حضور پررنگ خانواده ها در زندگی فرزندان

[fatemeh . R]

وقتی خانواده ها در زندگی مشترک فرزندانشان دخالت می کنند ، سعی می کنند مشکلات آن ها را حل کنندآن ها قصد راهنمایی دارند اما ممکن است نتیجه منفی و عکس چیزی که انتظار دارند برای فرزندانشان اتفاق بیفتد توصیه مشاورین خانواده در این زمینه چیست؟

یک روانشناس با بیان اینکه تاثیر دخالت خانواده ها بر زندگی مشترک زوجین را میتوان از دو بعد مورد بررسی قرار داد، گفت: «اظهارنظرهای والدین درخصوص زندگی مشترک فرزندانشان، عمدتا میتواند به شکل دخالت یا راهنمایی هایی مثبت برای حل مشکلات باشد.»

دکتر حسین ابراهیمی مقدم، روانشناس و مشاور خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد با بیان این موضوع گفت: «در اکثر موارد اظهارنظرهای والدین در زندگی مشترک فرزندان که در قالب دخالت است، جانبداری و طرفداری آنها از یکی از طرفین و نادیده گرفتن حقوق دیگری است و در چنین شرایطی به کرات مراجعه کنندگان از این مساله گله مندند که خانواده ها عادلانه قضاوت نمیکنند.»

وی در ادامه افزود: «به عنوان مثال به کرات دیده میشود که عروس، از خانواده شوهر این گله مندی را دارد که والدین همسرش جانب حق را نمیگیرند و اگر این اتفاقها برای دختر خودشان میافتاد، به عنوان یک فاجعه محسوب میشد درحالی که چون مربوط به من است، به راحتی نسبت به این مساله چشم پوشی کرده و میگویند مساله مهمی نیست.»

این مشاور خانواده همچنین گفت: «درصورتی که دخالت خانواده ها به گونه ای باشد که منجر به قضاوت بیجا در زندگی فرزندانشان شود و جانب انصاف را رعایت نکنند و تصورشان بر این باشد که فقط حق با فرزند آنهاست، این نگرش و اظهارنظرها به تدریج زمینه را برای نابودی زندگی مشترک فراهم خواهد کرد. بنابراین بهتر است زوج هایی که دچار اختلاف میشوند اگر میدانند با در جریان قراردادن خانواده ها، به جای حل مشکل اختلاف ها بیشتر میشود، حتما نزد یک مشاور بیطرف بروند تا با رعایت جانب انصاف برای آنها تصمیم گرفته شود.»

ابراهیمی مقدم به آن روی سکه دخالت خانواده ها هم اشاره کرد و گفت: «در مواردی هم دخالتهای والدین جنبه مثبت دارد و معمولا اظهارنظرهایی است که منجر به بهبود زندگی زوجین میشود که البته این امر به موارد متعددی چون سطح بلوغ، پختگی خانواده ها و همچنین سطح آگاهی و هوشیاری فرزندان بازمیگردد. چه بسا اغلب مراجعه کنندگان هم این اظهارنظر را دارند که اگر از سمت خانواده هایشان این راهنمایی ها را دریافت نمیکردند، مشخص نبود چه بلایی سر زندگیشان میآمد.»

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی آزاد در نهایت خاطرنشان کرد: «چنین خانواده ها با عشق و علاقه ای که نسبت به فرزندان خود دارند و در عین حال با تجربه فراوانی که از زندگی خودشان کسب کردهاند، سعی میکنند راهنمایی ها و راهکارهایی را به جوانترها ارائه بدهند که باعث بهتر شدن شرایط زندگی آنها شود. با توجه به اینکه این فرزندان در خانوادهای سالم رشد و پرورش یافته اند و شاهد تجربه و درایت مثبت والدین خود بوده اند، این توقع را ندارند که همیشه مورد طرفداری پدر و مادر قرار بگیرند. از سوی دیگر، بررسیها نشان میدهد در بسیاری از مواقع والدین فهیم با توجه به این اصل که انعطاف پذیری، یکی از ویژگی های مهم برای ایجاد سازگاری بیشتر در جهت حفظ و پیشبرد سلامت روانی است، با چشم پوشی و نرمش نسبت به برخی رفتارها، از ایجاد تنش های بیدلیل پیشگیری کرده و گامی محکم و اساسی در راستای تحکیم بنیان خانوادگی فرزند خود برداشته اند و حتی در مواردی به شکل صوری، طرفداری و جانبداری کسی را کردهاند که مرتکب اشتباه شده و خود این قضیه منجر به احساس شرم و تواضع در این فرد میشود. بنابراین همانطور که ذکر شد همیشه دخالت های والدین جنبه منفی نداشته و بعضا میتواند تاثیرات مثبتی به دنبال داشته باشد.»