ساخته شده، یادداشتی نوشته است که آن را می خوانیم.
در جوار دو استاد بزرگوار، قربان روزگار
همین استاد حاج مهدی خان فخیم زاده را دورانی که در مدرسه سمندریان بودم و به دنبال بازیگری، از او پرسیدم: «آقا من زشتم؟»؛ «نه!»؛ «بی ریختم؟»؛ «نه!»؛ بد حرف می زنم؟»؛ «نه والا!»؛ «پس چرا هیچکس به ما نقش نمی ده؟» (تو آبدارخونه چایی می خورد. خندید.) «نگران نباش منم فیلم اولم رو بعد از چند سال بازی کردم و طول کشید تا فیلم بعدی رو کار کردم. یواش یواش افتادم رو غلطک. الان هم که می بینمت خیلی هم خوبی. انشاءالله موفق می شی. پیش آقای سمندریان ادامه بده، درست می شه.»
یا داستان سید مهربون داود جان هزار بار میرباقری. اخوی سید داود. همکلاس ایام دانشگاه بود. سید حسن، میرباقری نازنینی است. زیاد سر به سرش می گذاشتم؛ بس که شیرین می خندند. هی می گفتم حسن ما رو به داود معرفی کن، حسن هم تو دانشجوها تلافی می کرد: «آخه تو کجات بازیگره، تو زشت و نپخته ای. آبروی ما رو پیش داود می بری.» و به ریش ما می خندید.
چند روز پیش گفت: «مهرت افتاده تو دل سید داود. اذیتش نکنی که میام سر صحنه شل و پل ات می کنم.» خندیدم. گفتم: «چشم، نورتم ولی حسن تو آخرش ما رو به داداشت معرفی نکردی، یادت باشه». حالا در کنارشان هستم.
دیشب خوابت را دیدم..
صبح، شمعداني باغچه مان گل از گلش شکفته بود...
صبح، شمعداني باغچه مان گل از گلش شکفته بود...